به گزارش می متالز، سال گذشته بهدلیل آلودگی بیش از حد هوا، برخی تولیدکنندگان فولاد در 4 شهر بزرگ چین مجبور شدند در طول ماههای زمستان تولید فولاد خود را به نصف و زغالسنگ را به یکسوم کاهش دهند. در ضمن 28 شهر و منطقه نیز مجبور بودند که تولید فولاد و آلومینیوم را به مقادیر مشابهی کاهش دهند.
برای زمستان امسال نیز قوانینی برای کاهش تولید وضع شد. وضعیت کنونی اقتصاد حکایت از آن دارد که روند رشد اقتصادی قدری آهستهتر شده است. شاخص مدیران خرید (Purchasing Managers' Indexes) در بخشهای خصوصی، بدهی خانوار (Households Debt) و نیز سرمایهگذاری داراییهای ثابت (Fixed Asset Investment) از جمله مواردی است که مؤید کاهش روند رشد اقتصادی کشور هستند. مواردی این چنین باعث شده چین درصدد باشد تا با برخی تغییرات در سیاستهای زیستمحیطی، تولیدات داخل را تقویت کند.
بهنظر میرسد که این کشور قصد ندارد محدودیتهای کاهش تولید در سال گذشته را برای صنایع سنگین مانند فولاد تکرار کند. در زمینه مبارزه با پدیدههای آلاینده زیستمحیطی نظیر مهدود (Smog) اختیار به قدرتها تفویض شده است تا برای راه حل آن طی ماههای نوامبر تا مارس تدابیری بیندیشند.
شایان ذکر است که مهدود پدیده آلاینده زیستمحیطی است که در اثر انتشار حجم عظیمی از دود (عمدتا ناشی از سوختن مقدار زیادی زغالسنگ در یک منطقه و یا دود مناطق صنعتی) در هوا و ترکیب آن با سایر آلودگیهای اولیه و نیز در اثر برخورد نورخورشید با ذرات آلاینده ایجاد میشود. بهنظر میرسد چین قصد دارد در راستای بهبود وضعیت اقتصادی برخی قوانین سختگیرانه زیستمحیطی در ماههای سرد را کاهش دهد.
چنانکه نمودار 1 نشان میدهد تولید محصولات فولادی در چین با آغاز ماههای سردتر در سال 2017 با کاهش مواجه شد. این کاهش بهدلایل زیستمحیطی صورت گرفت و اثرات آن تا ابتدای سال 2018 محسوس بود. گفتنی است در سالهای اخیر اقدامات بسیار زیادی در حوزه محیط زیست از سوی چین صورت گرفته است. میزان ظرفیتهای نصب شده تولید فولاد در چین در سال 2015 بیش از یک میلیارد و 150 میلیون تن بود، اما بهدلایل زیستمحیطی این میزان در سال 2017 به یک میلیارد و 50 میلیون تن تقلیل یافت.