به گزارش می متالز، افشین مقتدر اظهار داشت: پروژه تاسیس شرکت آلومینیوم پارس به منظور تبدیل شمش به انواع محصولات فویلی و ورق قابل استفاده در صنایع داخلی و خارجی به قبل از انقلاب مربوط میشود. در سال 1353 قرارداد راهاندازی این کارخانه با شرکت اروپایی هانتر عقد شد و از سال 1356 اولین خط تولید، به صورت آزمایشی راهاندازی شد. این کارخانه در زمان انقلاب، رها و بعدها توسط پرسنلی که در زمان نصب حضور داشتند، به تدریج فعالیت خود را از سر گرفت. در سال 1383 نوسازی مجموعه توسط شرکت فاتا هانتر ایتالیا و به ارزش حدودا 50 میلیون یورو انجام شد که در آن، ماشینآلات جدید، نصب و برخی از دستگاههای قدیمی نیز از خط تولید جدا شدند.
وی بیان کرد: به جز شرکت آلومینیوم پارس، شرکت آلومینیوم هزار که در کرمان واقع شده نیز در زمینه تولید فویل آلومینیومی فعال است. البته چون تولید آزمایشی آن شرکت در سال 1382 شروع شده است، تکنولوژیهای نوینتری را نسبت به شرکت ما در اختیار دارد. شرکت آلومینیوم پارس از لحاظ تکنولوژی در مقایسه با سایر صنایع تولیدکننده فویل در دنیا، در حد متوسط قرار دارد.
مدیر کارخانه شرکت آلومینیوم پارس افزود: بسیاری از کارخانههای تولیدکننده مدرن در این حوزه در چین، کره جنوبی، ژاپن، کانادا، نروژ و آمریکا واقع شدهاند البته در دنیا تنها 6 کمپانی، تولیدکننده دستگاه نورد وجود دارد که ایتالیایی، آلمانی، چینی، آمریکایی، ترکیهای و ژاپنی هستند.
مقتدر خاطرنشان کرد: بیش از 70 درصد شرکتهای تولیدکننده فویل از دستگاه StripCaster استفاده میکنند که دلیل اصلی استفاده از این دستگاه، ارزان بودن آن و پایین بودن هزینه تولید از طریق این دستگاه است. مزیت اصلی دستگاه StripCaster این است که سرمایهگذاری اولیه کمی نیاز دارد؛ به گونهای که با دو میلیون یورو میتوان خط StripCaster با ظرفیت یک هزار تن در ماه را راهندازی کرد.
وی در ادامه تصریح کرد: اگر شرکتی بخواهد مشابه این ظرفیت را با روش DC (DirectChill) و نورد گرم راهاندازی کند، باید سرمایهگذاری هفت میلیون یوروریی داشته باشد.
مدیر کارخانه شرکت آلومینیوم پارس اظهار کرد: مزیت دیگر StripCaster هزینه پایین تولید است که به ازای هر کیلوگرم تبدیل شمش به کویل حدود دو هزار تومان هزینه صرف میشود. در حالی که این میزان در روش DC و نورد گرم بیش از چهار هزار تومان است.
مقتدر توضیح داد: برای تولید فویل با ضخامت کمتر از 50 میکرون از نورد دو لایه استفاده میکنیم و معمولا به درخواست مشتری از این روش استفاده میشود که باقی ماندن چربی کمتر روی فویل میشود و مقاومت آن نیز افزایش پیدا میکند.
وی تصریح کرد: در شرایط حاضر، نیاز کشور به انواع فویلهای صنعتی، حدود 70 هزار تن در سال است که 30 هزار تن آن در داخل کشور تولید و 40 هزار تن دیگر از طریق واردات تامین میشود. واردات فویل به کشور، ارزشی بالغ بر 150 میلیون دلار در سال دارد. البته در سالهای گذشته میزان تولید داخلی حدود 22 هزار تن بوده که از این میزان واردات، حدود 20 هزار تن برای تولید قوطی نوشابه استفاده شده است. زیرا این نوع فویلها آلیاژ خاصی دارند که در داخل کشور قابل تولید نیست. البته ایمیدرو در تلاش است تا کارخانهای به منظور ساخت و تولید این نوع فویل در داخل کشور تاسیس کند. 20 هزار تن دیگر نیز، مربوط به فویلی میشود که قابلیت تولید آن را در کارخانه داریم اما ظرفیت لازم برای تولید در اختیار نیست.
