به گزارش می متالز، جواد کریمی در مورد کمبود مواد اولیه مورد نیاز شرکتهای ریختهگری اظهار کرد: آنچه که امروز در صنعت ریختهگری به صورت کمبود مواد اولیه نمود پیدا کرده است، به دلیل عدم تناسب میزان تامین مواد اولیه و نسبت به تعداد فولادسازیهای فعال کشور است. یعنی مجوز برای راهاندازی کارخانههای فولادسازی در شرایطی برای درخواستکنندگان صادر شده که هنوز فکری برای تامین مواد اولیه آنها انجام نشده است. به همین دلیل درحال حاضر تامین مواد اولیه، چه آهن اسفنجی و چه قراضه، برای تولیدکنندگان شمش و ریختهگران به سختی انجام میشود که این موضوع در کنار بیثباتی اقتصاد صنعت در کشور ما، این صنعت را دچار چالشهای جدی کرده است.
وی درباره پروژه شرکت فوکا صنعت صبا که در ابتدا قرار بود به راهاندازی واحد ریختهگری آهن و فولاد بینجامد، عنوان کرد: هدف اولیه ما از به دست گرفتن این پروژه این بود که کارخانهای را راهاندازی کنیم که از ابتدا تا انتهای فرآیند تولید را در یک محل انجام دهیم و هزینههایی مانند حملونقل را از هزینههای جاری تولید کم کنیم اما به دلایلی از این کار منصرف شدیم و به راهاندازی دستگاه شریدر و فرآوری قراضه اکتفا کردیم.
مدیرعامل شرکت فوکا صنعت صبا در این خصوص ابراز کرد: در واقع نصب دستگاه شریدر فاز اول پروژه ما در مسیر راهاندازی ریختهگری چدن و فولاد بود که با وجود دریافت مجوزهای مربوط، سرمایهگذاران آلمانی پروژه که مدام وضعیت صنعت را در کشور ما رصد میکردند، به دلیل بیثباتی اقتصادی موجود در صنعت کشور، از ادامه سرمایهگذاری امتناع کرد و به همین دلیل ما نیز از تکمیل فازهای بعدی منصرف شدیم و به فرآوری قراضه در این مجموعه اکتفا کردیم. در واقع شاید امکان ادامه پروژه با سرمایهگذاران دیگر برای ما وجود داشت ولی ما نیز به این نتیجه رسیدیم که شرایط برای ادامه مسیر مهیا نیست.
کریمی درباره مکانیسم عمل شریدر و ویژگیهای محصول حاصل از فرآوری آن توضیح داد: شریدر دستگاهی است که ضایعات و قراضههای مختلف را دریافت میکند و در مدتکوتاهی آنها را از هم تفکیک کرده و یک قراضه یکدست برای صنایع مختلف تولید میکند. این دستگاه علاوهبر جداسازی قراضههای مختلف، رنگ، زنگزدگی و آلایندههای موجود روی قراضهها را نیز پاک کرده و قراضه آماده استفاده را در اختیار مصرفکننده قرار میدهد.
مدیرعامل شرکت فوکا صنعت صبا درباره وضعیت فعلی این شرکت، یادآور شد: درحالحاضر، ظرفیت فرآوری قراضه ما ۱۵۰هزار تن در سال است و میتوانیم در ماه به تولید و فرآوری ۱۵هزار تن برسیم ولی شرایط موجود در تامین قراضه مورد نیاز باعث شده تا فعالیت ما در طول ماه به فرآوری بیش از ۴ هزار تن نرسد.
وی در اینباره افزود: مشکلات تامین قراضه در کشور ما بسیار زیاد است. ما حتی در سال ۱۳۸۸ سعی کردیم با همکاری شریک آلمانی خود که بزرگترین تامین کننده قراضه در جهان است، یک کشتی محوله قراضه وارد کشور کنیم اما متوجه شدیم که حتی اسکله و سایت تخلیه و بارگیری قراضه در بنادر کشور وجود ندارد.
کریمی در اینباره افزود: کاهش میزان مواد اولیه و تلاش برای به دست آوردن آن از سوی کارخانههای فولادسازی، رقابتهای ناسالمی را در بازار فولاد کشور به وجود آورده که آسیب آن بیشتر متوجه شرکتهای کوچک و صنایع ریختهگری بوده است.
مدیرعامل شرکت فوکا صنعت صبا در خصوص رقابتهای ناسالم شکل گرفته در تامین مواد اولیه در این صنعت، عنوان کرد: این موضوع به شکلهای مختلفی دیده میشود که رایجترین آنها در تامین قراضه، تفاوت قیمت اعلام شده و قیمت واقعی در معاملات قراضه است که معمولا با عنوانهایی مثل پاداش یا زیرمیزی رد و بدل میشود. نمونه دیگر این رقابت ناسالم در تغییر دادن درصد افت بارها دیده میشود.
وی با اشاره به آسیبهایی که این رقابت ناسالم به صنعت فولاد وارد میکند، خاطرنشان کرد: این نوع فعالیتها حتی حوزه فعالیت ما را که مربوط به فرآوری ضایعات و قراضه میشود را نیز تحتتاثیر قرار داده است.
کریمی در ادامه درباره حاشیه سود این شرکت، ابراز کرد: ما درحالحاضر، قراضه را به قیمت ۴ هزار و۴۵۰ تا ۴ هزار و ۵۰۰ تومان خریداری میکنیم و با در نظر گرفتن ۵ تا ۸ درصد میزان اضافات آن، بعد از فرآوری با حدود ۱۵۰ تومان سود در هر کیلوگرم به مصرفکنندگان عرضه میکنیم و بسیاری از شرکتهای فولادی مهم کشور از قراضههای فرآوری شده شرکت ما استفاده میکنند که از آن جمله میتوان به شرکت فولاد مبارکه، ذوبآهن اصفهان، فولاد بیستون کرمانشاه، ذوبآهن البرز غرب، فولاد بناب شاهین، فولاد تیکمه داش، فولاد بندر انزلی و فولاد هرمزگان اشاره کرد.
مدیرعامل شرکت فوکا صنعت صبا در پایان با اشاره به وضعیت نامطلوب شرکتهای کوچک ریختهگری در کشور، تاکید کرد: مهمترین چیزی که یک صنعتگر به آن نیاز دارد، ثبات است و کشورهایی که اقتصاد صنعتی آنها به ثبات رسیده است، توانستهاند در این حوزه پیشرفت کنند.
در کشور ما فقط ظرف ۲۰روز قیمت قراضه حدود یک هزار و ۲۰۰تومان در واحد کیلوگرم افزایش قیمت داشت و حالا در نظر بگیرید که صنایع ریختهگری ما که بیشتر از قراضه را استفاده میکنند، در صورتی که ۲۰روز پیش برای تولید یک قطعه قرارداد بسته باشند، در حال حاضر چه وضعی دارند؟! البته این وضعیت تنها محدود به نوسانات قیمت قراضه نیست و غیر از آن، در مواد اولیه دیگر مثل فروآلیاژها هم همین شرایط صادق است و با این شرایط، به نظر شما آیا سرمایهگذاری در این صنعت منطقی است؟!
منبع: روزگار معدن