آیا گاز تزریق شده در شیشه‌های دوجداره بدون تغییر باقی می‌ماند؟

به‌ گزارش می متالز به‌ نقل از سایت شرکت برنا پنجره، از آنجایی که گازهای نادر یا خنثی، گازهای نامرئی هستند، تشخیص وجود آنها دشوار است و صنعت هیچ راه آسانی را برای ثبوت وجود آنها در واحدهای پنجره‌سازی شناسایی نکرده است. لذا کاملاً واضح است که در سال‌های نخست برپایی صنعت در و پنجره دوجداره upvc اندازه‌گیری این واحد عملاً غیرممکن بوده است.

همچنین در آن زمان سازندگان و مصرف‌کنندگان پنجره‌ها با شیشه‌های چندجداره بر این باور بودند که درصورت پر شدن واحد شیشه‌ی چندجداره با گاز آرگون، هیچ تضمینی وجود ندارد که این میزان گاز حتی یک سال بعد وجود داشته باشد چه رسد به پنج، ده یا بیست سال بعد از آن!!

با وجود اطلاع از نشت گاز آرگون از واحدهای شیشه، نگرانی در این مورد وجود نداشت و بسیاری معتقد بودند که حتی در صورت نشت، ضرر و زیانی متحمل نخواهند شد. در واقع این باور وجود داشت که پنجره‌ی دوجداره یا سه‌جداره با کیفیت قبل از نشت کار خواهد کرد و هیچ زیانی به صاحبخانه وارد نمی‌شود. پس از کسب تجربیات بیشتر در صنعت در و پنجره، کارشناسان دریافتند که طی یک بازه‌ی زمانی، گاز آرگون با سرعت بالاتری نسبت به ورود هوا به درون پروفیل‌های پلیمری، از پروفیل‌ها خارج می‌شوند. در واقع نرخ جایگزین شدن هوا به جای گاز آرگون کم‌تر از خروج آرگون از واحد پنجره است. این دستاورد براساس قانون فشار جزئی گازها بنا نهاده شده است. هر گاز، چه آرگون باشد و یا سه جزء اصلی هوا یعنی اکسیژن، نیتروژن و دی اکسید کربن، رفتاری متفاوت داشته و با سرعت‌های  مختلفی به درون و یا خارج از پنجره سریعتر از سرعت نفوذ سایر گازها به درون پنجره است، عدم تعادل در مبادله‌ی گازی وجود داشته و لذا حاصل این تعادل نامساوی، پدیدار شدن فشار منفی در واحد پنجره است.

فشار منفی پدیده ای به نام “خمیدگی گازی” یا خمیدگی ناشی از فشار گازی به‌وجود می‌آورد که باعث اعمال تنش بر روی درزهای پنجره دوجداره و کش آمدن درزگیر می‌شود. با توجه به این پدیده، فاصله‌ی میان جداره‌های پنجره کاسته شده و موجب انتقال شدید حرارت و افزایش فاکتور U موثر واحد پنجره می‌شود.

از بیست سال پیش تاکنون صنعت پنجره‌سازی دستخوش تحولات زیادی شده است. امروزه نشت گازی پدیده‌ای نامطلوب بوده و انتظار می‌رود هنگامی که مشتری پنجره‌ای با فاکتور U خاصی خریداری می‌کند، این فاکتور تغییر نکند. درواقع با توجه به وابستگی فاکتور U به حضور گاز آرگون یا کریپتون در جداره‌ی شیشه‌ها، نشت این گازها اهمیت ویژه‌ای پیدا کرده است

با دریافت اهمیت حضور گازهای مزبور در پنجره دوجداره، تست‌هایی تعریف شده‌اند که توسط آن‌ها می‌توان میزان حضور کنونی گاز در جداره‌های شیشه و همچنین میزان حضور بلندمدت گازها را محاسبه کرد. امروزه محاسبه‌ی میزان گاز حاضر در جداره‌ی شیشه با عرضه‌ی دستگاه‌های سریع و دقیق جهت محاسبه نرخ پر شدن گاز، هم طی فرآیند پر شدن گاز و هم طی عمر مفید واحد پنجره، ممکن است.

در ابتدا، انجمن ملی پنجره‌سازان (NFRC) نیاز به هیچگونه تست و آزمایشی جهت محاسبه‌ی میزان گاز موجود در جداره‌ی پنجره‌ها در ابتدای تولید و در بلندمدت، نداشت، ولی این رویه طی سال‌های اخیر تغییر کرده است. هم اکنون، لازم است که تولیدکنندگان پنجره‌های چندجداره، نمونه‌ی واحد تولیدی خود را به آزمایشگاه‌های مخصوص تست پنجره ارسال کنند تا در آنجا میزان گاز پر شده‌ی کنونی و میزان گاز باقیمانده پس از مجاورت در برابر تحولات جوی محاسبه شود.

امروزه دستگاه‌های سرعت بالای پرکننده گازی قادرند تنها چند ثانیه جداره‌های شیشه را پر کنند. این درحالی است که پیش از این، این فرآیند چندین دقیقه به طول می‌انجامید. این پیشرفت تکنولوژی، کمک بزرگی به حفظ استانداردهای پنجره خواهد کرد. درواقع محاسبه‌ی گاز پرشده اولیه با توجه به دستگاه‌های سرعت بالای کنونی، آسان‌تر از گذشته است.