به گزارش می متالز، محمدیاسر طیب نیا در کنفرانس آنلاین معدن ادامه داد: بحران تامین مواد اولیه جدیست اما بااین حال محدودیت منابع مالی و بودجه برای اکتشاف وجود ندارد؛ همچنین بخش خصوصی توان انجام اکتشاف را دارد اما باید انگیزه برای آنها ایجاد شود. همچنین مساوات در ارائه فرصتهای معدنی با عدالت در ارائه فرصت ها جایگزین نشود.
به گفته وی، شرکتهای معدنی بزرگ باید برای سرمایهگذاری در اکتشاف معادن ترغیب و هدایت و حتی مکلف به سرمایه گذاری در اکتشاف شوند.
به گفته وی، عمده ذخیره های معدنی در محدوه عمق ۵۰۰ تا هزارمتر است و نشان از اهمیت اکتشافات عمقی دارد.
طیب نیا افزود: برای مثال در کشور استرالیا در سال ۲۰۱۲ با سرمایهگذاری۳.۷ میلیارد دلاری برای بیش از ۱۰ میلیون متر حفاری و در سال ۲۰۱۶ هشت میلیون متر حفاری با کیفیت انجام شده است. در چین نیز در سال ۲۰۱۷، پنج میلیون متر حفاری با سرمایه گذاری ۱.۳میلیارد دلار انجام شده، اما اعداد حفاری در ایران با این اعداد قابل قیاس نیست. برای مثال در سال ۹۶ حدود ۱۶۲ هزار متر حفاری انجام شده است که فاصله زیادی با ارقامی که کشورهای پیشرو در این حوزه دارد.
طیب نیا ادامه داد: در حال حاضر در حوزه سنگ آهن افق چشم انداز برنامه ۵۵ میلیون تن است، هرچند پروانه های صادرشده و پروژه های کلنگ زده شده به مراتب بیشتر است اما برای این ۵۵ میلیون تن ۱۶۲میلیون تن سنگ آهن و در صورت افت عیار تا ۱۸۰ میلیون تن سنگ آهن نیاز داریم، لذا با کسری نزدیک به ۲۷تا ۴۵ میلیون تن سنگ آهن مواجهیم.
به گفته طیب نیا، برای توسعه پایدار باید حداقل سالانه ۱۶۲میلیون تن تا ۱۸۰میلیون تن ذخیره قطعی در کشور شناسایی شود.
به گفته وی، فرضیه های اشتباهی به عنوان موانع اکتشافی وجود دارد. برای مثال این فرضیه نادرست مطرح میشود که منابع مالی و توان سرمایه گذاری جهت اکتشاف در بخش خصوصی وجود ندارد، یا اینگونه فعالیتها دارای توجیه اقتصادی نیست.
وی افزود: فرض دوم نادرست اینکه تکنولوژی و دانش اکتشاف در کشور وجود ندارد یا قابل دسترسی نیست و اینکه تنها شرکت های وابسته به دولت و شرکت های معدنی بزرگ در اکتشاف موفق بودند.
وی افزود: فرضیه نادرست دیگر که بشدت در عدم تعادل زنجیره فوباد موثر بوده، تصور سودآوری بالاتر در بخشهای انتهایی زنجیره فولاد به ویژه فوبادسازی است که منتج به حضور شرکتهای بزرگ معدنی در این بخش شده است.
وی ادامه داد: شرکت های معدنی اگر به جای توسعه در انتهای زنجیره در حوزه اکتشاف، سرمایهگذاری میکردند به مراتب وضعیت بهتری داشتیم. اکنون این شرکتهای معدنی با کمبود مواد معدنی مواجهند و نشان میدهد که سیاستگذاریهای گذشته اشتباه بوده است.
وی گفت: سرمایه گذاری در ابتدای زنجیره خصوصا اکتشاف، استخراج و فرآوری سنگ آهن به شدت سودآور است و به هیچ عنوان قابل مقایسه با بخشهای دیگر زنجیره نیست و آمار و ارقام سود خالص و نسبتهای مالی شرکتهای معدنی و فولادی حاضر در بورس نشانگر این مطلب است.
طیب نیا گفت: معدنیها اشتباه بزرگی کردند که به جای هزینه کردن در بخش اکتشاف، به سرمایه گذاری در بخشهای دیگر زنجیره پرداختند و همین موجب شده حتی خود معدنیها مشکل تامین سنگ داشته باشند. اگر تنها ۱۰ درصد سود خود را به سرمایه گذاری در بخش اکتشافات اختصاص داده بودند، از سودآوری غیرقابل مقایسه ای تا هزاران درصد برخوردار میشدند.
طیب نیا افزود: به نظر می رسد یکی از راهکارهای برون رفت از بحران تامین مواد در زنجیره فولاد طی سالهای آتی ایجاد جذابیت و امنیت سرمایه گذاری در کنار مکلف کردن شرکتهای معدنی به اختصاص سهم قابل توجهی از سود و درآمدشان در حوزه اکتشاف است.