تاریخ: ۲۵ دی ۱۳۹۸ ، ساعت ۲۱:۱۴
بازدید: ۲۹۴
کد خبر: ۸۲۷۹۱
سرویس خبر : معادن و مواد معدنی

مرگ پنهان در معادن/ شرکت های معدنی جهان همه تلفات خود را اعلام نمی کنند

می متالز - آمارها حاکی است سالانه ۱۵ هزار نفر در سرتاسر جهان به دلیل کار در معدن جان می بازند؛ این درحالی است که بسیاری از مرگ و میرهای معادن در آمارها پنهان می ماند، فقط به این دلیل که این صنعت به چشم قانون گذاران، سرمایه گذاران و مصرف کنندگان ایمن به نظر برسد.
مرگ پنهان در معادن/ شرکت های معدنی جهان همه تلفات خود را اعلام نمی کنند

به گزارش می متالز، بنابر گزارش اخیر روزنامه وال استریت ژورنال، یک پژوهش درباره مرگ ومیرها و تحلیل داده های آماری امنیت معادن در چند کشور دارای معادن بزرگ نشان داد دست کم نیمی از کشته های حوادث معدن به دلایل مختلف در آمارها محاسبه نمی شوند.

این گزارش حاکی است برخی شرکت های معدنی بزرگ به ویژه وقتی پای شراکت با بنگاه های دیگر به میان می آید، میزان تلفات خود را اعلام نمی کنند؛ برخی نیز میزان کشته های پیمانکاران در حوادث را در آمارها حساب نمی کنند. مورد دیگری که در آمارها محاسبه نمی شود، تعداد افرادی است که در حین حمل ونقل فوت می کنند.

 

نیروهای پیمانکاری

معمولا از آنجاکه نیروهای پیمانکاری کارمند مستقیم شرکت های معدنی نیستند در آمارهای مرگ ومیر شمرده نمی شوند. این در حالی است که حتی در برخی شرکت های معدنی بزرگ حدود نیمی از کارکنان، پیمانی هستند.

برای مثال میزان مرگ ومیرها در معادن برزیل، به عنوان یکی از کشورهای بزرگ معدنی، به میزان ۵۰ درصد کمتر برآورد شده است؛ زیرا میزان کشته های پیمانکاران در حوادث در آمارها محاسبه نمی شود. این آمار در سال گذشته میلادی فقط در یکی از حوادث معدنی در برزیل ۱۳۹ نفر از ۲۷۰ کشته بود.

“ماریو پاریراس دیفاریا”، بازرس سلامت و امنیت شغلی وزارت اقتصاد برزیل گفت: براساس تجربیاتی که در بررسی حوادث معدنی داشته ام، دست کم ۵۰ درصد مرگ ومیرهای معدن مربوط به پیمانکاران بوده و در آمارهای کشوری درنظر گرفته نشده است.

شرکت های معدنی در استرالیا نیز تعداد کشته های نیروی پیمانکار را در آمار خود محاسبه نمی کنند. بین سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۸، آمارها از مرگ ۶۸ نفر کارمند شرکت معدنی حکایت می کنند، درحالی که در واقع ۸۳ نفر در سایت معادن فوت کردند.

 

شرکت های همکار

برخی شرکت های معدنی بزرگ به ویژه در سرمایه گذاری های مشترک میزان تلفات خود را اعلام نمی کنند؛ به این معنی که مرگ ومیر در شرکت های همکار خود را از آنجاکه به طور مستقیم تحت نظارت آن ها نیست در آمار تلفات خود به حساب نمی آورند.

برای مثال بین سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۸ سه شرکت معدنی بزرگ جهان ۱۱۷ مرگ را در سایت های تحت مدیریت خود اعلام کردند، درحالی که ۸۹ مرگ در شرکت های همکار آن ها در همین زمان ثبت شده است.

 

تلفات حمل و نقل

مورد دیگری که در آمار مرگ ومیر معادن محاسبه نمی شود، تعداد افرادی است که در حین حمل ونقل مواد معدنی در خودروها فوت می کنند.

شورای بین المللی فلزومعدن که ۲۶ شرکت بزرگ معدنی و فلزی عضو آن هستند هر سال از اعضایش می خواهد که آمار سالانه کشته ها را اعلام کنند. گرچه این شورا از اعضای خود خواسته که مرگ ومیر در حمل ونقل را نیز محاسبه کنند، اما برخی شرکت ها اعلام کرده اند که به دلایل مختلف همیشه نمی توانند این کار را انجام دهند.

