جان‌هایی که «یورت» گرفت/ از یورت ۱۳۹۶ تا طزره ۱۴۰۰، معادن زغال‌سنگ همچنان دل‌ها را مضطرب می‌کنند

‌می‌متالز - انفجار در معدن زغال سنگ بازهم حادثه آفرید؛ این تیتری بود که در روز ۱۳ اردیبهشت سال ۱۳۹۶ یعنی درست ۴ سال پیش در رسانه‌ها منتشر شد و دل‌ها را مضطرب و نگران کرد.

به گزارش می‌متالز، معدن زمستان یورت در استان گلستان منفجر شد و نتیجه این حادثه تلخ، جان باختن ۴۳ تن از معدنچیان زغال‌سنگ بود. جمع شدن گاز و نداشتن تهویه مناسب برای هوا باعث این انفجار شده بود. حتی تیم‌های امداد و نجات نیز برای کمک رسانی به معدنچیان محبوس شده در معدن سختی‌های بسیاری داشتند و دیگر کارگران هم برای نجات یاران خود به دل معدن زدند.

این‌ها بخشی از اتفاقات رخ داده در یکی از معادن زغال‌سنگ ایران در ناحیه سرسبز سرزمینمان ایران بود؛ اتفاقی که سبب شد بسیاری از مسوولان که به جرات کمتر در این معادن حاضر می‌شدند تا از وضعیت معیشتی معدنکاران، ایمنی کار و... مطلع شوند، یکباره و زمانی که دیگر فایده‌ای نداشت، شبانه در محل معدن حضور پیدا کنند تا شاید کاری از دستشان برآید. حتی حضور رییس جمهور نیز چند روز بعد از انفجار در معدن یکی دیگر از اتفاقات مهم در اردیبهشت سال ۹۶ بود و کارگران معدن را غافلگیر کرد.

شاید اگر نظارت بر روند فعالیت معدنکاری در این معدن شکل بهتری داشت یا اینکه تجهیزات مناسبی در اختیار معدنچیان قرار داشت و آموزش لازم را دیده بودند، این اتفاق تلخ رخ نمی‌داد. گرچه به گفته مدیران و مسوولان حادثه در معدن امری طبیعی و دور از انتظار نیست، اما آیا توجه کافی به معادن و نظارت برآن‌ها امری واجب و قانونی نیست؟

اکنون ۴ سال از این اتفاق تلخ گذشت است، اما بازهم شاهد رخداد‌های تلخ و ناگوار در معادن کشور به ویژه معادن زیرزمینی همچون زغال سنگ هستیم که نمونه بارز آن در روز ۱۱ اردیبهشت (روزکارگر) در معدن زغال سنگ طزره اتفاق افتاد و دو کارگر در معدن محبوس شده اند و تا لحظه نگارش این یادداشت، تلاش برای پیدا کردن این دو کارگر ادامه دارد و اثری از آن‌ها نیست.

حال اینکه همیشه از معدن و معدنکاری از سختترین مشاغل در جهان یادشده، اما باید متاسفانه گفت در ایران یکی از پرخطرترین مشاغل متعلق معدنچیان زغال سنگ بوده و مظلومترین قشر در ایران هستند که تنها برای بدست آوردن لقمه‌ای نان جان خود را در کف دستانشان گذاشته و وارد مسیری سخت و تاریک می‌شوند. ایمنی در معادن کشورمان به یکی از مهمترین چالش‌ها و مشکلات این بخش تبدیل شده و علیرغم صحبت‌های صورت گرفته از مدیران که همه جا امن و امان است، اما همچنان خطر در کمین معدنچیان زغال است.

اینکه نظارت و برقراری ایمنی در معادن زغال سنگ از سوی مدیریت‌ها انجام شود و یا سختگیری‌های مسوولان بالادستی برای پیمانکاران معادن افزایش یاید، درخواستی است که همواره از سوی جامعه معدنکاری مطرح شده، اما نیازمند توجه بیشتر از سوی آنان است.

نرگس قیصری- روزنامه نگار

منبع: پایگاه خبری - تحلیلی ایراسین