نیاز به صرف هزینه ۳۷میلیارد دلاری برای پروژه‌های طلا تا سال‌۲۰۲۵/ تلاش معدن‌کاران برای جبران خسارت‌های شیوع کرونا

به گزارش می متالز، از آنجایی که رشد رو به کاهش است، شرکت‌های معدنی به دنبال آن هستند که از طریق ادغام و اکتساب طلای مورد نیاز خود را برای آینده تامین کنند. این روش اما تاکنون نتوانسته در میزان تولید، افزایش قابل توجهی ایجاد کند. شرکت مکنزی در گزارش خود عنوان می‌کند که برای جلوگیری از کاهش مداوم عرضه طلا نیاز به افزایش میزان توسعه پروژه‌های طلا در سطح جهانی داریم.

وود مکنزی تخمین می‌زند که این صنعت برای حفظ سطح تولید سال ۲۰۱۹، پروژه تولیدی هدف گذاری شده تا سال ۲۰۲۵  که برابر ۲۶۲ تن  است، را به انجام و بهره برداری برساند. این میزان تقریبا مساوی با ظرفیت تولید ۴۴ پروژه است. وود مکنزی بر اساس میانگین قدرت سرمایه پروژه‌ها تخمین می‌زند که این صنعت باید طی پنج سال آینده ۳۷ میلیارد دلار برای پروژه‌های توسعه نیافته سرمایه گذاری کند.

روری تونسند رییس تحقیقات طلای وود مکنزی در این باره معتقد است: اگر همه پروژه‌های احتمالی تا پیش از سال ۲۰۲۵ به صورت آنلاین آغاز می‌شدند، تقریبا حفظ سطح تولید سال ۲۰۱۹ برآورده می‌شد. با این وجود، احتمال می‌رود که به دلیل تاخیرهای ناخواسته پیش آمده، اولویت بندی سایر پروژه‌ها و تغییر در دامنه منجر به ایجاد تغییراتی در اجرا و انجام پروژه‌های هدف گذاری شده شود.

عرضه از کجا می‌آید؟

ملاحظات اجتماعی و حکومتی در کشورهای مختلف جهان در مساله سرمایه گذاری و میزان ذخایر بستگی به حوزه قضایی آن کشور مشخص دارد.

به عنوان مثال سرمایه گذاری و اکتشاف در کشورهایی مانند آفریقای جنوبی تقریبا متوقف شده است. چرا که صنعت اکتشاف در معادن طلا بر موضوع قطعی برق، اعتصاب کارگران و عدم قطعیت نظارتی تاثیرگذار بوده است. این مساله سرمایه گذاران و شرکت‌های معدنی را بر آن داشته که سرمایه خود را به سمت کشورهایی روانه کنند که بازخورد دوستانه تری نسبت به امر استخراج در معادن دارند.

تاونسند همچنین عنوان کرد: غنا یکی از همین کشورهاست و در جذب سرمایه‌های اکتشاف طلا از آفریقای جنوبی پیشی گرفته و همین روند موجب شد تا در سال ۲۰۱۸ غنا به عنوان بزرگترین تولیدکننده طلا در آفریقا دست یابد.

وود مکنزی همچنین در این تحقیق حدود ۲۶۰ پروژه شناسایی کرده که می‌تواند برای سرمایه‌گذاران و معدن‌کاران طلا برای استخراج به آنها روی بیاورند.

تاونسند همچنین توضیح می‌دهد: با توجه به اندازه منابع موجود برای توسعه پروژه‌ها، بحث در مورد اوج عرضه طلا ممکن است کمی تعجب آور باشد. با این حال، مساله بسیار مهم اینکه محدودیت منابع فشار کنونی را وارد نیاورده است. شرکت‌های معدنی و سرمایه‌گذاران طلا با دقت در جستجوی سپرده‌ای هستند که «راهی درست» برای تخصیص سرمایه در شرایط کنونی باشد.

کدام پروژه‌ها توجه بیشتری جلب می‌کنند؟

در دوره افزایش عدم قطعیت داده‌های اقتصادی، بزرگترین پروژه‌های طلا ممکن است از سوی سرمایه گذاران به عنوان راهی برای تامیم مالی امن تلقی شوند و این مساله تا زمانی که اقتصاد به چشم انداز بهتری دست یابد ادامه خواهد یافت.

شرکت‌های معدنی که مایل به بهره‌مندی از این دوره از افزایش قیمت‌ها هستند ممکن است مجبور باشند سرمایه گذاری مشترک و رویکردهای مرحله‌ای در راه‌اندازی پروژه‌ها را مدنظر قرار دهند یا ریسک بیشتری پذیرا شوند و یا به طور کلی پنجره فرصت‌ها را هم به روی خود ببندند.

وود مکنزی ادامه می‌دهد که اگر شرکت‌های معدنی در این چرخه صعودی از طغیان طلا ورود نکنند، این پروژه‌ها در سال‌های آتی با پیشروی به سمت تولید نجات خواهند یافت.

در همین حال شرکت وود مکنزی تصریح می‌کند که پروژه‌های کوچکتر داده‌های جالبت‌تری داشته‌اند. آنها از مزایای سرمایه اولیه پایین‌تر برخوردار هستند و به طور معمول می‌توانند با سرعت و کارآیی بیشتری و با استفاده از روش آنلاین به سراغ معادن روباز و معادنی که قبلا در دست بهره برداری بوده‌اند، متمایل شوند.