به گزارش می متالز، سینا سلیمانی نوشت:
ما در مواجهه با عوامل خارجی که قدرت مدیریت و عبور از آن را نداریم :
۱- انکارش میکنیم
۲- محدودش میکنیم
۳- با مسئله مقابله میکنیم
۴- و در نهایت میپذیریم و از آن عبور میکنیم
نقدینگی ذات و ماهیت بازارهای مالیست ، مانند خون در رگ های هر موجود زنده ای ! نه قابل کنترل است و نه دستور پذیر ، میبیند ، رصد میکند ، تصمیم میگیرد ، عمل میکند و میرود ! هم بهترین تصمیمات را میگیرد و هم از همه بخش های بازارهای مالی هوشمند تر و قدرتمند تر است ! درواقع ، مالک اصلی بازارهای مالی نقدینگیست ، نه قانون گذار.
بازار سرمایه ما همواره بازوهای کنترلی مخصوص به خود را داشته است ، مثل هر بازار دیگری ! اساسا ماهیت اقتصاد دولتی یعنی نفی هوشمندی بازارها ، یعنی کنترل ، سرکوب ، شوآف !
از سال ۱۳۹۷ ، این بازوی کنترلی بازار سرمایه تضعیف شد. هلدینگ ها و شرکت های تامین سرمایه به عرضه سهام روی آوردند اما این بار رفتار بازار نسبت به مهرماه سال ۱۳۹۷ بسیار متفاوت بود ! این بار نقدینگی حرف اول و آخر را زد ، نه خبری از خ.ن بود ، نه خبری از ع و ب و ا و ...
عرضه میشد اما بالا میرفت ! تا جایی رسید که امروز کل سهام قابل عرضه فراتر از ۳ الی ۴ هزار میلیارد تومان نخواهد رفت که برای این حجم نقدینگی در گردش ، خوراک چند ساعت است !
حالا دیگر ، دستی بالای سر بازار نیست. حالا نقدینگی حرف اول را میزند ، نقدینگی ای که جنسش مشخص نیست ، مردمیست ، جناحیست یا ... هرچه هست خوب میداند ریال داشتن بزرگترین ریسک است !
برمیگردم به چند خط اول این نوشتار ، حاکم مطلق این بازار را ندیدند ، انکارش کردند ، محدودش کردند ، مقابله کردند اما نشد که نشد ، چون واقعیت اقتصاد را ندیدند ، چون نفهمیدند که این نقدینگی بخاطر رکود اقتصاد و بی ارزش شدن ریال به این لانه آمده است ! این نقدینگی دیگر در هیچ جای اقتصاد توان تولید و ارزش آفرینی ندارد.
هنوز باور ندارند که اثرات نقدینگی ۳ میلیون میلیارد تومانی و صادرات ۴۰ میلیارد دلاری چه فاجعه ای به بار خواهد آورد !
تنها ابزاری که مانده ، تلاش برای به زنجیر کشیدن این نقدینگیست ، جنگی برای سرکوب کردن حاکم مطلق بازار با حربه بی تدبیری !!غافل از اینکه این مسیر پیموده خواهد شد ، شاید با صف های سنگین قفل شده ای که دیگر برای باز کردن آنها راهی جز بازگشت به عقب نیست ! نقدینگی ای که طعم سود را در این بازار چشیده ، با ابزارهای قدیمی و دوپینگ هلدینگ ها و سرمایه گذاری ها سرکوب نشده ، با ریسک های سیستماتیک و غیر سیستماتیک کنار آمده ، از این بازار به سادگی دل نمیکند.
حالا ، نه هیت مدیره سازمان بورس و نه مدیران مصوبه ای و آیین نامه ای توان کنترل این بازار و نقدینگی را ندارد چون دیگر خبری از چند هزار میلیارد تومان سهام قابل عرضه برای سرکوب بازار و بگیر و ببند نیست !
حالا تنها راه نجات را در محدود کردن نوسانات بازار و کند کردن سرعت رشد بازار و ابطال معاملات و ... یافتند غافل از اینکه همین محدودیت ها در بازار ارز و طلا اعمال شد ، اما نتیجه چه شد؟؟ دلار ۱۶۰۰۰ تومانی و سکه ۶ میلیون تومانی ...