به گزارش می متالز، یکی از اهالی منطقه به یکی از کوهها اشاره میکند و میگوید: بالای این کوه، معدنی وجود دارد که از قدیم به آن معدن «الماس بری» گفته میشود. این معدن روی کوههای شمالی سیوند واقع شده که کوهی بلند و پر شیب است.آنچه میتوان درباره تاریخچه این بنای بزرگ و عظیم گفت اینکه ۲۵۰۰سال پیش ایرانیان سنگهایی را که وزن برخی به ۴۰ تن میرسید در این محل به طرز ماهرانهای برش میدادند و ۲۰ کیلومتر دورتر برده و در تخت جمشید ستونها را میساختند. قطعات سنگ بعد از اینکه فرم اولیه به آنها داده میشد به دلیل وسایل بسیار ابتدایی مانند ارابهها و الوارهای چوبی به منطقه مورد نیاز برده میشدند. درواقع پارسیان برای برداشت سنگ یکپارچه و مرغوب مجبور بودند دل صخره را با عمق زیاد بشکافند. برای نمونه در همین معدن الماسبری، قسمتهایی از معدن ۸متر عمق و حدود۴۰متر طول دارند.بر اساس شواهد و بررسیهای انجام شده، سنگتراشان و حجاران هخامنشی به وسیله قلم چکش و تیشه با ایجاد شیارهای افقی و عمودی بر صخرههای سنگی، قطعات مورد نیاز در ابعاد مختلف را از بستر اصلی سنگ جدا میکردند.این معدن در ارتفاع ۲هزار متری در سطح دریاست و جای برش سنگها نیز همچون کوچهای است که به شکل ماهرانهای تراشیده شده و به تخت جمشید و پاسارگاد انتقال داده شدهاند. جالب اینجاست که در معدن الماسبری، محلی به عنوان استراحتگاه در نظر گرفته شده و در آن مبلها و صندلیهای ویژه از جنس سنگ ساخته شده که شاید قدیمیترینها در جهان باشند.
مهدی زارع/ مدیر گروه زلزلهشناسی مهندسی دانشگاه تهران