قفل های ذوب آهن با کدام کلید باز می شود؟

به گزارش می متالز، مجموعه فولاد سازی ذوب آهن اصفهان، لقب مادر فولاد را از آن خود کرده است. مجموعه ای که آغازگر صنعت فولادسازی در کشور بود. واحدی که با همکاری روس ها در دهه 40 ساخت ان شروع شد و امروز مجموعه ای عظیم از کارگران فولادی را در خود جای داده است.

سال هایی که گذشت مشکلات فراوان از جمله تحمیل نیروی انسانی، قدیمی بودن تکنولوژی های مورد استفاده در این کارخانه، کمبود مواد اولیه و همچنین زیان انباشته گریبان گیر ذوب آهن شد.

همچنین تغییر مدیریت ها نیز در این سال ها تغییرات راهبردی را همراه داشت، هرچند در حال حاضر حضور منصور یزدی زاده در سمت مدیر عاملی باعث شده تا بخشی از این مشکلات مرتفع شود اما همچنان موضوعی به نام زیان انباشت گریبان گیر ذوب آهن است.

آخرین صورت مالی 9 ماهه سال گذشته منتشر شده ذوب آهن در کدال نشان دهنده زیان انباشته حدود 820 میلیارد تومانی این شرکت است. این در حالی است که ذوب آهن در سال های اخیر مشکلاتی در زمینه پرداخت معوقات سنگ آهنی ها و زغالسنگی ها داشته و بارها بر سر قیمت خرید زغالسنگ به مشکل خورده است.

درنتیجه به صفر رساندن این زیان انباشت کار آسانی برای ذوب آهن نخواهد بود و باید با حمایت دیگر ارگان ها از جمله تامین اجتماعی به عنوان اصلی ترین سهام دار این مجموعه با سهم 55.93 درصدی می تواند از این مشکل گذر کند.

درواقع تامین اجتماعی می تواند با استفاده از راهکاری همچون تهاتر به ذوب آهن برای رهایی از این مشکل کمک کند. به همین دلیل چندی پیش رییس سازمان تامین اجتماعی اعلام کرد برای به صفر رساندن زیان انباشت ذوب آهن از هر اقدامی که لازم باشد حمایت خواهند کرد.

اما در این میان منصور یزدی زاده مدیر عامل ذوب آهن در مجمع سالانه منتهی به سال مالی ۲۹ اسفند ۱۳۹۸، اظهار کرد: در سال ۹۸ شاهد کاهش بیش از ۷۰۰ میلیارد تومانی زیان انباشته ذوب آهن بودیم و امیدواریم این روند در سال ۹۹ به ۳۵۱ میلیارد تومان کاهش یابد.

اما این اتفاق درصورتی محقق می شود که ذوب آهن بتواند با افزایش تولید شاهد تثبیت سود باشد. البته نباید فراموش کرد که ذوب آهن همچنان در زمینه تامین مواد اولیه با مشکل همراه است و این درحالی است که قیمت مواد اولیه همچون زغالسنگ با افزایش 57درصدی همراه است. از سویی دیگر بحران کرونا نیز بر فعالیت معادن تاثیر گذار بوده و می تواند بحران تامین مواد اولیه را افزایش دهد.

البته وزارت صنعت معدن و تجارت با دیدگاه جلوگیری از خام فروشی به کمک ذوب آهن آمده و تلاش کرده تا بخشی از بحران تامین مواد اولیه برای این شرکت را برطرف کند. اما یزدی زاده معتقد است، امروز با کمبود سنگ آهن درشت دانه در کشور مواجه هستیم، از سوی دیگر برخی صنایع بالا دستی همچون گل گهر و چادرملو به تولید فولاد روی آورده اند و در این شرایط آنها تامین مواد اولیه خود را در اولویت قرار داده اند.

البته نباید برخی اتفاقات را به گردن سایر بخش ها و تولیدکنندگان قرار داد زیرا ذوب آهن نیز می تواند با سرمایه گذاری در معادن سنگ آهن این نیاز را برطرف کند اتفاقی که علاوه بر تامین نیاز ذوب آهن می تواند بر فعال سازی معادن کوچک و متوسط نیز اثر گذار باشد، موضوعی که به شدت مورد توجه وزارت صمت و سازمان های وابسته آن همچون ایمیدرو و ایمپاسکو قرار گرفته است.

امروز مجموعه بزرگی همچون فولاد مبارکه نیز در این موضوع پیش قدم شده و با سرمایه گذاری در منطقه سنگان، بخشی از نیاز خود به ماده اولیه را تامین می کند.

اما نکته دیگر برای رهایی از مشکلات ذوب آهن، بروزرسانی تکنولوژی هاست. مجموعه ای که 4  دهه قبل با همکاری روس ها ساخته شد امروز باید با بسیاری از تکنولوژی های قدیمی خود خداحافظی کند اما شاید زیان انباشت و در کنار آن مشکل بزرگ دیگر ذوب آهن یعنی تحمیل نیروی انسانی باعث شده تا این موضوع در عمل چندان اجرایی نشود.

البته شاید اصلی ترین کلیدی که می تواند قفل تمامی مشکلات ذوب آهن را باز کند، حضور بخش خصوصی در این مجموعه باشد. بی تردید نگاه دولتی باعث می شود تا برخی اتفاقات به اجبار به ذوب آهن تحمیل شود اما بخش خصوصی در گام نخست به دنبال سودآوری است و ترجیح می دهد به جهت دستیابی به این مهم سرمایه گذاری های لازم را انجام داده و وارد بازارهای بیشتری شود.

 ورود بخش خصوصی می تواند بر نوسازی تکنولوژی نیز تاثیر مثبت داشته باشد زیرا بخش خصوصی بروکراسی های دولتی را نداشته و می تواند با همتایان خارجی خود حتی در دوران تحریم وارد مذاکره شود. متاسفانه نگاه دولتی بر این مجموعه منجر به تحمیل نیروی انسانی شد که مشکلات فراوانی را برای ذوب آهن رقم زد هرچند که یزدی زاده بارها بر این موضوع تاکید داشته که نیرویی بر ذوب آهن تحمیل نشده بلکه سفره این مجموعه بزرگتر شده است.

امروز زمان آن فرارسیده تا سهامداران ذوب آهن با حضور مسوولان دولتی تصمیمی جدی برای این مجموعه بزرگ گرفته تا ذوب آهن بتواند نقش اصلی خود در صنعت فولاد را ایفا کند.