پشت صحنه جادوگران صادرات فولاد ایران

به گزارش می متالز، اسلب هم با کمی تاخیر همین روند را در پیش گرفته است. بیشتر این تقاضا از چین نشات گرفته و فعلا بازار خوبی برای صادرات محصولات نیمه نهایی محسوب میشود. در عین حال، معاملاتی از مبدا ایران نیز در این بازار به گوش می رسد، اما قیمتهای شنیده شده در بازار چین ابهاماتی را در قیاس با اطلاعات منتشر شده داخلی متبادر می سازد.

محصولات نیمه نهایی ایران به دلیل ریسکهای موجود مانند تحریم و هزینه های آن برای خریداران، معمولا بین 5 تا 10 دلار زیر قیمت فروشندگان سی آی اس پیشنهاد می شود. طبق آخرین اخبار توسط پایگاههای خبری و اطلاعات منابع پلنر در چین، بیلت ایران بین 365 تا 370 دلار/تن سی اف آر و اسلب ایران در حدود 350 تا 355 دلار/تن سی اف آر خریداری شده است که با معاملات منطقه سی آی اس برای بیلت بین 370 تا 375 دلار/تن سی اف آر همخوانی دارد.

این در حالیست که آخرین قیمت اعلامی از سوی یکی از فولادسازان بزرگ برای فروش صادراتی بیلت حوالی 350 دلار/تن فوب بوده است که نه با منابع بازار و نه با قیمتهای سایر تولیدکنندگان سنخیتی ندارد. در بهترین حالت، با فرض 20 دلار هزینه حمل (از بندر عباس)، 3 تا 5 دلار هزینه های بندری و انتقال پول و بین 5 تا 10 دلار سود خریدار، به عدد 380 تا 385 دلار/تن سی اف آر میرسیم که نه تنها از قیمتهای منطقه سی آی اس پایین تر نیست، بلکه 10 تا 15 دلار هم بالاتر می باشد.

مطمئنا همه خریداران انتظار سوددهی از تجارت خود دارند و کشتی ها نیز حاضر به گرفتن کرایه کمتر برای حمل محصولات از مبدا ایران نیستند. از این رو، معمای عدم انطباق قیمتهای اعلامی از سوی بنچ مارک فولاد ایران در بازار صادرات با قیمتهای ثبت شده در بازار مجهول مانده است.

اما آنچه ممکن است قیمتهای اعلامی این فروشنده را با واقعیات بازار منطبق سازد، این است که این شرکت آنالیزهایی را به مشتری خود پیشنهاد میدهد که نسبت به سایر گریدها پرمیوم بالاتری دارند، لذا قیمت توافق شده برای محصولی با آنالیز خاص است. دوم اینکه، تناژ فروش برای قیمت اعلام شده تناز کمی است و برای بازار مصرفی غیر از شرق آسیا خریداری شده است. داشتن اسکله اختصاصی نیز بهاین فولادساز اجازه میدهد بخشی از هزینه های خریدار در بندر را کاور نموده و از این طریق قیمت جبران قیمت بالاتر را نماید. در غیر از این موارد علم اقتصاد از درک توجیه اقتصادی چنین معاملاتی عاجز است. به همین دلیل، وبسایت های خبری و تحلیلی خارجی به این فولادساز ایرانی لقب جادگر صادرات فولاد ایران را داده اند.

گاها دیده شده که تولیدکنندگان دیگر با استناد به قیمتهای اعلامی فروش این شرکت، از پذیرش قیمتهای واقعی بازار خودداری نموده و فرصت فروش مناسب را از دست داده اند. در همین حین، شرکت بنچ‌ مارک با علم به قیمت‌های واقعی که قابلیت عملیاتی شدن در بازار را دارند، تمام تولید خود در دو تا سه ماه آتی را پیش فروش نموده و از این حیث خود را در حاشیه امن قرار داده است. سایر فولادسازان اما در حالی که شرکت لیدر تخصیص سه ماه آینده را پیشنهاد میدهد، همچنان برای ماه آتی تخصیص دارند و در فروش خود به امید قیمتهای القا شده ناکام مانده اند

متاسفانه در این شرایط سخت تحریم‌های ظالمانه و بحران احتمالی وقوع رکود اقتصادی، همچنان نگاه جزیره ای در میان شرکت های فولادی کشور حکمفرمایی میکند. فقدان یک نهاد تصمیم گیری واحد با بهره گیری از خرد جمعی کلیه فولادسازان باعث شده تا سود و فروش تنها نصیب بخش معینی از بازار شده و سایرین از این قافله عقب بمانند. شایسته است که شفافیت کافی در میان فولادسازان در خصوص جزییات فروش های فولادسازان وجود داشته باشد تا همگی بر اساس واقعیت های بازار بتوانند تصمیم‌ موثر و بجا گرفته تا در زمان مناسب بر اساس واقعیت های بازار فروش های خود را انجام دهند.