مدیر کارخانه شرکت آلومینیوم پارس افزود: با توجه به نیازی که به فویل قوطی وجود دارد، باید برای بومیسازی این محصول در کشور، کارخانهای تاسیس کنیم یا ظرفیت تولید شرکت آلومینیوم پارس را 20 هزار تن افزایش دهیم. گرچه در شرکت تمام زیرساختهای ضروری مانند برق، زمین، نیرو انسانی و ... وجود دارد اما برای تولید داخلی این محصول نیاز داریم که سرمایهگذاری مناسبی در این زمینه انجام شود.
مقتدر اذعان کرد: چالشی که در زمینه تولید فویل با آن مواجه هستیم تامین افزودنیهای اساسی است که باید از چین و آلمان وارد کنیم و امیدواریم این تحریمها به سطحی نرسد که نتوانیم این اقلام ضروری را تامین کنیم. برای تولید فویل، نیاز به مواد نسوزی داریم که برای هدایت مواد مذاب از آنها باید استفاده کنیم که این مواد حساسیتهای خاصی دارند اما در سایر بخشها مثل چاپ (converting) به رزینهایی برای تولید انواع لفافهای بستهبندی مواد غذایی و دارویی نیاز داریم که از آلمان وارد میشود.
وی اظهار کرد: برخی قطعات را باید از آمریکا و از طریق واسطه وارد کنیم که خوشبختانه تحریمهای فلزات تاکنون به مرحلهای نرسیده است که بتواند فعالیت ما را متوقف کند.
مدیر کارخانه شرکت آلومینیوم پارس بیان کرد: میزان ضایعات صنعت تولید فویل از زمانی که شمش در کوره ریخته تا زمانی که فویل تحویل مشتری داده میشود، حدود 25 درصد است که قطعا در ضخامتهای بالاتر، میزان ضایعات کمتر و در ضخامتهای پایینتر، ضایعات بیشتر میشود.
مقدر خاطرنشان کرد: عموما تا زمانی که تقاضای جدیدی برای خرید فویل داده نشود، حدود 50 درصد محصول تولید شده در انبار نگهداری میشود. در خصوص ذخیر مواد اولیه، با توجه به ارزش بالای شمش بیش از یک هفته نمیتوانیم آن را در کارخانه نگه داریم که دلیل اصلی آن نیز، نوسانات قیمت است.
وی مطرح کرد: بیشترین تقاضا برای انواع فویل تولیدی کارخانه در محدوده ضخامتی بین 10 تا 60 میکرون است. محصولات تولید شده در کارخانه، طیف وسعی از صنایع را همچون خودروسازی (رادیاتور)، صنایع لبنی، صنایع دارویی، بستهبندی آبمیوه، کابلسازی، خمیردندان، آرایشی و بهداشتی، تهویه، لولههای چندلایه، و.... را شامل میشود و حدود 300 شرکت مشتری کارخانه پارس هستند.
مدیر کارخانه شرکت آلومینیوم پارس مطرح کرد: کارخانه آلومینیوم پارس از زمان تاسیس تا کنون، تنها توانسته خطوط خود را از سه خط به پنج خط برساند؛ در حالی که کارخانه تولید فویلی در ترکیه، از سه خط به 38 خط ارتقا یافته که این نشاندهنده عملکرد بسیار ضعیف ما در حوزه صنعت آلومینیوم است. البته برنامههایی تبیین شده که این عقب ماندگی را بتوانیم جبران کنیم.
مقتدر توضیح داد: انرژی نفت و گازی که در کشور وجود دارد میتوانست به شمش آلومینیومی تبدیل شود، دقیقا همانند اقدامی که در عمان، قطر، بحرین، امارات و عربستان صورت گرفته و در حال حاضر 10 درصد آلومینیوم دنیا در این منطقه تولید میشود.
مدیر کارخانه شرکت آلومینیوم پارس در پایان گفت: اگر سرمایهگذاری که در صنعت فولاد و پتروشیمی صورت میگیرد، در حوزه آلومینیوم نیز انجام شود، شاید امروز آلومینیوم هم میتوانست در زمان تحریم به اقتصاد کشور کمک کند. چنانچه اگر شمش تبدیل به محصول پاییندستی و صادر شود، تحریمها بیاثر خواهد شد؛ دقیقا همانند اقدامی که در چین صورت گرفت.