معادن کره شمالی زیر لوای انزوای خودخواسته

می متالز - کسی ندیده، اما می‌گویند کره شمالی ذخایر معدنی بسیاری دارد. این را هم می‌گویند که زیرساخت‌های آن برای معدنکاری ضعیف است اما آن‌قدر امنیت دارد که سرمایه‌گذاران برای ورود به آن و بهره‌برداری از ذخایر، تمایل کامل داشته باشند.

به گزارش می متالز، این در حالی است که ناامنی سیاسی و اقتصادی که در افغانستان یا کشورهای افریقایی وجود دارد باعث می‌شود ذخایر چشمگیر آنها بکر و دست‌نخورده بماند و از قضا روزگار منابع معدنی در کره شمالی هم با وجود امنیت بر همین روال است؛ ذخایر گوناگونی با حجم بسیار بالا، اما در همان حال بکر که به میزان ذخایر افریقا و افغانستان دست‌نیافتنی است و چشم سرمایه‌داران جهان به دنبال آنهاست.
انزوا شاید نام خوبی باشد برای دلیلی که ثروت‌های معدنی کره شمالی را دست‌نخورده نگه داشته اما آنچه این کشور را به انزوا کشانده، چیست؟ سیاست‌هایی که در فعالیت‌های هسته‌ای خود پیش گرفته است؟ تنها کره نیست که به دلیل این‌گونه سیاست‌های خود از سوی کشوری دیگر یا نهادی بین‌المللی در تحریم است. ایران هم بارها بر سر مسائل هسته‌ای با آنچه از تحریم‌ها برآمده، دست و پنجه نرم کرده اما از ظرفیت‌های معدن و صنایع معدنی خود بازنمانده است. به نظر می‌رسد کره شمالی از مسائل داخلی بیشتر از مسائل خارجی متاثر شده، همانند همه حکومت‌ها در همه اعصار که بیشتر از نیروهای بیرونی، ضعف‌های داخلی، روند رشد آنها را با مانع رو به رو کرده و می‌کند. به یقین اگر درهای کره شمالی همانند سایر نقاط جهان به روی سرمایه‌گذاران باز بود، بخش استخراج معدن این کشور از ضعف زیرساخت‌ها رنج نمی‌برد و حضور پروژه‌های مجهز به فناوری‌های روز بیشتر از توان کسانی که به کار اجباری گماشته شده‌اند در معادن زغال سنگ مفید واقع می‌شد. اما از دیدگاه سیاستمدارانی که قدرت را در این کشور در دست دارند، به یقین اوضاع طور دیگری است و عواملی فراتر از رفاه اقتصادی برای آنها در اولویت است. حاصل این اولویت‌بندی می‌شود گنج‌های معدنی دست‌نخورده‌ای که ظرفیت چشمگیری برای بهره‌برداری و درآمدزایی به ویژه در همسایگی بازاری پرتقاضا مانند چین دارد، اما در زیر لوای دولتی که موضوعات دیگری را برای مردمان خود مهم‌تر می‌داند. اینجاست که این گنج‌ها با همه ارزشمندی دیده نمی‌شوند.

ثمن رحیمی راد / روزنامه‌نگار

منبع: صمت

معادن کره شمالی