معادن سنگ آهن رو به اتمام هستند/ دولت در بلاتکلیفی راه اندازی معادن

به گزارش می متالز، «علیرضا بهداد» در پاسخ به این پرسش که معادن کشور بیشتر با چه مشکلاتی روبرو هستند و این مشکلات ریشه در چه عواملی دارد؟ اظهار داشت: در حال حاضر، عدم واردات ماشین آلات و تجهیزات مورد نیاز معادن کشور، یکی از مهمترین مشکلات پیش روی معادن است و معدنکاران و افرادی که در این عرصه فعالیت دارند نمی توانند که ماشین آلات و تجهیزات مورد نیاز خود را تهیه کنند.

وی افزود: توسط مسوولان دولتی تصمیماتی مبنی بر ممنوعیت واردات ماشین آلات خارجی به کشور گرفته شده است که ماشین آلات معدنی هم شامل این تصمیم می شود و معدنکاران و فعالان این عرصه معتقد هستند که نباید واردات ماشین آلات معدنی در رده واردات ماشین های سواری قرار بگیرد و همین موضوع مشکلاتی را برای معدنکاران بوجود آورده است.

این کارشناس، تصریح کرد: بعضی از فعالان عرصه معادن کشور، توانایی خرید و تهیه ماشین آلات معدنی را دارند و به دلیل ممنوعیت واردات ماشین آلات خارجی به کشور قادر نیستند ماشین آلات مورد نیاز خود را خریداری کنند؛ مذاکراتی در زمینه واردات ماشین آلات معدنی، بین تشکل های بخش خصوصی از جمله خانه معدن و سایر فعالان بخش معدن با مجموعه وزارت صمت در جریان است و امیدوار هستیم که این افراد بتوانند سیاستگذاران وزارت صمت را متقاعد کنند تا بتوانند مجوز ورود ماشین آلات معدنی به کشور را بگیرند.

معادن سنگ آهن رو به اتمام هستند

این کارشناس معدن در پاسخ به این پرسش که ایران پتانسیل بالایی در بخش معدن دارد چرا دولت نسبت به اکتشاف معادن جدید و یا راه اندازی مجدد معادن راکد بی تفاوت است و کوتاهی می کند؟ به بازار، گفت: البته، نمی توان گفت که دولت نسبت به اکتشافات معادن جدید و راه اندازی مجدد معادن راکد بی تفاوت است اما باید در نظر داشت که عدم تکنولوژی در بخش معدن، مانع پیشرفت و اکتشاف معادن کشور است و موضوع دیگری که باید به آن توجه داشت بحث مربوط به بازار معادن است که بهره برداران معادن کشور از آن محروم هستند.

بهداد اظهار داشت: باید توجه داشت که کشور در مسیر اکتشاف تفصیلی معادن قرار دارد و این می تواند نیاز کشور را به صنایع معدنی که در حال اتمام هستند تامین کند.

وی تصریح کرد: معادن سنگ آهن کشور رو به اتمام هستند و این معادن نمی توانند در سال های آینده، نیاز بازار داخل را تامین کنند و با توجه به طرح های فولادی که در کشور در حال بهره برداری است کشور به مقادیر بیشتر سنگ آهن نیاز خواهد داشت.

این کارشناس در ادامه با اشاره به اینکه به همین دلیل دولت در اکتشاف معادن سنگ آهن ورود کرده است تا بتواند در آینده، نیاز داخل را تامین کند بیان کرد: یکی از بهترین معادن سنگ آهن کشور که مورد توجه قرار گرفته، معدن سنگ آهن واقع در چادرملو است که به دلیل مسائل زیست محیطی کار اکتشاف آن متوقف شده بود ولی در حال حاضر، توافق هایی در خصوص اکتشاف این معدن صورت گرفته است و اگر مسوولان به این نتیجه برسند که ذخایر این معدن قابل توجه است و محیط زیست هم قانع شود مجوز لازم برای بهره برداری از آن صادر خواهد شد.

بهداد تاکید کرد: درست است که تاکنون در حوزه اکتشاف معادن کشور، کوتاهی صورت گرفته است ولی سازمان های مربوطه همانند سازمان زمین شناسی و ایمیدرو در صدد این هستند که اکتشافات معادن را گسترش بدهند و حتی بنگاه های بزرگ معدنی قصد دارند که کنسرسیوم هایی را با مشارکت شرکت های فولادی تشکیل بدهند تا بتوانند در زمینه اکتشافات معادن فعالیت کنند.

