تمام تخم‌مرغ‌های خود را در سبد "توافق" نچینید

به گزارش می‌متالز، در چند هفته اخیر عده‌ای از فعالان بازار سرمایه علت صف‌های فروش را دامنه نوسان نامتقارن مطرح می‌کردند و باوجود متقارن شدن دامنه نوسان، کماکان معتقدند تا محدودیت دامنه نوسان برطرف نشود، قفل صف‌های فروش باز نخواهد شد.

مصطفی محبی مجد کارشناس بازار سرمایه در خصوص وضعیت بازار سرمایه بیان کرد: موافق حذف دامنه نوسان و تعدیل قیمت سهم‌ها برای ایجاد تعادل در بازار سرمایه نیستم و معتقدم اشخاصی که اصرار به حذف دامنه نوسان و کاهش قیمت سهم‌ها و رفع صف‌های فروش دارند، شبیه همان اقتصاددانانی هستند که اصرار به حباب بورس و ارائه راهکار‌هایی از جنس حذف دامنه نوسان داشتند؛ بی‌آنکه حتی یک مقاله اقتصادی یا در حوزه بازار‌های مالی در یکی از نشریات معتبر بین‌المللی داشته باشند! اقتصاددان، تعریف خاص خود را دارد و برای آنکه شخصی را اقتصاددان بخوانیم، باید حداقل یک مقاله اقتصادی آکادمیک و معتبر در سطح بین‌الملل، از وی منتشرشده باشد یا رزومه‌ای در حوزه ترمیم بخشی از اقتصاد از وی در داخل کشور در دسترس باشد. حذف دامنه نوسان و تعدیل قیمت یک سهم، ارتباطی با روند سهم ندارد و بخش زیادی از ارزش یک سهم برای سرمایه‌گذاران، ناشی از انتظارات ذهنی آن‌ها است. اگر سرمایه‌گذاران متقاعد شوند بازدهی یک بازار بیش از سایر بازار‌ها است، نقدینگی خود را وارد همان بازار می‌کنند.

وی اضافه کرد: برای مثال باوجودآنکه روسای بانک‌های مرکزی چند کشور ازجمله آمریکا و انگلیس از حباب بیت کوین صحبت می‌کنند؛ ولی به سبب حمایت گروهی خاص از این رمز ارز، سرمایه‌گذاران تصور می‌کنند بیت کوین ارزنده بوده و اقدام به سرمایه‌گذاری روی این رمز ارز می‌کنند. ارزندگی، مفهومی ذهنی است و ارزندگی هر بازاری حتی طلا، به خاطر انتظارات ذهنی و ارزشی است که سرمایه‌گذاران به آن می‌دهند.

محبی مجد در رابطه با دلایل اقبال بازار سهام گفت: سال گذشته قیمت جهانی نفت به حدود ۲۰ دلار رسیده بود و درآمد شرکت‌های پالایشی هم در ۳ ماهه اول سال ۹۹ بسیار افت کرده بود اما؛ در حال حاضر قیمت نفت خام به بالای ۶۷ دلار رسیده و پیش‌بینی می‌شود میانگین قیمت نفت خام در ۲ سال آینده بالای ۷۵ دلار باشد. تقاضای نفت خام در یک سال اخیر هم کاهش داشته و با مهار کرونا، انتظار رشد تقاضای نفت و فرآورده‌های نفتی و افزایش قیمت نفت خام می‌رود.

این کارشناس بازارسرمایه تاکید کرد: شرکت‌های پالایشی ما هم در حال حاضر نسبت‌های P بر E بسیار جذابی دارند. برای مثال شرکت پالایش نفت بندرعباس با نماد "شبندر" با ارزش بازار تقریبا ۵۸ هزار میلیارد تومان و سود تقسیمی حدودا ۸ هزار میلیارد تومانی در مجمع پیش رو، سال ۱۴۰۰ پتانسیل تحقق سود ۱۰ هزار میلیارد تومانی داشته و P بر E فوروارد تقریبا ۴ خواهد داشت! ولی همچنان درگیر صف فروش است.

وی اضافه کرد: سایر نماد‌های پالایشی هم شرایطی تقریبا مشابه دارند. در مورد صنعت فولاد هم، قیمت انواع مقاطع فولادی یک سال قبل تقریبا (یک/سوم) قیمت‌های فعلی بود. با در نظر گرفتن رشد تقریبا ۳ برابری محصولات فولادی، سودآوری شرکت‌های فولادی امسال رشد چشمگیری نسبت به سال قبل خواهد داشت. قیمت جهانی مس هم از ۱۰ هزار دلار فراتر رفته و پیش‌بینی‌هایی از مس ۱۲ هزار دلاری وجود دارد؛ ولی نماد‌های گروه فلزات هم تقاضای مطلوبی ندارند! صنعت اوره و متانول و حتی برخی نماد‌های بانکی هم از منظر تحلیلی، سودآوری مناسبی دارند؛ اما باوجود وضعیت مناسب سودآوری و ریزش تاریخی قیمت سهم‌ها، این بازار موردتوجه قرار ندارد.

