چه آینده‌ای در انتظار فولاد است؟ آیا چین دوباره بازارجهانی را را تضعیف می‌کند؟

به گزارش می متالز، با شیوع ویروس تاجدار مشاهده می‌کنیم که میزان مصرف انرژی نیز در کشورهای توسعه یافته مانند ژاپن نیز روبه کاهش رفته است. در واقع افت شدید در قیمت نفت در جهان و بالا رفتن میزان تقاضا در برابر کم شدن عرضه سبب شده تا این کامودیتی مهم، قیمت‌ها را تحت تاثیر بگذارد و محرک قیمتی شود.

بنابراین یکی از محصولاتی که می‌تواند به عنوان جایگزین برای تامین درآمد ارزی حاصل از نفت هر کشوری همچون ایران که اقتصادی نفتی داشته و کم‌کم به سمت اقتصاد غیرنفتی در حال حرکت است، انتخاب شود، فولاد است؛ اما در این میان شیوع ویروس کرونا که اثرات مستقیمی روی بازار مصرف محصولات فولادی یعنی ساخت و ساز دارد، این روزها دچار رکود شده و میزان مصرف را در بسیاری از کشورها ازجمله ایران کاهشی ساخته است.

از سوی دیگر نیز  سنگ‌آهن به عنوان ماده اولیه تولید فولاد، این روزها در اوج خود به سر می‌برد و قیمتش به اوج خود نسبت به 10 ماهه گذشته رسیده و از مرز 100دلار در هرتن نیز عبور کرده است، اما به نظر می‌رسد که مجددا با شیوع ویروس کرونا در چین که بزرگترین مصرف‌کننده این ماده معدنی است، ممکن است بازار این کانی نیز با تغییراتی همراه شود و تولیدکنندگان سنگ آهن در جهان نتوانند صادرات خود را به این کشور از سر بگیرند و در نهایت تولیدات خود را کاهش دهند و به سمت قرنطینگی حرکت کنند؛ (فولاد چین بعد از گذراندن دوره نخست همه گیری کرونا، تا حدودی به حالت عادی بازگشت و میزان مصرف داخلی فولاد این کشور افزایشی شد؛ اما اکنون با شیوع مجدد ویروس کرونا، محاسبات تولیدکنندگان فولادی این کشور برهم خواهد خورد).

شاید اینجا بهتر باشد نگاهی به گفته‌های کارشناسان در صنعت فولاد داشته باشیم. در این میان افرادی وجود دارند که با دقت تمام سعی دارند تا هم نیمه خالی لیوان را ببینند و هم اینکه از نیمه پر و موفقیت در صنعت فولاد و معدن سخن بگویند.

یکی از مشکلاتی که در دروان پساکرونا که به نظر می‌رسد از سال آینده آغاز شود، در خصوص بازگشت سرمایه و بهبود یافتن شرایط اقتصادی عموم جامعه است. به عنوان مثال همانگونه که گفته شد، ساخت و ساز یکی از موارد مهمی است که به عنوان مصرف کننده اصلی محصولات فولادی به شمار می‌آید. در ایران نیز که طی چندسال گذشته شاهد رکود در این بخش بودیم با شیوع کرونا این رکود بیشتر شده و شاید این صنعت به خوابی عمیق فرورفته و بازار خرید و فروش و ساخت‌وساز مسکن را با چالش جدی مواجه کرده است. پس در اینجاست که می‌بینیم در بازار داخلی برای مصرف‌کنندگان با مشکل روبرو خواهد شد، اما در مقابل تولیدکنندگان فولاد در کشور، از میزان تولیدشان کم نشده و در سال 99، برنامه ریزی برای تولید 30میلیون تن فولاد دارند که در بهترین حالت ممکن تنها نیمی از این میزان تولید به مصرف بازار داخلی می‌رسد و باید برنامه‌ای برای صادرات مابقی محصول داشت. چرا که طبق آمار موجود، از سال گذشته شاهد بودیم که میزان وابستگی به صادرات نفتی کاهش یافته و بخش عمده ای از درآمد کشور از صادرات غیر نفتی حاصل شده است. در این میان کارشناسان صنعت فولاد نیز معتقدند که شیوع ویروس کرونا در ایران تاثیری بر روند تولید ندارد و تنها باید فکری برای صادرات مازاد مصرف فولاد کشور در سال جدید داشت. مازادی که 50درصد از تولید را به خود اختصاص می‌دهد و صادرات آن می‌تواند گام بزرگی در جهت رشد و توسعه اقتصادی کشور در شرایط بحرانی فعلی گردد.

به نظر می‌رسد، شیوع ویروس کرونا، بهانه خوبی است تا تدبیری برای انجام صادرات آسانتر محصولات غیرنفتی کشور و تغییر در سبک مدیریت اقتصادی ایران داده شود تا دوران پساکرونا که نمی توان هیچ چشم اندازی را برایش تعریف کرد، با مشکلات و چالش های کمتری روبرو شویم.