تولید فولاد آلیاژی مغایرتی با چشم‌انداز فولاد ندارد

زنجیره فولاد در حال تکمیل

به گزارش می متالز، رئیس هیات عامل سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران با تاکید بر این موضوع که درحال‌حاضر زنجیره فولاد در حال تکمیل شدن است، عنوان کرد: درحال‌حاضر به جای اینکه سنگ آهن خام را صادر کنیم، آهن اسفنجی، شمش، ورق و میلگرد را صادر می‌کنیم که می‌تواند سبب اشتغال زیاد شود.
کرباسیان در ادامه خاطرنشان کرد: روزهای نخست که وارد ایمیدرو شدم، برخی کارشناسان تولید ۵۵ میلیون تن فولاد را یک شوخی تلقی می‌کردند اما من معتقد بودم که این امر محقق می‌شود. البته باید پیش‌زمینه‌های آن را در نظر گرفت. با توجه به ظرفیت‌های کشور، تولید ۵۵ میلیون تن را ممکن می‌دانستم و به نظر می‌رسد به تولید ۴۰ میلیون تن فولاد در سال ۱۴۰۴ نیز برسیم.

توجه به صنایع پایین‌دست

رئیس هیات عامل سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران عنوان کرد: البته در زمینه تولیدات پایین‌دست، این موضوع را باید در نظر بگیریم که سنگ آهن و گاز فراوانی در کشور در اختیار داریم و این دو، منابع طبیعی فولادسازی را برای ما مزیت‌دار کرده‌اند. تولید فولاد می‌تواند سبب ایجاد اشتغال و توسعه در کشور شود. بنابراین باید بتوانیم از این مزیت‌ها برای تولید استفاده کنیم. کرباسیان در ادامه خاطرنشان کرد: معدن به خاک وصل است و کشورهای محدودی از ذخایری همچون نفت و گاز برخوردارند، در حالی که تمام کشورها به نفت، گاز و معدن نیاز دارند. البته این مواد تجدیدناپذیرند. برای مثال زمانی که سنگ آهن را تبدیل به فولاد می‌کنیم، می‌توانیم آن را به عنوان قراضه استفاده کنیم. از این رو نیاز جهانیان به معدن هر روز در حال افزایش است. در زمینه تولید فولاد، دارای جایگاه استراتژیک در جهان هستیم و باید به سمت تولید بیشتر در این زمینه پیش برویم.
کرباسیان درباره پیش رفتن به سمت تولید در صنایع پایین‌دست عنوان کرد: در زمینه صنایع پایین‌دست فولاد که ارزش‌افزوده بالاتری ایجاد می‌کند، باید سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی مناسبی انجام داد و البته این موضوع مغایرتی با تولید ۵۵ میلیون تن ندارد. چه بهتر که علاوه بر تولید فولاد به میزان ۵۵ میلیون تن، به سمت تولید فولادهای خاص و آلیاژی هم پیش برویم تا بتوانیم ارزش‌افزوده بیشتری ایجاد کنیم. در کل، برای زنجیره کامل و ایجاد ارزش‌افزوده بیشتر، باید بر اساس طرح جامع فولاد پیش برویم.

الزامات تولید فولادهای خاص

 تولید ۵۵ میلیون تن فولاد خام در افق چشم‌انداز ۱۴۰۴ یک ضرورت است اما در راستای این چشم‌انداز، می‌توان این پرسش را مطرح کرد که آیا بهتر نیست برای خلق ارزش‌افزوده بیشتر به سمت تولید فولاد خاص و آلیاژی پیش برویم؟
در تایید این موضوع که تولید فولاد خاص ارزش‌افزوده بالاتری ایجاد می‌کند، هیچ شکی وجود ندارد اما تولید فولادهای آلیاژی در کشور با توجه به مصارف صنعتی آن، از یک‌سو با تقاضای بالایی روبه‌رو نیست و از سوی دیگر برای تولید آن، نیازمند فناوری‌های جدید هستیم تا بتوانیم در بازار رقابتی حرفی برای گفتن داشته باشیم.
این مطلب را عزیز قنواتی، مدیرعامل فولاد امیرکبیر کاشان، عنوان و اظهار کرد: در یک دسته‌بندی کلی، محصولات فولادی به دو دسته تقسیم می‌شوند؛ یک بخش، فولادهای ساختمانی مانند میلگرد، تیرآهن، نبشی و... هستند و دسته دیگر فولادهای آلیاژی هستند که مصارف خاص دارند و بیشتر این فولادها در صنایع مختلف به‌ویژه خودروسازی و سایر صنایع کاربرد دارند. قنواتی با اشاره به اینکه فولاد آلیاژی و خاص با یک فرآیند سخت و پیچیده تولید می‌شود، گفت: با توجه به فرآیند پیچیده تولید آلیاژ و ارزش‌افزوده‌ای که به همراه می‌آورد، می‌توان این دو نوع فولاد را در مقام قیاس با تولید طلا و جواهر با تولید نقره مقایسه کرد.
قنواتی عنوان کرد: ساختار فنی، فرآیند تولید و تجهیزات کارخانه‌های فولادسازی کنونی در کشور برای تولید فولاد ساختمانی طراحی شده است و به‌راحتی نمی‌توان ساختار تولید کارخانه‌های فولادسازی را تغییر داد و به سمت تولید فولاد آلیاژی پیش برد. وی در ادامه با اشاره به نیاز کشور به فولاد ساختمانی و فولاد آلیاژی خاطرنشان کرد: نیاز کشور به فولاد ساختمانی بسیار بالاست، از این‌رو در چشم‌انداز ۱۴۰۴ تولید حدود ۵۵میلیون تن برای آن ترسیم شده است. فولاد ساختمانی در بخش‌های ساخت‌وساز مسکن و در پروژه‌های عمرانی دولتی شامل پل‌سازی و سدسازی استفاده می‌شود. درحال‌حاضر، هم بر بخش مسکن و هم بر پروژه‌های عمرانی، رکود حاکم شده است. قنواتی در ادامه افزود: البته نیاز فولاد آلیاژی با توجه به مصارف صنعتی در کشور در سطح پایین‌تری قرار دارد اما چند شرکت داخلی با ظرفیت خوبی در داخل کشور، فولاد آلیاژی تولید می‌کنند.