تامین مواد اولیه لازمه سرمایه‌گذاری در تولید آلومینیوم

می متالز - با توجه به تأمین ۸۰ درصدی مواد اولیه صنایع آلومینیوم از خارج از کشور، شرکت‌های آلومینیومی شدیداً به ارز نیاز دارند. امسال نیز از طرف دولت تأکید شده که شرکت‌های آلومینیومی می‌بایست بخشی از ارز موردنیاز را خودشان تأمین کنند و مفهوم آن این است که ما باید شمش بیشتری صادر کنیم که این امر تبعات ناخوشایندی بر بازار داخلی خواهد گذاشت

به گزارش می متالز، چشم‌انداز تولیدات آلومینیوم کشور در افق ۱۴۰۴ رسیدن به ظرفیت تولید ۱.۵ میلیون تنی است از این رو و به منظور رسیدن به این ظرفیت لازم است تا به دو فاکتور اساسی بازار صادراتی و همچنین تامین مواد اولیه توجه ویژه‌ای صورت گیرد. ضمن اینکه درحال‌حاضر نیز شرکت‌های آلومینیومی با مشکل تامین ارز روبه‌رو هستند. از همین رو گفت‌وگویی با سید علی بهشتی، عضو هیات مدیره و معاون بازرگانی شرکت ایرالکو ترتیب داده‌ایم که در ادامه خواهید خواند:

آیا راه‌اندازی سالکو می‌تواند ما را به افق ۱۴۰۴ و تولید ۱.۵ میلیون تنی آلومینیوم برساند؟

برای رسیدن به افق ۱۴۰۴ و تولید ۱.۵ میلیون تنی آلومینیوم باید میزان تولید شرکت‌ها را مورد بررسی قرار دهیم. درحال‌حاضر سالکو با ظرفیت ۳۰۰ هزار تن در سال، آلومینای ایران (جاجرم) با ۴۰ هزار تن، المهدی و هرمزال با ظرفیت ۲۵۰ هزار تن و ایرالکو با ظرفیت ۱۸۰ هزار تن در سال در حال فعالیت هستند که این میزان در مجموع به ۷۸۰ هزار تن می‌رسد و رسیدن به ظرفیت مد نظر در افق ۱۴۰۴ با این حجم از تولیدات حال حاضر جای تامل دارد. ضمن اینکه راه‌اندازی ۳۰۰ هزار تن سالکو نیز مرحله به مرحله در حال افزایش تولید است. به نظر من نیاز داخلی ما به آلومینیوم، با همین حجم از تولیدات داخلی با توجه به مازاد تولید در کشور تامین می‌شود. به منظور افزودن ظرفیت‌های جدید باید بخش صادرات را نیز فعال کرد ضمن اینکه میزان صرفه اقتصادی برای کشور نیز باید مورد توجه قرار گیرد. در شرایط فعلی قیمت‌های فروش ما در خرید و فروش جهانی نیست و باید این پرسش را مطرح کرد که آیا انرژی ارزان ما می‌تواند اختلاف نرخ جهانی را جبران کند و به سودآوری برسیم که به نظر من با توجه به انرژی ارزان‌قیمت در کشور تولید آلومینیوم مقرون‌ به صرفه خواهد بود.

مهم‌ترین موانع سرمایه‌گذاری در بخش آلومینیوم را چه می‌دانید؟

سیاست‌گذاری‌های دولت در بحث مواد اولیه هنوز جایگاه خود را پیدا نکرده است و به همین منظور در ابتدای ورود سرمایه‌گذاران به این بخش با چالش مواد اولیه مواجه خواهند بود. لذا سیاست‌‌گذاری دولت باید بر این اساس باشد که مواد اولیه آلومینیوم به چه صورتی در اختیار شرکت‌ها قرار خواهد گرفت و در صورتی که ساز و کار آن تعیین شود، با توجه به نرخ انرژی در صنعت آلومینیوم و بازدهی آن، بسیاری از سرمایه‌گذاران خواهان سرمایه‌گذاری و اشتغال‌زایی در این بخش خواهند بود. چرا که با نرخ پایین ‌انرژی برق، می‌توان محصول تولید‌شده آلومینیوم را با نرخ بالاتری به فروش رساند.

بزرگترین چالش ایرالکو درحال‌حاضر چیست؟

با توجه به تأمین ۸۰ درصدی مواد اولیه صنایع آلومینیوم از خارج از کشور، شرکت‌های آلومینیومی شدیداً به ارز نیاز دارند. امسال نیز از طرف دولت تأکید شده که شرکت‌های آلومینیومی می‌بایست بخشی از ارز موردنیاز را خودشان تأمین کنند و مفهوم آن این است که ما باید شمش بیشتری صادر کنیم که این امر تبعات ناخوشایندی بر بازار داخلی خواهد گذاشت و ممکن است صنایع پایین‌دستی را با چالشی جدی مواجه کند چراکه این امر می‌تواند نرخ کالاهای صنایع پایین‌دستی را نیز دستخوش تغییرات کند.

ایرالکو سال گذشته و از طریق تهاتر ارز موردنیاز خود را تأمین کرد و ۱۵۳ هزار تن از محصولات آلومینیوم را در بازار داخلی به فروش رساند و ۲۰ هزار تن دیگر را به خارج از کشور صادر کرد و صنایع پایین‌دستی نیز توانستند از محصولات ما استفاده کنند. بنابراین کاهش صادرات شمش آلومینیوم و تبدیل آن به محصولی باارزش‌تر برای کشور بهتر خواهد بود.

صنایع آلومینیوم با صنایع دیگری همچون فولاد، مس و پتروشیمی متفاوت است و این صنایع ارزبر بوده و نیاز است تا مواد اولیه را از خارج از کشور وارد کنیم بنابراین نیاز است تا با کمک دولت و سازمان‌هایی که می‌توانند ارز در اختیار ما قرار دهند بتوانیم در جهت حفظ بازار حرکت کنیم.

منبع: گسترش نیوز