به گزارش می متالز، شاهین فتاحیانی در خصوص عدم ورود جدی صنعت بیمه به حوزه بیمهنامههای سایبری، گفت: بیمهگذار هنگام خرید بیمهنامه یک ریسک را به شرکت بیمه انتقال میدهد یعنی از استراتژیهای مدیریت ریسک استفاده میکند اما باید توجه داشت که در بیمهنامههای سایبری انتقال ریسک در بعضی از موارد با اصول بیمهگری در تناقض است.
وی توضیح داد: به عنوان مثال در بیمه نامه های سایبری، انتفاع (بهره بردن) بیمه گذار یا حتی گاهی هزینه های تشخیص اینکه هنگام خسارت چه اتفاقی رخ داده است و اینکه بیمه گذار تقصیری داشته است یا خیر، بالاتر از هزینه خسارت وارده می شود.
مدیرکل فناوری اطلاعات بیمه ایران افزود: کوچکترین بی احتیاطی بیمه گذار ممکن است سبب به وجود آمدن خسارت شود و بیمه گر نمی تواند به سادگی متوجه شود که بیمه گذار از روی عمد این کار را انجام داده یا به اشتباه.
وی بیان کرد: الان در دنیا بیمه ها به سمت مدل کاهش ریسک یا اجتناب از ریسک می روند و ضریب نفوذ بیمه در زمینه انتقال ریسک رو به کاهش است و به احتمال زیاد مدل کسب و کار نمونه های خارجی بیمه نامه های سایبری هم کاهش ریسک است.
مدیرکل فناوری اطلاعات بیمه ایران توضیح داد: یک نکته دیگر اینکه بیمه گر برای پذیرش هر ریسک باید آن را بسنجد، در بیمه های سایبری هم برای پذیرش ریسکها باید این فرآیند از منابع و کانالهای معتبر انجام بپذیرد که در حال حاضر این منابع تعریف نشده اند، همچنین مدل ارزش گذاری اطلاعات در فضای مجازی نیز از الزامات بیمه سایبری است.
فتاحیانی افزود: نکته بعدی هم تعریف مشخص جرایم و تفکیک آن از تخلفات مدنی حوزه سایبری است.
وی ادامه داد: در حقیقت برای ارائه پوشش سایبری نیاز به اکوسیستم آن است که اجزا آن عبارتست از ارزیابی ریسک، پرداخت خسارت، حقوق فضای سایبری، مدلهای ارزش گذاری، صلاحیت های حرفه ای فعالیت در فضای مجازی و در نهایت شرکتهای بیمه ای، و این ها محرک هایی است که به نظر می رسد مدل کسب کار را به سمت کاهش ریسک سوق می دهد تا انتقال ( روش جاری).
مدیرکل فناوری اطلاعات بیمه ایران اظهار کرد: در حال حاضر برای بیمه نامه سایبری کسب و کارهای بزرگ ، طرح هایی به بیمه ایران ارائه شده که در حال بررسی و رفع موارد شناسایی شده آن هستیم.