
به گزارش میمتالز، دکتر «سیداحمد مشکانی» نایب رئیس انجمن مس ایران گفت: به طور معمول سودهی کارخانجات لیچینگ به سه پارامتر اصلی عیار کانسنگ، میزان مواد مصرفی و راندمان تولید بستگی دارد که اگر هر کدام از سه پارامتر دستخوش تغییر شود، سودهی کاهش پیدا خواهد کرد. در مورد مواد مصرفی؛ اسید سولفوریک یکی از بیشترین مواد شیمیایی مصرفی برای کار لیچینگ است.
وی افزود: در سال ۱۳۹۹ مدیرعامل وقت شرکت ملی صنایع مس ایران با هدف تکمیل چرخه تولید مس با استفاده از تکنولوژی ذوب فلش و تبدیل گازهای مضر به اسید سولفوریک جایزهای دریافت کردند که با اجرای این پروژه تمامی گازهای مضر ناشی از فرآیند ذوب فلش کنترل و تبدیل به مادهای با ارزش افزوده بالا شد. مدیرعامل وقت شرکت ملی صنایع مس ایران بیان کرد که "ما قیمت اسید سولفوریک را به یک دهم تقلیل دادیم" (و فکر میکنم اسید سولفوریک تنها مادهای است که در طول این مدت قیمتش کاهش داشته است). حتی در بیانی دیگر اعلام کرد که "اگر مشکلی به وجود نمیآمد ما اسید سولفوریک را مجانی واگذار میکردیم" تا کارخانجات مورد نیاز رونق اقتصادی بیشتری بگیرند.
مشکانی تاکید کرد: در طول زمانی اندک قیمت اسید سولفوریک به طور ناگهانی در هر سال افزایش داشت، (البته قیمت مس هم افزایش پیدا کرده بود) و قیمت اسید با قیمت مس تقریباً برای تولیدکنندگان متعادل بود تا اینکه به خاطر دیگر شرکتهای تولیدکننده و شکایت به قیمت اسید؛ شرکت ملی مس قیمت اسید سولفوریک خود را افزایش قابل توجهی داد.
نایب رئیس انجمن مس ایران اظهار داشت: با توجه به روند قیمت افزایشی؛ انجمن مس جلسهای با مدیران وقت برگزار کرد و طی بررسیهای کارشناسی مقرر شد که لیستی از اعضای مصرفکننده عضو انجمن مس ایران به شرکت ملی صنایع مس ایران ارایه گردد تا اسید سولفوریک را به قیمت متعادل خریداری کنند؛ تا هم تولیدکنندگان کاتد بتوانند به تولید خود ادامه دهند و هم تولیدکنندگان اسید سولفوریک معترض نشوند.
«سیداحمد مشکانی» بیان کرد: قیمت اسید سولفوریک به طور متوسط در سال ۱۴۰۱، ۱۰۰۰۰ ریال بر هر کیلوگرم و در سال ۱۴۰۲ به طور متوسط ۵۵۰۰ ریال (بعد از نامهنگاری و جلسات انجمن مس ایران)، در سال ۱۴۰۳ به طور متوسط ۴۰۰۰ ریال به ازای هر کیلوگرم و در انتهای همان سال حدود ۱۸۵۰۰ ریال بوده است. لیکن با جهشی که از سال ۱۴۰۳ آغاز شد در سال ۱۴۰۴ به قیمت ۴۴۰۰۰ ریال به ازای هر کیلوگرم (با ارزش افزوده) رسیده است؛ لذا نسبت به سال ۱۴۰۲ قیمت آن حدود ۸ برابر شد و در این راستا جلساتی انجام و نامهنگاری با شرکت ملی صنایع مس ایران انجام گرفت که تاکنون به نتیجهای ختم نشده است.
نایب رئیس انجمن مس ایران تصریح کرد: اگر تصمیم به افزایش قیمت اسید سولفوریک باشد؛ با توجه به شرایط کشور، باید تاثیر افزایش قیمت اسید بر هزینههای تولید دیده شود و از قیمتگذاری دستوری کاتد خارج شویم. لازم به ذکر است که در حدود ۵ ماه قیمت کاتد به تقریب ثابت است ولیکن هزینههای تولید به شدت افزایش یافته و تولیدکنندگان از حاشیه سود کمتری برخوردار شدهاند و اگر این افزایش هزینهها ادامه یابد بدون شک منجر به بسته شدن تولیدکنندگان و معدنداران مس خواهد شد.
وی گفت: پیشنهاد میشود که شرکت ملی صنایع مس ایران با توجه به اعضای انجمن مس ایران؛ سهمیهای را با قیمت مناسب به این بخش کمک نمایند تا این شرکتها بتوانند به تولید خود با سودهی مناسب ادامه دهند. مقدار مصرف این شرکتها نسبت به مصرف اسید سولفوریک کشور قابل توجه نیست ولیکن این سهمیه مسبب پایداری شرکتها خواهد شد.
مشکانی یادآور شد: اگر قیمتگذاری دستوری کاتد با دلار حدود ۷۵۰۰۰۰ ریال نبود و صادرات به این شکل نبود و قیمت دلار آزاد برای کاتد در نظر گرفته میشد، به نظر میرسید که قیمت اسید سولفوریک شرکت ملی صنایع مس ایران هم مشکلی ایجاد نمیکرد. در حال حاضر قیمت اسید سولفوریک مانند یک سونامی میتواند مُسبب بسته شدن کارخانجات و معادن کوچک تا متوسط شود.
وی خاطرنشان کرد: قطعاً همکاری متقابل شرکت ملی صنایع مس ایران و انجمن مس ایران میتواند مشکلات را برطرف نماید و کمک به بخش اقتصادی این بخش نماید. امید است اقتصاد کشور از بحرانهای حال حاضر دور شود و با یک اقتصاد پویا هم بخش دولتی و هم بخش خصوصی رشد نمایند.