اختلال در تعهدات بیمه‌ای/ بررسی آثار و پیامدهای کرونا بر صنعت بیمه

به گزارش می متالز، سید محمدمهدی بهشتی‌نژاد – عضو هیات مدیره بیمه ملت: در سطح خرد و کوتاه‌مدت، کاهش ترددها و مسافرت‌های بین‌شهری و تصادفات و حوادث رانندگی می‌تواند کاهش ضریب خسارت در رشته‌های بیمه اتومبیل شامل بیمه شخص ثالث از جنبه مالی و بدنی، حوادث و بدنه را به دنبال داشته باشد که نتیجه آن بهبود نسبت‌های مالی شرکت‌های بیمه به ویژه سودآوری می‌شود. اگرچه در همین رشته بیمه‌ای نیز با توجه به الزامات قرنطینه و ابهام اطلاعاتی، شرکت‌های بیمه بعضا شاهد تعویق در تمدید بیمه‌نامه و اخلال در جذب نقدینگی خواهند بود.

 در بیمه‌های اشخاص از قبیل بیمه درمان و بیمه‌های زندگی، وضعیت متفاوت است. افزایش هزینه‌های درمان مرتبط با آزمایشات تشخیصی و درمانی و افزایش متوفیان مرتبط با این ویروس، تعهدات شرکت‌های بیمه را با افزایش چشم‌گیری مواجه می‌سازد. به علاوه در بیمه‌های زندگی، تبعات اقتصادی کرونا به لحاظ مختل کردن جریان درآمد خانوار، بیمه‌گذار را وارد فاز بازنگری تقدم و تاخر اولویت‌های زندگی می‌کند و ممکن است برای گروهی از بیمه‌گذاران تصمیم به تعویق خرید، فسخ یا بازخرید بیمه‌نامه یا تاخیر در پرداخت حق بیمه و وام‌های دریافتی را به همراه داشته باشد. با این حال، اپیدمی کرونا، به نوعی ارتقاء ریسک‌آگاهی و ریسک ادراک‌شده و در نتیجه فوریت اقدام خرید بیمه زندگی به ویژه برای سرپرستان خانوار را به دنبال دارد. در رشته‌های دیگر بیمه‌ای مانند بیمه‌های اموال همچون آتش‌سوزی، باربری و...، و بیمه‌های مسئولیت، مسلما حساسیت بیشتری از طرف بیمه‌گذار برای کاهش هزینه‌ها و در نتیجه چانه‌زنی در مورد بیمه و نحوه پرداخت بوجود می‌آید و می‌تواند ریسک مالی و نقدینگی شرکت‌های بیمه را افزایش دهد.

بدین‌گونه هرچند در کوتاه‌مدت ممکن است شرایط فعلی واجد منافعی مالی برای شرکت‌های بیمه باشد، اما در بلندمدت در صورت عدم ایفای نقشی فعال در مواجهه با این شرایط، متعاقب کاهش فعالیت‌های اقتصادی و اجتماعی، با توجه به ماهیت محصولات بیمه در زمینه‌ای از مولفه‌های اقتصادی و فرهنگی و بعضا انفعال بیمه‌گران در ترغیب جامعه به اخذ پوشش‌های مورد نیاز و ارتقاء دسترسی بازار به خدمات بیمه‌ای، تولید حق بیمه می‌تواند با شتاب بیشتری در مقایسه با تولید ناخالص داخلی کاهش یابد و در نتیجه تاثیری منفی بر ضریب نفوذ بیمه داشته ‌باشد.

آثار و پیامدهای کوتاه‌مدت کرونا ویروس، سوالات و چالش‌هایی از قبیل دسترسی به بیمه‌گذار، حفظ بازار، نیازهای جدید بیمه‌ای، حفظ جریان نقدینگی به منظور ایفای تعهدات، مسائل مدیریت بهینه سرمایه‌های انسانی، حدود و ثغور مسئولیت‌های اجتماعی بیمه‌گران مطرح است که پاسخ‌های متقنی برای آن وجود ندارد. با این حال آنچه روشن است ضرورت بازنگری در فرآیندها، شیوه‌های انجام کسب‌وکار و ارتقاء توانمندی‌های ادارکی مدیران صنعت در درک پیچیدگی‌ها و تاثیرات بعضا متعارض این پدیده بر کسب‌وکار بیمه است. بحث تحول دیجیتال در صنعت، بازنگری مجدد ریسک‌های صنعت، تمرکز بر فعالیت‌های ارزش‌آفرین و اتخاذ تدابیری با رویکرد مشارکتی با بیمه‌گذار با راهبرد گسترش ارتباطات و تعاملات با بازار هدف از طریق گفت‌وگو، می‌تواند به درک متقابل از نیازها و دغدغه‌های بیمه‌گر، بیمه‌گذار، تهدیدهای این پدیده ناخوشایند را به فرصتی برای گسترش پوشش‌های بیمه‌ای و در نتیجه رفاه اجتماعی تبدیل کنند. سرمایه‌های انسانی صنعت بیمه باتوجه به دانش پایه و ارتباط محور بودن فعالیت‌های بیمه، در این شرایط از حیث، مسائل دورکاری، توسعه ساختارهای شبکه‌ای فناورانه، ورای ساختارهای سنتی و توسعه کانال‌های جدید ارتباطی با بیمه‌گذار در کنار مسائل روان‌شناختی فضای کاری جدید باید مورد توجه قرار گیرند.

 ضمن این‌که ضرورت کسب تخصص‌ها و مهارت‌های جدید هم به لحاظ فعالیت‌های حرفه‌ای و هم توسعه و نظم فردی، مدیریت اولویت‌ها و درک و تطابق با مقتضیات جدید الزامی است. بنابراین کرونا، فرصتی برای ایجاد و القای حس حضور صنعت بیمه در بزنگاه‌های و شرایط حساس است.