به گزارش می متالز، یاسر مؤمنی کارشناس بازار سرمایه بیان کرد: وقتی کالایی از بورس خارج میشود، تولیدکننده به هر قیمتی که خواست محصولاتش را میفروشد همچنین این فروش میتواند به هر کسی که فروشنده مایل باشد، انجام شود.
او اضافه میکند: در شرایط فعلی وزارت صمت، اقدام دیرهنگام، اما خوبی را انجام داده است البته اگر این اقدام بهصورت مقطعی نباشد و تمرکز آن روی این صنعت بیشتر باشد. نه اینکه به جهت نزدیکی به روزهای پایانی سال، چنین تصمیمی گرفته شده باشد. اگر این تصمیم درست اجرا شود، مصرفکننده نهایی میتواند منتفع شود.
مؤمنی هم بر ضرورت عرضه انواع فولاد در بورس کالا تأکید میکند و میگوید: آنچه مشخص است، عدم عرضه آهناسفنجی در بورس سبب بروز مشکلات، معاملات غیرشفاف و التهاب بازار شد. اگر میخواهیم شفافیتی ایجاد شود و همه افراد در هر مکانی ببینند که این محصول بهدرستی روی تابلو عرضه شده است و قیمتهای عرضه جلوی چشم همگان باشد، باید آهناسفنجی در بورس به فروش برسد. بدون تعارف باید بگوییم که در بازار غیررسمی، پشت فاکتورها ممکن است مسائلی باشد که برای پایان دادن به شائبهای و سلامت اقتصادی، بهترین راه، عرضه در بورس کالا است.
در ادامه علیرضا کدیور کارشناس بازار سرمایه اظهار کرد: آهناسفنجی، کالایی است که در واقع، ماده اولیه تولید فولاد است یعنی شمش فولاد یا ورق فولاد و صنایع پاییندستی است از آن استفاده میکنند. درواقع، آهناسفنجی، کالایی نهایی نیست. از سوی دیگر آهناسفنجی، کالایی هم نیست که مصرفکننده زیادی داشته باشد و واحدهای پاییندستی فولادی هستند که مشتری آن استفاده میکنند.
او اضافه میکند: تصمیم وزارت صمت زمانی منطقی میشد که عرضه آهناسفنجی در بورس کالا انجام میشد، ولی محدودیت خرید را صرفا برای واحدهای پاییندستی میگذاشتند تا حداقل شفافیت از بازار حذف نشود.
گفتنی است، وحید یعقوبی مدیر اجرایی انجمن فولاد صدور بخشنامه وزارت صمت را مثبت ارزیابی میکند و میگوید: یکی از دلایل التهاب بازار فولاد در این چند وقت این است که نقدینگی به بازار فولاد هجوم آورده است.
فولاد؛ کالایی با ماندگاری بالاست و قدرت نقد شوندگی دارد، به همین دلیل توجه تاجران را به خود جلب کرده و به فعال بازار تبدیل شدهاند و در چنین شرایطی، آهناسفنجی بهدست واحدهای تولیدی نمیرسد و التهاب بازار بالا میرود.
یعقوبی اضافه میکند: تا ۶ ماه پیش تقاضا برای آهناسفنجی کمتر از عرضه بود، اما هرچقدر به پایان سال نزدیک میشویم، تقاضا برای آهناسفنجی بالا میرود. دلیل افزایش تقاضا، ورود واحدهای القایی به چرخه مصرف است. با افزایش تقاضا تاجران به موضوع ورود پیدا کردند و قیمتها را بالا بردند.
او ادامه میدهد: پیش از این، واحدهای القایی بیشتر از آهنقراضه استفاده میکردند که درحالحاضر میزان عرضه آهنقراضه در کشور کاهشیافته و نرخ آن با افزایش روبهرو شده است. ساماندهی مناسبی هم در بازار آهنقراضه وجود ندارد و به همین دلیل واحدهای القایی به مصرف آهناسفنجی روی آوردهاند و تقاضا برای این محصول بالا رفته است.
مدیر اجرایی انجمن فولاد درباره دلیل کاهش عرضه آهنقراضه میگوید: بحث بازیافت و ماشین اسقاطی کم شده، ضمن اینکه بازار آهنقراضه هم هیچ ساماندهی ندارد. بنابراین، قیمتها روند جهشی داشته و برای کارخانهدار فولادی، مقرونبهصرفه نیست که درصد بالایی از واحد خود را با آهنقراضه شارژ کند. به همین دلیل تقاضای آهناسفنجی، سیرصعودی داشته است.
به گفته او، سال گذشته، ستاد تنظیم بازار تصمیم میگیرد که عرضه آهناسفنجی در بورس را متوقف کند. این تصمیم باعث شد تجار به سمت خرید و فروش آهناسفنجی جذب شوند و بهیکباره تقاضا هم ظرف ۶ماه افزایش یافت و متقابلا عرضه آهناسفنجی کم شد.
یعقوبی درباره دلیل انگیزه تاجران برای ورود به بازار فولاد بیان میکند: انتظار تورمی در سال آینده بالاست. بخشی از تاجران با هدف حفظ ارزش پولشان، به سمت این بازار آمدهاند و میخواهند سوداگری کنند. بهویژه آنکه برخی از این تاجران پیشبینی میکنند به ازای خرید هر کیلوگرم آهناسفنجی با قیمتهای فعلی، سال آینده، هزار تومان سود خواهند
برد.
اما عرضه کالایی که فروشنده و خریداران مشخص دارد چرا باید در بورس که حداقل مزیت آن شفافسازی بازار و قیمتهاست، متوقف شود تا شاهد دلالبازی در این حوزه باشیم. آیا بهتر نبود عرضه آهناسفنجی در بورس ادامه یابد؟
وزارت صمت در بخشنامهای خرید و فروش آهناسفنجی بین اشخاص حقیقی و حقوقی را ممنوع اعلام کرده است. آهناسفنجی، ماده اولیه تولید فولاد در مقاطع مختلف است و این اقدام وزارت صمت، گامی برای کنترل دخالت واسطهها در بازار از سوی فعالان صنعت فولاد تلقی میشود. سال گذشته با تصویب ستاد تنظیم بازار، عرضه آهناسفنجی در بورس کالا متوقف شد و به گفته وحید یعقوبی مدیر اجرایی انجمن فولاد درحالحاضر به دلیل کاهش آهنقراضه در کشور و افزایش تقاضا برای آهن اسفنجی، نقدینگی به این بازار هجوم آورده است. زیرا صنایع وابسته برای تأمین نیازهای خود دیگر برایشان مقرونبهصرفه نیست که آهنقراضهگران را خریداری کنند. در این میان هم برخی تاجران با هدف کسب سودهای کلان وارد بازار فولاد شدهاند. این در حالی است که اگر عرضه آهناسفنجی در بورس انجام میشد با شفاف شدن قیمتها، امکان دخالت دلالان به حداقل میرسید.