
به گزارش میمتالز، شاخص کل بورس با افت ۳۲٬۹۳۰ واحدی (معادل ۱.۳۳- درصد) به سطح ۲٬۴۳۸٬۰۳۷ واحد رسید که این میزان، کمترین سطح شاخص از ابتدای سال و بازگشت به محدوده آذر سال گذشته محسوب میشود. شاخص هموزن نیز با کاهش ۰.۷ درصدی تا محدوده ۷۶۳ هزار واحد عقب نشست و شاخص کل فرابورس با افت ۸۶ واحدی در سطح ۲۳٬۱۶۹ واحد متوقف شد.
در جریان معاملات امروز (دوشنبه، ۰۳ شهریور ۱۴۰۴)، خروج نقدینگی حقیقی از بازار ادامه یافت و خالص تغییر مالکیت حقیقی به حقوقی به حدود ۶۵۰ میلیارد تومان رسید. ارزش معاملات خرد سهام، حقتقدم و صندوقهای سهامی نیز تنها ۳٬۰۸۳ میلیارد تومان بود؛ سطحی که نشان میدهد مشارکت سرمایهگذاران به حداقل رسیده است. بررسی ترکیب نمادها نیز حاکی از آن است که ۸۸ درصد نمادها منفی و تنها ۱۲ درصد مثبت بودند (۶۵ نماد سبز در برابر ۵۸۸ نماد قرمز).
از منظر نمادهای اثرگذار، در بورس نمادهای فملی، فارس، فولاد و نوری بیشترین تأثیر منفی بر شاخص کل داشتند. در فرابورس نیز نمادهای آریا، فزر، سامان و آریان نقش پررنگی در افت شاخص ایفا کردند.
در بازار ارز، نرخ دلار که روز شنبه در سطح ۹۴٬۷۵۰ تومان بسته شده بود، معاملات امروز (دوشنبه، ۰۳ شهریور ۱۴۰۴) را از ۹۵٬۱۵۰ تومان آغاز کرد و در ادامه تا حوالی ۹۶ هزار تومان پیش رفت. رشد نرخ دلار موجب افزایش تقاضا در بازار طلا و سکه شد. هر گرم طلای ۱۸ عیار به کانال ۷ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان رسید و سکه امامی در محدوده ۸۷ میلیون تومان معامله شد.
تزریق نقدینگی حقیقی به صندوقهای طلا برای یازدهمین روز متوالی ادامه یافت. در صندوق «ستِل ۱۴۰۴» رکورد ورود پول حقیقی با ۲٬۰۰۰ میلیارد تومان شکسته شد. این روند نشاندهنده تمایل سرمایهگذاران به پوشش ریسک از طریق ابزارهای مبتنی بر طلا، به ویژه در شرایط ابهام اقتصادی و سیاسی است.
عملکرد امروز بورس تهران بار دیگر بر تداوم فضای فرسایشی و ضعف تقاضا در بازار تأکید کرد. کاهش ارزش معاملات خرد، غلبه نمادهای منفی و تداوم خروج پول حقیقی بیانگر آن است که بازار برای آغاز یک روند جدید نیازمند محرکهای قوی و بنیادی است. در این میان، رشد بازارهای موازی (دلار، طلا و سکه) و افزایش ریسکهای سیاسی به ویژه در آستانه مذاکرات ایران با سه کشور اروپایی در ژنو مانع اصلی بازگشت اعتماد به بورس شدهاند.
با توجه به شرایط موجود، انتظار میرود معاملات فردا نیز در فضایی محتاطانه و مردد دنبال شود و مسیر آتی بازار بیش از هر چیز به تحولات سیاسی و اقتصادی بستگی داشته باشد.