معارضان محلی مهمترین چالش پیش روی معدنکاران

این کارشناس معدن در پاسخ به این پرسش که با توجه به اینکه بیشتر معادن کوچک در مناطق محروم و کمتر برخوردار قرار گرفته اند برای توسعه این معادن نیاز است که چه اقداماتی صورت بگیرد؟ به بازار، گفت: معادن کوچک و متوسط در همه نقاط کشور وجود دارند و موضوعی که معدنکاران به آن توجه دارند این است که بازار مصرف و تقاضای کدام ماده معدنی بیشتر است تا با سرمایه گذاری هایی که در زمینه اکتشاف و تهیه آن قرار می دهند بتوانند مواد معدنی استخراج شده را به فروش برسانند.

بهداد اظهار داشت: در زمینه استخراج و راه اندازی معادن کوچک، مشکلات عدیده ای وجود دارد که یکی از این مشکلات نبود تکنولوژی روز دنیا در بخش معدن کشور است و دیگری معارضان محلی معادن هستند و این یکی از مهمترین مشکلات موجود در بخش معدن کشور است.

وی افزود: وقتی سرمایه گذار قصد دارد که در بخش راه اندازی و فعالسازی معادن فعالیت کند با ممانعت معارضان محلی روبرو می شود و این معارضان خواهان سهم خواهی از معادن هستند و باید این موضوع حل شود و پیشنهاد می شود در این خصوص مطالعات جامعه شناسی انجام بگیرد و بر اساس مدل های مسوولیت اجتماعی که در دنیا هم تعریف شده است راه اندازی و یا احیای این معادن در دستور کار قرار بگیرد.

بهداد تصریح کرد: مشکل دیگری که معادن کشور با آن روبرو هستند این است که سازمان های بالادستی همچون منابع طبیعی و محیط زیست، موانعی را بر سر معادن کشور قرار داده اند و مشاهده می شود که برخی از محصولات معدنی مورد توجه این سازمان ها نیستند و وقتی که یک معدن قصد دارد راه اندازی بشود این سازمان ها مزاحمت هایی را برای آن ها ایجاد می کنند.

وی در ادامه، بیان کرد: برای احیا و راه اندازی معادن کوچک، متوسط و بزرگ کشور یک بلاتکلیفی بزرگ وجود دارد و این به دلیل این است که هنوز تفکر جامعی شکل نگرفته است که بخواهیم این ذخایر را مورد استفاده قرار بدهیم.

بهداد تاکید کرد: نیاز است که سیاست گذاران کلان کشور قوانین موجود در بخش معادن را اصلاح کنند تا معدنکاران و سرمایه گذاران این بخش در زمینه راه اندازی و احیای معادن کشور با مزاحمت های نهادهای دیگر روبرو نشوند.

وی تصریح کرد: متاسفانه، مالکیت خصوصی در کشور محترم شناخته نمی شود؛ ریسک سرمایه گذاری در بخش معدن بالا است و اگر یک فرد سرمایه گذار بخواهد در بخش معدن، سرمایه گذاری کند از او حمایت های لازم صورت نمی گیرد و یا درگیر معارضان محلی می شود و یا نهادهای دیگر ورود پیدا می کنند.
بهداد تاکید کرد: به دلیل مشکلات موجود در بخش معدن و عدم حمایت ها توسط دستگاه های مربوطه، سرمایه گذاران، هراس دارند که سرمایه خود را وارد بخش معادن کشور کنند و متاسفانه، ثبات در تصمیم گیری های مسوولان وجود ندارد و قوانین خلق الساعه باعث شده است که ریسک سرمایه گذاری در معدن بالا برود.

وی در ادامه، بیان کرد: پیشنهاد می شود که یک نهاد بالادستی در بخش معدن بوجود بیاید و بین بخش معدن و محیط زیست یکی را انتخاب کند و تا جایی که معادن به محیط زیست آسیب نمی رسانند از راه اندازی و احیای آن ها حمایت بشود و باید بپذیریم که یک کشور معدنی هستیم و برای اشتغالزایی، تامین بازار و تامین مواد اولیه کارخانه های کشور نیاز است که معادن کشور فعال بشوند.

این کارشناس معدن، افزود: تا وقتی که بلاتکلیفی و قوانین خلق الساعه در بخش معدن وجود دارد و از فعالان و سرمایه گذاران این بخش حمایت های لازم صورت نگیرد نمی توان شاهد توسعه معادن کشور بود و بایستی حمایت های دولت از کسب و کارهای بخش معدن بیشتر بشود تا زمینه توسعه معادن کشور فراهم بشود.

بهداد در پایان، گفت: سرمایه گذاران بسیاری در سراسر کشور وجود دارند که تمایل دارند در بخش معادن کشور سرمایه گذاری کنند ولی چون از آن ها حمایت نمی شود و فضای کسب و کارهای معدنی مطلوب نیست آنها ترجیح می دهند که وارد سرمایه گذاری در این عرصه نشوند و سرمایه های خود را به بخش های دیگر همچون مسکن و صنایع دیگر، ببرند.