حضور غول‌ها در سورینام/ آمریکای لاتین کانون بعدی نفت

به گزارش می متالز، این کشور در حوزه گویان-سورینام با کشور گویان که یکی از مستعمره‌های سابق انگلستان بوده، شریک است و در سال جاری شاهد اکتشافات نفتی با کیفیت بسیار بالا بوده است.

آپاچی(Apache)، شرکت نفت و گاز بین‌المللی آمریکا که یکی از تولیدکنندگان متنوع نفت است، سه کشف بزرگ نفتی را اعلام کرده است. همه آنها در بلوک ۵۸ فراساحل سورینام واقع شده‌اند که ۵۰ درصد آن در اختیار آپاچی و نیم دیگر آن تحت مالکیت شرکت بزرگ فرانسوی توتال است. یافته ها شامل چاه Maka1 در ژانویه، چاه Sapakara1 در آوریل و چاه Kwaskwasi1 در جولای است.

شرکت آپاچی توضیح داده که نفت کشف شده از نوع سبک با گرانش API 34 درجه تا ۴۵ درجه است. نکته مهم اینکه این شرکت بالادستی نفت آمریکا، این اکتشافات را منبع مهمی دانست که به پتانسیل‌های قابل توجه نفت موجود اشاره دارد.

بلوک ۵۸ در مجاورت بلوک استابروک در فراساحل گویان قرار دارد. جایی که شرکت اکسون موبیل مجموعه‌ای از فعالیت‌های اکتشافی در کلاس جهانی را انجام داده است و برآورد می‌شود که بیش از ۸ میلیارد بشکه منابع نفت قابل بازیابی داشته باشد.

بلوک ۵۸ در وضعیت هیدروکربوری مشابهی مانند استابروک قرار دارد و حاکی از آن است که اکتشافات بیشتری در انتظار انجام است. این موضوع به صورت گسترده توسط سازمان زمین‌شناسی ایالت متحده پشتیبانی می‌شود که تخمین می‌زند منابع نفتی کشف نشده در حوزه گویان-سورینام بیش از ۱۵ میلیارد بشکه است. با توجه به این اکتشافات آپاچی تصمیم گرفته فعالیت خود را در فراساحل سورینام افزایش دهد. شروع حفاری در چاه KesKesi در بلوک ۵۸ در ماه سپتامبر ۲۰۲۰ و برنامه‌ریزی برای قسمت شمالی بلوک در ادامه این تصمیم انجام گرفت.

جان جِی کریستمن، مدیرعامل شرکت آپاچی کورپوریشن در گزارش سه ماهه سوم سال ۲۰۲۰ این شرکت اعلام کرد: «این شرکت تصمیم گرفته تا بخش قابل توجهی از سرمایه گذاری بالادستی خود را به سوی فرصت بزرگ سورینام هدایت کند.

این شرکت نفتی ایالت متحده، ۴۵ درصد از بلوک ۵۳ که در همسایگی آنهاست را در اختیار دارد که ۳۰ درصد دیگر آن متعلق به شرکت انرژی دولتی مالزی، پتروناس و ۲۵ درصد باقیمانده آن نیز در مالکیت شرکت سپسا(Cepsa) اسپانیا است. آپاچی و توتال تنها شرکت‌های نفتی بین‌المللی نیستند که در آب‌های سورینام فعالیت‌های اکتشافی انجام می‌دهند. شرکت پتروناس مالزی نیز در اکتبر

سال ۲۰۲۰ اولین چاه نفت خود را در بلوک ۵۳ حفر کرد، جایی که ۵۰ درصد از سهم آن در اختیار این شرکت است و ۵۰ درصد باقی مانده نیز در اختیار شرکت اکسون موبیل قرار دارد. پتروناس همچنین مالکیت ۱۰۰ درصد از بلوک ۴۸ را در اختیار دارد.

حضور این غول‌های نفتی در سورینام در ادامه فعالیت‌های اکتشافی است که در سال ۲۰۱۷ با خرید بلوک ۵۹ آغاز شد و اکنون با موفقیت چشمگیر فعالیت‌های اکتشافی در گویان توجه‌ها را به پتانسیل سورینام جلب کرده است.

این تحولات حاکی از آن است که فعالیت‌های اکتشافی در سورینام در حال افزایش است و با افزایش قیمت نفت برنت به حدود ۴۴ دلار در هر بشکه این فرضیه را تقویت می‌کند.

این نوید وجود دارد که با بهبود تکنولوژی‌های حفاری، زیرساخت‌های انرژی و دانش در حوزه گویان – سورینام هزینه‌های سربه سر در بخش فراساحل نیز یکسان شود. این امر در کنار انتظار استخراج نفت با گوگرد کمتر در مقایسه با نفت استخراجی در مناطق خشکی آمریکای جنوبی، باعث می‌شود که

سورینام به یکی از جاذبه‌های سرمایه‌گذاری برای شرکت‌های بزرگ نفتی بین‌المللی تبدیل شود. این اخبار، نوید اتفاقات مهمی را برای سورینام فقیر می‌دهد، کشوری که تحت تأثیر گسترش ویروس کرونا تحت فشار اقتصادی زیادی است و تولید ناخالص داخلی ۴ میلیارد دلاری در سال ۲۰۱۹ این کشور را در رده فقیرترین کشورهای آمریکای جنوبی قرار داده است.

صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی کرده است که اقتصاد این کشور تحت تأثیر آثار مخرب ویروس کرونا حدود ۱۳ درصد در سال ۲۰۲۰ افت کند. بنابراین این تحولات می‌تواند آمریکای جنوبی را به عنوان یک مکان پیشرو برای فعالیت‌های نفتی فراساحل در سطح جهان مطرح کند و با سیاست‌گذاری‌های درست نفتی توسط دولت، رشد اقتصادی و کاهش فقر را برای مستعمره سابق هلند در پی داشته باشد.