فعالان معدن معتقدند شرکت های معدنی باید همه مرگ ومیرها را در آمار بیاورند، زیرا آن ها باید پیمانکاران و کل زنجیره تولید از جمله حمل ونقل را در کنترل خود داشته باشند و پاسخگوی همه عواقب آن نیز باشند.

 

آمار غیرقابل اتکا

امروزه صنعت معدن دنیا مدعی است که قدم های مثبتی برای کاهش مرگ ومیر و جراحات برداشته است اما کمبود آمار قابل اتکا، تایید صحت این ادعا را سخت می کند.

آمارهای جهانی مرگ ومیر در معادن، میزان بالای کشته ها در کشورهای در حال توسعه (از جمله معدن کاری های غیرقانونی یا فعالیت های خرد معدنی) را دربرنمی گیرد.

در واقع تاکنون پژوهش جامعی درباره مرگ ومیر در معادن در دنیا انجام نشده است. در سال ۱۹۹۸ سازمان جهانی کار وابسته به سازمان ملل متحد در ارزیابی اعلام کرد که معادن، مسوول ۸ درصد مرگ ومیرها در محل کار هستند؛ هرچند در این ارزیابی، آمار برخی کشورهای بزرگ معدنی مانند چین و جمهوری کنگو -که یا آماری ندارند یا آمارشان چندان قابل اعتماد ارزیابی نمی شود- درنظر گرفته نشد.

از سوی دیگر بانک جهانی تخمین می زند ۹۰ درصد معدن کاران جهان یعنی چیزی درحدود ۴۰ میلیون نفر در معادن کوچک یا غیرمجاز کار می کنند که ممکن است در آمارها محاسبه نشوند.

در بسیاری کشورهای توسعه یافته آمار مربوط به فعالیت های معدنی به صورت ثابت جمع آوری می شود. آمارها در این کشورها، کاهش یکنواخت مرگ ومیر معدن کاران را در دهه اخیر نشان می دهد. گرچه این صنعت همچنان یکی از مرگبارترین صنایع حتی در کشورهای توسعه یافته است.

 

حوادث معدن در چین

چین به عنوان بزرگ ترین تولیدکننده و مصرف کننده ذغال سنگ در جهان قصد دارد برنامه های جدیدی را برای افزایش امنیت معادن اجرا کند. بالا بودن حوادث معدن و امنیت پایین در چین موجب شد دولت پاییز امسال سخت گیری بیشتری را در این بخش اعمال کند.

سال گذشته ۳۳۳ نفر در معادن چین جان باختند که البته نسبت به سال گذشته ۱۳ درصد کاهش داشته است. تنها در ماه گذشته ۱۴ نفر در اثر انفجاری در یک معدن ذغال سنگ در جنوب غربی این کشور کشته شدند.

 

آمار برزیل

سال ۲۰۱۸ به ازای هر ۱۰۰ هزار نیروی کار معدن در برزیل ۲۵ نفر فوت کردند، درحالی که این آمار یک دهه قبل از آن ۳۲ به ازای ۱۰۰ هزار بود.

فشارها برای ارتقای امنیت به ویژه بعد از حادثه سال گذشته در معدن یک شرکت بزرگ چندملیتی در برزیل به نام Vale در شهر برومادینو بسیار شدید شده است. در این حادثه تخریب یک سد که برای مهار پسماندهای معدنی این شرکت ساخته شده بود، موجب کشته شدن ۸۴ نفر شد. گزارش ها حاکی است بیش از نیمی از کشته شده های این حادثه پیمانکار بودند و کارمند شرکت مذکور نبودند که این به معنای محاسبه نشدن آن ها در آمار رسمی مرگ ومیر معادن در برزیل است.

 

مرگ و میر در استرالیا

آمار تلفات معادن استرالیا هرچند بسیار پایین است، اما در سال های اخیر روند روبه رشدی داشته است. سال ۲۰۱۷ آمار مرگ ومیر معادن دراسترالیا فقط سه نفر بود، اما این آمار در سال ۲۰۱۸ به ۹ نفر رسید. در هفت ماه نخست سال ۲۰۱۹ نیز پنج نفر حین کار در معدن جان باختند.

