به گزارش می متالز، محمدرضا حضوری، اظهار داشت: از سال 1375 فعالیت در عرصه تولید مقاطع برنجی و مسی را آغاز کردیم. در سالهای ابتدایی فعالیت کارگاه، میزان ظرفیت تولید اندک بود اما درآمد حاصل از آن سود کافی را دربرداشت و میتوان گفت با مشکل خاصی روبهرو نبودیم. با گذشت زمان و افزایش قیمتها و تغییر سیاستهای تولید با مشکلات عدیدهای مواجه شدیم و عرصه برای سایر تولیدکنندگان نیز به تنگ آمد.
وی افزود: در طی سالهای اخیر، با افزایش قیمت مواد اولیه، میزان سوددهی تولید برای ما به حداقل رسید؛ به طوری که سال گذشته روند تولید در بدترین شرایط ممکن قرار گرفت و برای رهایی از مشکلات، در نظر داشتیم فعالیت تولیدی کارگاه را متوقف کنیم. ما بر اساس سفارشهایی که از مشتریان خود میگرفتیم قطعات برنجی و مسی تولید میکردیم که با افزایش قیمتها و رکود بازار، تمام اصناف و صنایع با مشکلاتی مواجه شدند و میزان سفاش محصول نیز به حداقل رسید و در حال حاضر، تقریبا هیچ سفارش و تولیدی نداریم.
مدیرعامل کارگاه ریختهگری حضوری تصریح کرد: به طور کلی مواد اولیه مورد استفاده برای ساخت قطعات برنجی، مس، سرب و روی است و اغلب آنها را از بازار ضایعات تهیه میکنیم. ضایعات خریداری شده را به کارگاه آورده پس از ذوب و جداسازی مس و سایر ضایعات، مذاب حاصل را در قالبهای مورد نظر میریزیم تا قطعه نهایی ساخته شود. عمده مشتریان این نوع قطعات، صنایع شیرآلات بهداشتی هستند. در واقع، در شیرآلاتی که فورج میشوند قطعات تولیدی کارگاه ما کاربرد دارد و در شیرآلات اهرمی این نوع قطعات استفادهای ندارند.
حضوری مطرح کرد: فرآیند تولید مقاطع و ریختهگری به دو روش قدیمی و مدرن انجام میشود. روش قدیمی را روش قالبگیری ماسهای مینامند که تعداد قالبها و سرعت تولید نسبت به روش مدرن کمتر است. در حال حاضر، ما دانش کافی روش مدرن را داریم اما متاسفانه سرمایه لازم برای خرید تکنولوژی مدرن و تجهیزات بهروز را نداریم. رقابت در این صنعت به شدت بالا است و در این بین صنایعی حفط میشوند که سرمایه در گردش کافی را جهت تهیه مواد اولیه و ماشینآلات داشته باشند.
وی در پایان یادآور شد: نوع مواد اولیه و تکنولوژی دو عامل موثر در افزایش کیفیت محصول نهایی هستند. ضایعات خریداری شده از مواد زائد زیادی تشکیل شدهاند که در جداسازی آن باید دقت کرد. بسیاری از تولیدکنندگان برای سودآوری بیشتر، میزان سرب و روی قطعات را افزایش میدهند که این موضوع خارج از استانداردهای تعریف شده، است. سرب یک ماده آلاینده و سرطانزا بوده و باید تا جایی که امکان دارد این مادهنوع در شیرآلات بهداشتی استفاده نشود و میزان سرب استاندارد باید کمتر از 2.5 درصد باشد و تمام درصدهای تعیین شده آلیاژ مس طبق استاندارد ترکیب شود، اما به دلیل مسائل مالی بسیاری از تولیدیهای قطعات برنجی این موضوع را رعایت نمیکنند.