ساخت ترانس‌های صنعت ریلی؛ تلفیق علم و صنعت برای رفع مشکلات

به گزارش می متالز، مهندس رضا عزیزی طراحی و ساخت ترانس‌های فشار قوی صنعت ریلی از سال‌ ۱۳۸۰ در جهاد دانشگاهی شروع شده و این نهاد تاکنون قراردادهای زیادی برای تجهیز واگن‌های شرکت رجا داشته است.

این محقق با اشاره به مشکلات واگن‌های قطار گفت: در گذشته واگن‌ها از سیستم ژنراتور استفاده می‌کردند. در زمان حرکت قطار، برق واگن با نیرومحرکه حرکت چرخ‌های قطار تامین می‌شد. زمان توقف واگن‌ها در ایستگاه، ژنراتورها از حرکت می‌ایستادند و از باطری استفاده می‌کردند. به دلیل اینکه باتری توان جواب‌گویی به انرژی مورد نیاز کمپرسور و المنت سیستم‌های سرمایشی و گرمایشی را نداشت، بیشتر در تابستان‌ها واگن‌ها دچار خسارت می‌شدند و سیستم‌های سرمایشی از کار می‌افتاد و تحمل گرما برای مردم سخت بود.

به گفته پژوهشگر جهاد دانشگاه واحد خوجه‌نصیر، برای جلوگیری از این خسارت‌ها با پیشنهاد این واحد به شرکت رجا، به جای ژنراتور از ترانس استفاده شد و واگن‌ها با حالت پین سوکت به هم متصل شدند. این سیستم روی بعضی از واگن‌ها که با هزینه خیلی سنگین از خارج کشور وارد می‌شدند، وجود داشت، ولی نمونه‌هایی که در داخل ساخته می‌شدند، این سیستم را نداشتند.

وی افزود: تمام واگن‌های خودانرژی در حال تبدیل به واگن‌های ۶۶۰ ولتی هستند و به تازگی بخش ما درخواست ۶۵ دستگاه دیگر هم گرفته است. با این کار سیستم گرمایش و سرمایش واگن‌ها بدون هیچ خرابی، دشارژ و... به نحو احسن کار را انجام می‌دهند.

این پژوهشگر جهاد دانشگاهی در مورد سابقه همکاری این نهاد با شرکت رجا گفت ما از سال ۶۹ در زمینه تعمیرات، طراحی و ساخت این ترانس‌ها کار کردیم و ترانس‌هایی داریم که ۲۰ سال است در صنعت ریلی کار می‌کنند و به دلیل طراحی خوب و ضرایب بالا هنوز مشکلی پیدا نکرده‌اند.

این محقق صنعت برق در آستانه چهل سالگی جهاد دانشگاهی با اشاره به خدمات این نهاد گفت جهاد دانشگاهی در بخش‌های مختلفی مثل پزشکی، دندان‌پزشکی، کلاس‌های آموزشی، انتشارات کتاب و فعالیت‌های فرهنگی خدمات زیادی انجام داده است. فعالیت‌های جهاد در زمینه پزشکی قابل‌توجه است.

وی افزود: جهاد دانشگاهی واحد خواجه نصیر در سه بخش برق قدرت، الکترونیک و مخابرات فعالیت می‌کند. در زمینه مخابرات فرستنده‌های FM و MW طراحی شده و برای واگن‌های رجا شارژرهای T3 شارژرهای سوئیچی نیز ساخته شده است. همچنین ما در زمان جنگ موتورهای تخریب شده را بازسازی می‌کردیم. برای صنایع دفاع نیز موتورهایی را به روش مهندسی معکوس ساختیم. این موتورها قبلا همه از خارج کشور وارد می‌شدند و بار مالی زیادی داشتند و ما توانستیم خودمان در کشور تولید کنیم. به تازگی نیز در حال انجام کارهایی در خصوص چراغ‌های فرودگاهی هستیم و طراحی منبع تغذیه، چراغ و ترانس را انجام می‌دهیم.

این محقق اضافه کرد: با وجود توانایی تولید ترانس برای قطارهای شهری، هنوز بخش برق قدرت جهاد دانشگاهی خواجه‌نصیر، قراردادی با مترو نداشته ولی گیت‌های ورود و خروج مترو توسط جهاد دانشگاهی تولید شده است.

این پژوهشگر درباره این سوال که در صورت تاسیس نشدن جهاد دانشگاهی در سال‌های اولیه پیروزی انقلاب، اکنون چه مشکلاتی وجود داشت، گفت: جهاد در محیط دانشگاهی شکل گرفته و به نظر من این نهاد تلفیقی از علم و صنعت است. اگر این نهاد تشکیل نمی‌شد، مشکلات بیشتری داشتیم. شرکت‌های دیگر باید تلاش می‌کردند که علم و صنعت را در خود جمع کنند تا بتوانند جایگزین جهاد باشند. امروزه جهاد مانند یک شرکت عمل می‌کند و خودش درآمدهایش را تامین می‌کند. در این نهاد اعضای هیئت‌علمی دانشگاه‌ها و برخی دانشجوها به صورت سرباز فعالیت دارند و به نظر من به دلیل این‌که این افراد با خلوص نیت فعالیت می‌کنند، جهاد یک سیستم موفق بوده است.

وی افزود: بسیاری از شرکت‌هایی که الان رقیب جهاد دانشگاهی هستند، کار را از نهاد شروع کردند. خیلی از آموزش‌ها را در جهاد دیدند و از این نهاد بیرون رفتند و موفق شدند. جهاد کارهای علمی آموزشی زیادی انجام داده است. شاید ما از نظر مادی تامین نبودیم ولی از لحاظ معنوی خیلی از افراد را آموزش دادیم.

این پژوهشگر اضافه کرد: «من از سال ۶۸ در جهاد بودم. از جاهای مختلفی پیشنهادات مختلفی داشتم ولی اصلا نتوانستم بروم و اصلا فکرش هم نکردم. تا زمانی که باشم، اینجا کار می‌کنم. من زمانی که مشکلاتی داشتم، این‌جا (جهاد دانشگاهی) مشکلاتم را حل کرد. درست نیست من دانش این‌جا را به جای دیگه ببرم. من با جان و دل در خدمت سیستمم بودم».