بنا به اعلام اداره امنیت کار استرالیا، آمار تلفات در صنعت معدن این کشور بیشتر از صنایع دیگر است. هرچند دولت فدرال مدعی است که آمار تلفات معادن مشابه آمار صنعت ساختمان سازی و حتی پایین تر از بخش کشاورزی، جنگل داری و شیلات است. به طوری که آمار کشته ها در صنعت ساختمان سازی در سال ۲۰۱۷، ۳۶ نفر و در بخش کشاورزی، جنگل داری و شیلات ۵۲ نفر بود.

 

تلفات در آمریکا

در آمریکا نیز سال گذشته ۲۷ نفر (از بین ۳۳۱ هزار نیروی کار) در معادن جان باختند در حالی که این آمار در سال قبل از آن ۲۸ نفر و ده سال قبل از آن (سال ۲۰۰۸) ۵۳ نفر بود.

گزارش ها حاکی است وضع قوانین سخت گیرانه برای افزایش امنیت معادن، توسعه فن آوری، کسادی صنعت ذغال سنگ و کاهش نیروی کار از دلایل اصلی کاهش تلفات در بخش معدن در سال های اخیر بوده است. در ۱۰ سال گذشته ۴۳۱ نفر در امریکا قربانی اشتغال در معادن شدند که بیشتر آن ها به دلیل کار با دستگاه های معدنی بوده است.

 

فن آوری های نوین

توسعه فن آوری به ویژه استفاده از دستگاه های ردیاب و دوربین های مداربسته که موقعیت کارکنان و تجهیزات پرخطر را رصد می کند، کلید اصلی کاهش تلفات معادن در برخی کشورهاست. زیرا این دستگاه ها این امکان را به کارکنان می دهند که خیلی سریع از خطرات آگاه شوند و از ورود به مناطق پرخطر خودداری کنند.

توسعه ارتباطات نیز از دیگر عوامل افزایش امنیت در معادن است و این امکان را برای معدن کاران در عمق زمین فراهم می کند تا با دستگاه های بی سیم با متصدیان بیرون از معدن در تماس باشند. در واقع، مسئولان امنیت معادن می توانند راحت تر موقعیت و امنیت معدن کاران را رصد کنند و به این ترتیب بار مسئولیت تامین سلامت افراد بین گروه های مختلف تقسیم می شود.

 

نفوذ فن آوری در استرالیا

با وجود افزایش آمار مرگ ومیر در معادن استرالیا، براساس یک پژوهش در زمینه استفاده از فن آوری در معادن که پاییز سالجاری در ۱۷۹ سایت معدنی در کشورهای مختلف انجام شد، معادن این کشور در سال ۲۰۱۹ بالاترین نفوذ فن آوری را تجربه کردند. براین اساس، معادن استرالیا نه تنها بیشترین فن آوری های روز را استفاده می کنند، بلکه شرکت های معدنی هم بیشترین تمایل را به سرمایه گذاری در این کشور دارند.

این گزارش حاکی است، تمایل به سرمایه گذاری در سیستم های ارتباطی معدنی در استرالیا ۶۳ درصد است که این میزان در آسیا و اروپا به ترتیب ۳۷ درصد و ۴۴ درصد است. تمایل به سرمایه گذاری در فن آوری های از راه دور نیز در استرالیا ۶۵ درصد و در آسیا ۳۴ درصد است.

در سه سال اخیر، سرمایه گذاری معادن استرالیا در فن آوری های از راه دور دو برابر شده و از ۴۰ درصد در ۲۰۱۶ به ۸۰ درصد در ۲۰۱۹ رسیده است.

این پیشرفت ها در صنعت معادن استرالیا اتفاقی نیست؛ به گزارش بانک مرکزی استرالیا، معدن بیشترین سهم را در اقتصاد استرالیا دارد و ۱۰ درصد صنعت استرالیا به این بخش وابسته است.

فعالان معدن به فن آوری های خودگردان مانند کنترل از راه دور برای کاهش هزینه ها روی آورده اند. آن ها همزمان از نوآوری های پرهیز از حادثه و کاهش فرسودگی سیستم های بازرسی برای افزایش امنیت و بازدهی کار استفاده می کنند.

عناوین برگزیده