این کارشناس بازار سرمایه اضافه کرد: مشکل بازار سرمایه، مشکل کمبود نقدینگی است و سرمایه‌گذاران بزرگ در مورد وضعیت این بازار و شرایط سیاسی ابهام دارند. مشخص نیست توافقی حاصل خواهد شد و رویکرد سرمایه‌گذاران باید با فرض توافق و وضعیت اقتصادی متأثر از توافق باشد یا اینکه توافقی شکل نخواهد گرفت و باید با فرض عدم توافق اقدام به سرمایه‌گذاری کرد. ازاین‌رو، طبیعی است که فعلاً سرمایه‌گذاران بزرگ نقدینگی خود را وارد بازار سرمایه نکنند تا چشم‌انداز آینده، شفاف‌تر شود. معتقدم نقدینگی خارج از بازار سرمایه پارک شده و وارد بازاری خواهد شد که بیشترین بازدهی را به همراه داشته باشد. مادامی‌که وضعیت اقتصادی و سیاسی کشور مبهم باشد و بازار سرمایه تحت تأثیر متغیر‌های خارج از این بازار قرار داشته باشد، نقدینگی راهی این بازار نخواهد شد.

محبی مجد گفت: توافق سیاسی و برگزاری انتخابات داخلی و روشن شدن افق سیاسی و اقتصادی کشور، شرط لازم برای شفافیت این بازار است؛ ولی شرط کافی برای ارزندگی بازار سرمایه، تعدیل نرخ سود بین‌بانکی و نرخ بهره اوراق با درآمد ثابت و... متناسب با وضعیت اقتصادی کشور است. اگرچه بازدهی واقعی اوراق با درآمد ثابت و سپرده‌های بانکی با در نظر گرفتن نرخ تورم، منفی است؛ ولی به سبب ابهام اقتصادی و سیاسی فعلاً نقدینگی وارد بازار سرمایه نمی‌شود. پس شرط به تعادل رسیدن بازار سرمایه، برگزاری انتخابات و تعیین تکلیف برجام و بعدازآن هم، تعیین رئیس جدید بانک مرکزی و تعدیل نرخ بهره بدون ریسک خواهد بود. در غیر این صورت، هر میزان نقدینگی هم که به بازار سرمایه تزریق شود، بازهم مشکلات این بازار را مرتفع نخواهد کرد.

محبی مجد در ادامه با اشاره به اینکه احتمالا به خاطر شرایط حساس بازار سرمایه، بورس جزو محور‌های اصلی صحبت‌های کاندیدا‌های ریاست جمهوری در روز‌های آتی خواهد بود، گفت: حمایت از بازار سرمایه، زمانی معنا خواهد داشت که کاندیدا‌ها فارغ از اینکه از کدام جناح باشند، برنامه‌ای ۴ ساله برای حمایت از بازار پول ارائه کنند. سیاست‌های پولی و بانکی باید به‌جای صلاحدید محور بودن، قاعده‌مند باشند تا با شفاف شدن برنامه‌های پولی هر کاندیدا، بتوان پیش‌بینی از وضعیت بازار سرمایه داشت.

این کارشناس بازار سرمایه در خاتمه در معرفی گزینه‌های مناسب برای نگهداری، عنوان کرد: در شرایط فعلی در اکثر سهم‌ها فرصتی برای فروش و اصلاح پرتفوی وجود ندارد. اما معتقدم سهم‌هایی که بالاترین میزان سود تقسیمی را داشته باشند و قیمت جهانی محصولشان هم رو به افزایش است، نسبت به سایر گروه‌های بازار برای نگهداری کم ریسک‌تر هستند. ضمن اینکه بهتر است سرمایه‌گذاران تمامی تخم‌مرغ‌های خود را در سبد توافق نچینند و فقط با فرض توافق سیاسی و احیای برجام اقدام به سرمایه‌گذاری نکنند و سهمی را انتخاب کنند که هم از لغو احتمالی تحریم‌ها منتفع شود و هم در صورت تداوم تحریم‌ها، کماکان سودآور باشد. برای مثال در حال حاضر شرکت‌های گروه سیمانی یا اوره سازان، اگرچه سود عملیاتی قابل قبولی محقق می‌کنند؛ ولی به خاطر فشار تحریم‌ها، محصول تولیدی خود را با قیمتی پایین‌تر از قیمت‌های فوب منطقه صادر می‌کنند و در صورت لغو تحریم‌ها، فرصت صادرات محصول با قیمت واقعی‌تر خواهند داشت؛ بنابراین منطقی‌تر آن است که در این وضعیت، سهم شرکت‌هایی که سود عملیاتی دارند و از لغو تحریم‌ها و افزایش قیمت‌های جهانی هم منتفع می‌شوند، به برخی سهم‌های زیان ده بازار ارجحیت داشته باشد.

منبع: بورس نیوز