به گزارش میمتالز، مشاهدات میدانی و شواهد صحرایی نشاندهنده ضخامت کم رسوبات تراوا و بالا بودن سنگ بستر غیرقابل نفوذ است. بنابراین از نظر شرایط زمینشناسی، منطقه به گونهای است که در آن امکان گسترش سفره آب زیرزمینی بزرگ وجود ندارد و منابع آب موجود در منطقه به صورت محلی است.
این گزارش میافزاید؛ شواهد ژئومورفولوژیکی و هیدروژئولوژیکی نشاندهنده وجود یک گذر دائم آب زیرزمینی، از کوهپایه به سمت دشت است. تکتونیک فعال منطقه منجر به تشکیل یک سیستم خرد شده است که باعث انتقال آب از بالا دست به پایین دست میشود.
به گفته کارشناسان مرکز پژوهشهای سازمان زمینشناسی و اکتشافاتمعدنی کشور، آنچه باعث تشدید مساله شده است ابتدا بالا بودن تراز آب زیرزمینی در منطقه و شدت گرفتن جریانهای سطحی در فصل بهار و سپس تغییر کاربری زمین از باغ به مسکونی و از بین رفتن زهکشهای قدیمی است که مانع از تخلیه آب زیرزمینی و سطحی شده است. بنابراین ایجاد اختلال در سیستم هیدروژئولوژیکی و بر هم خوردن تعادل تغذیه و تخلیه جریان آب زیرزمینی مهمترین عامل بالا آمدن سطح آب است.
بر اساس این گزارش، کنترل بالا آمدن تراز آب زیرزمینی تنها از طریق احیای زهکشهای قدیمی و طراحی زهکش شمالی- جنوبی جدید امکانپذیر است.
گفتنی است؛ محل مورد بررسی در روستای شنده در بالادست شهر کوهسار در مختصات جغرافیایی به طول " 92/28' 47 ˚50 و عرض " 34/37' 58˚35 و در مرز بین روستای شنده و شهر کوهسار از توابع شهرستان ساوجبلاغ قرار دارد.