به گزارش می متالز، در همین زمینه در روزهای اخیر شماری از فعالان صنعت فولاد بر لزوم شفافیت در زنجیره تولید از بالادست تا پایین دست تاکید کرده اند و می گویند که اگر آمارهای تولید و مصرف در صنایع پایین دستی فولاد شفاف شود، بسیاری از شائبه های موجود در این صنعت و البته چگونگی شکل گیری بازارهای سیاه محصولات فولادی عیان می شود.
به عنوان مثال امسال همانند سال های گذشته شاهد درخواست های پی در پی سندیکای لوله و پروفیل فولادی از وزارت صمت و همچنین گمرک در همین روزهای نخست فروردین ماه هستیم به طوری که این سندیکا از وزارت صمت خواستار فروش اعتباری محصولات فولادی و از گمرک درخواست تمدید تاریخ مجاز ارسال اظهارنامه و پرداخت مالیات بر ارزش افزوده زمستان 98 را داشته است؛ البته این درخواست ها فی نفسه به دلیل شرایط حاکم بر اقتصاد از جمله همزمانی مشکلات تحریمی و شیوع ویروس کرونا که اخلال در روند تولید و فروش محصولات را به همراه داشته کاملا منطقی است، اما منطقی تر از این درخواست ها، انتظار همگانی مبنی بر شفافیت آماری در این واحدهای تولیدی است. به عبارت ساده تر اگر تشکل هایی از جمله سندیکای لوله و پروفیل همواره نسبت به مشکلات تامین مواد اولیه، قیمت محصولات بالادستی و ... اعتراض دارند حداقل باید به صورت دوره ای اعلام کنند که تولید آن ها در بازه های مختلف و پس از خریدهای پرحجم مواد اولیه همچون ورق فولاد به چه میزان است که در این صورت قطعا بر محبوبیت این دست سندیکاها و امکان حمایت از آن ها برای جهش تولید بیشتر می شود.
در همین زمینه بهادر احرامیان نائب رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد معتقد است که سال ٩٩ در صورتی جهش تولید محقق می شود که از همین ابتداى سال از ایجاد رانت قیمتى به بهانه حمایت از تولید پرهیز شود تا انگیزه اى دوچندان براى تولید کشور ایجاد شود و از التهابات بازار در امان باشیم؛ به گفته احرامیان شفافیت آماری در همه بخش های صنعت فولاد نیز از لازمه های جهش تولید است.
همچنین رضا شهرستانی عضو انجمن تولید کنندگان فولاد نیز در خصوص تحقق شعار جهش تولید و اهمیت شفافیت کل چرخه تولید به عنوان فاکتور مهم برای تحقق شعار سال گفت: برای ایجاد شفافیت مهم ترین عامل این است که تمام رانت ها را کنار بگذاریم و با شفاف شدن میزان تولید و فروش صنایع پایین دست در کنار بالادستی ها، در مسیر جهش تولید گام برداریم.
با این تفاسیر اهمیت شفاف سازی آمار و اطلاعات واحدهای تولیدی کوچک و متوسط به خصوص در صنعت فولاد از تاکیدات فعالان این صنعت است که بدون شک در صورت در دسترس بودن اطلاعات واحدهای تولیدی و کنار رفتن دلالان و شائبه های موجود، همدلی در جهت جهش تولید نیز بیشتر می شود.
اما موضوع مهم دیگر در این زمینه، بحث سهامداران شرکت های فولادی است. سهامداران میلیونی شرکت های فولادی کشور که در زمره دارندگان سهام عدالت نیز قرار می گیرند، همواره نسبت به اجحاف حق خود در برابر عده ای تولیدکننده نما گلایه دارند.
به گفته این سهامداران، صنایع مادر از جمله صنایع فولادی کشور نباید قربانی جو سازی های عده ای خاص شوند که تنها شعار حمایت از تولید ملی و اشتغال زایی مى دهند اما در واقعیت برای منافع خود دست و پا می زنند؛ البته نوک پیکان انتقاد سهامداران فولاد، خریداران غیر شفاف فولاد هستند. به عنوان مثال براساسآمارهاى رسمی، سندیکای لوله و پروفیل با وجود دریافت نزدیک به 2 میلیون تن مواد اولیه از فولاد مبارکه در سال گذشته که رشد 250 درصدی تحویل ورق به این سندیکا را نشان می دهد، روزی نبود که از مشکل تامین مواد اولیه به وزارت صمت شکایت نکند! از این رو سهامداران فولادی، نسبت به درخواست های سال جاری این سندیکا معترض شده اند که چرا باید با وجود نداشتن آماری شفاف از تولید که مشخص نیست چه میزان از 2 میلیون تن ورق خریداری شده سال گذشته را وارد مدار تولید کرده است، کماکان مدعی ردیف اول تولید و اشتغال در کشور بوده است! این حجم خرید ورق فولاد از فولاد مبارکه در سال 98 در شرایطی است که سال گذشته فعالان صنعت و سهامداران از اخبار سریالی تشکیل بازار سیاه ورق فولاد مطلع شده و مشخص شد که حجم زیادی از ورق های فولاد مبارکه که برای قرار گرفتن در چرخه تولید خریداری شده بود، سر از بازار سیاه درآورده است.
به هر حال در پایان این گزارش باید تاکید کرد که هم فعالان صنعت فولاد و هم سهامداران فولادی کشور در اظهار نظرهای خود بر یک موضوع تاکید دارند که اگر آمارهای صنایع پایین دستی از جمله سندیکای لوله و پروفیل شفاف شود، دیگر هیچ یک از شائبه های فعلی باقی نمی ماند و مسوولان تصمیم گیر نیز به راحتی می توانند براساس نیاز واحدهای تولیدی اقدام به تنظیم و اصلاح مقررات کنند.