به گزارش میمتالز، تحلیل گران پیش بینی میکنند که احتمال بازگشت به سطح تولید نفت قبل از همه گیری برای ایران، در حدود ۳.۹ میلیون بشکه در روز، تا سال ۲۰۲۲، با این فرض که ایالات متحده تحریمهای اقتصاد ایران را متوقف کند، وجود دارد. سطح تولید در ماه مارس در حدود ۲.۳ میلیون بشکه در روز بود که بالاترین سطح از ماه می ۲۰۱۹ است، افزایشی که نشان میدهد چگونه صادرات نفت ایران علی رغم تحریمهای آمریکا بهبود یافته است.
مذاکرات غیررسمی بین دو کشور بیش از یک ماه است که با همکاری دیپلماتهای اروپا، روسیه و چین در وین جریان دارد و انتظار میرود طی هفتههای آینده به نوعی توافق بین آمریکا و ایران منجر شود. این احتمال وجود دارد که قبل از انتخابات ایران در ماه ژوئن توافقی حاصل شود، این زمان بندی اطمینان حاصل میکند که توافق انرژی بین دو کشور قبل از هرگونه تغییر در دولت وجود دارد.
یک مقام مسوول ادعا کرد که پیشرفت در وین کُند، اما پایدار است. انعطاف پذیری از هر دو طرف وجود دارد با اینکه بایدن اکنون مایل است ابتدا اقدام کند و تهران میفهمد که برخی تحریمها همچنان ادامه خواهند داشت. انتظار میرود رهایی از تحریمها به تدریج و با پایان کامل تحریمها از اوایل ماه سپتامبر صورت گیرد که اجازه میدهد صادرات نفت خام و میعانات ایران تا ابتدای سال آینده به ۱.۵ میلیون بشکه در روز افزایش یابد. امید این است که دو کشور به توافق برجام (JCPOA) بازگردند که مسیر آسانی برای پیشرفت مشارکت بین دو کشور است، چون نیازی به توافق جدیدی نیست.
بر اساس توافق هستهای برجام، ایالات متحده متعهد شد که تا زمانی که تهران محدودیتهای برنامه هستهای خود را رعایت کند، توانایی صادرات نفت ایران را محدود نمیکند. با این حال دونالد ترامپ، رئیس جمهور وقت، ایالات متحده را در سال ۲۰۱۸ از این توافق خارج کرد و تحریمهایی را اعمال کرد.
تحریمهای اعمال شده بین ۲۰۲۰-۲۰۱۸ از نظر دولت بایدن قرصهای سمی است که در بازگشت به برجام اختلال ایجاد میکنند. ایران خواستار لغو کامل تحریمهای اخیر است، بایدن قصد از بین بردن این تحریمها را دارد که مانعی برای اقتصاد ایران هستند. حسن روحانی، رئیس جمهور ایران در این هفته با اشاره به این گفتگوها اظهار داشت که اگر ما متحد باشیم تحریمها به زودی برداشته میشود.
در همین حال، تولید نفت خام اوپک ماه گذشته ۷۰ هزار بشکه در روز افزایش یافت و به بالاترین سطح سه ماهه ۲۴.۹۶ میلیون بشکه در روز رسید که بیشتر به دلیل افزایش تولید ایران است. ایران اکنون برای تولید نفت از کویت پیشی گرفته و این کشور را به چهارمین تولیدکننده بزرگ نفت در اوپک تبدیل کرده است.
سهمیههای اوپک پلاس در ماههای اخیر تولید ایران را محدود کرده است، اگرچه کاهش تولید در شمال و غرب آفریقا امکان تولید نفت کمی بیش از عربستان و ایران را فراهم کرده است. علاوه بر این، ایران همکاریهای انرژی با غولهای صنعتی چین و ونزوئلا را تقویت کرده است. انتظار میرود این مشارکتهای صادراتی به ایران کمک کند تا به محض کاهش محدودیت ها، به سرعت به مسیر خود برگردد.
گفتگوها در وین بین آمریکا و ایران امیدوار کننده به نظر میرسد. توانایی اثبات شده تولید نفت این کشور و همچنین رابطه قوی آن با چین و ونزوئلا به این معنی است که صنعت نفت ایران میتواند به زودی در حال بازگشت باشد.