نادر سلیمانی پیرامون اهداف برگزاری جشنواره ملی فولاد، اظهار داشت: با توجه به شرایط تحریمها هدف انجمن، مدیریت شرایط است. در سال ۹۷ طبق بررسیها میزان واردات قطعات یدکی و قطعات مورد نیاز صنعت فولاد حدود ۱۲۰ دلار در هر تن بود که رقم قابل توجهی محسوب میشد.
وی در ادامه تصریح کرد: مطابق برنامه سال ۹۷، ۲۵ میلیون تن تولید ( بالفعل) و سال ۹۸ در حدود ۳۵ میلیون تن تولید بالقوه داریم و هدف ما این است که این میزان را به ۲۸ میلیون تن (بالفعل) برسانیم.
اکنون جزو ده کشور فولادساز دنیا هستیم و ادامه این مسیر با توجه به ارقام بالا در واردات تجهیزات مقدور نبود بنابراین اولین جشنواره بومیسازی را برگزار کردیم تا میزان ارزبری را کاهش دهیم.
مدیرعامل فولاد غرب آسیا با اشاره به کاهش ارزبری از ۱۲۰ دلار در هر تن به ۸۰ دلار به عنوان دستاورد دوره نخستین این جشنواره، بیان کرد: هدف ما این است که بتوانیم این کاهش ارزبری را به ۶۵ دلار درهر تن برسانیم که این موضوع انقلاب بزرگی در صنعت فولاد کشور محسوب میشود.
سلیمانی ادامه داد: برای رسیدن به این هدف از تمامی پتانسیلهای کشور از جمله استارتاپها و تمامی عناصر فعال در فناوری اطلاعات و شرکتهای دانشبنیان دعوت به عمل آوردهایم تا در این مسیر به ما کمک کنند، حاصل این امر در حدود ۵۰۰ میلیون یورو قرارداد بود که این شرکتها و صنایع قطعهسازی مورد حمایت مالی قرار خواهند گرفت.
وی در ادامه به طرح جامع فولاد، اشاره کرد و گفت: طرح جامع فولاد را ساماندهی کردیم تا بتوانیم میان تولیدکننده و مصرفکنندگان قطعات ارتباط برقرار کنیم.
مدیرعامل فولاد غرب آسیا ضمن اشاره به پیشرفتهای صنعت فولاد پس از انقلاب، اظهار داشت: صنعت فولاد از بخشهای اساسی اقتصاد کشور است که پس از انقلاب رشد خوبی داشته و با پتانسیل بالای خود در مسیر پیشرفت حرکت میکند و امید بر این است که تا سال ۹۹، ۷ میلیارد یورو درآمد ارزی از محل صادرات فولاد برای کشور داشته باشیم.
وی در بخش دیگری از صحبتهای خود پیرامون عملکرد شرکتهای فولادی در عمل به تعهدات ارزی خود نیز، افزود: تمامی شرکتهای فولادی به تعهدات ارزی خود پایبند و بروز هستند، در همین راستا مذاکراتی را با بانک مرکزی انجام دادهایم و با حمایت انجمن تولیدکنندگان فولاد کشور، تعهدات ماندهای میان ما و بانک مرکزی وجود ندارد.
مدیرعامل فولاد غرب آسیا پیرامون عملکرد فولادسازان در رعایت کف عرضه به بورس نیز، اظهار داشت: عرضه در بورس یک ضرورت است اما مسئلهای که وجود دارد، الزام به عرضه در بورس است.
وقتی نیاز داخلی افزایش مییابد مجبورهستیم کف عرضه را بالا ببریم، از طرف دیگر صادرکننده که به سختی توانسته بازار جهانیاش را پایدار و ثابت نگه دارد، این اقدامات الزامآور او را دچار چالش میکند.
البته با مطالعاتی که در ایمیدرو و وزارت صنعت انجام شده است، راه حلهای مناسبی برای این مشکل فعالان صنعت فولاد پیدا شده است.