
به گزارش میمتالز، برای مقابله با این چالش، لازم است که برنامهریزیهای دقیقی در زمینه مدیریت منابع انرژی انجام شود. توسعه فناوریهای نوین، افزایش بهرهوری انرژی در فرآیندهای تولید و همچنین استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر میتواند به کاهش ناترازی انرژی کمک کند.
همچنین، ایجاد سیاستهای حمایتی از سوی دولت برای تشویق سرمایهگذاری در بخش انرژی و صنعت فولاد میتواند نقش به سزایی در بهبود شرایط داشته باشد.
ارتقاء مهارتهای نیروی کار در زمینه مدیریت انرژی و فناوریهای جدید نیز از اهمیت بالایی برخوردار است و توجه به رابطه تنگاتنگ بین ناترازی انرژی و صنعت فولاد، نیازمند همکاری همهجانبه میان دولت، بخش خصوصی و دانشگاههاست.
تنها با ایجاد یک همافزایی مؤثر میتوان به سمت توسعه پایدار و بهینهسازی مصرف انرژی در صنعت فولاد گام برداشت و آیندهای روشنتر برای این صنعت حیاتی رقم زد.
صنعت فولاد ایران در یک دوراهی تاریخی قرار دارد. ادامه روند کنونی ناترازی انرژی، این صنعت را به سمت کاهش سهم بازار جهانی، افزایش هزینهها و عدم تحقق اهداف توسعهای سوق خواهد داد.
در مقابل، مدیریت خردمندانه این چالش از طریق سرمایهگذاری در زیرساختهای انرژی، بهینهسازی مصرف، احداث واحدهای فولادسازی در کنار سواحل دریا و اتخاذ سیاستهای پایدار، نه تنها بقای این صنعت، بلکه تحقق پتانسیل کامل آن را به عنوان یک قطب صنعتی پیشرو در منطقه میسر خواهد ساخت.
آینده صنعت فولاد ایران در گرو توانایی آن در تبدیل این بحران انرژی به نقطه عطفی برای افزایش بهرهوری و همسویی با الزامات محیطزیستی قرن بیستویکم است.