به گزارش میمتالز، هنگامی که اولین اتاق تجارت ایران به سال ۱۲۸۵ در تبریز شکل گرفت، کسی گمان نمیکرد این اتاق پایه گذار تشکیلاتی منسجم و تاثیرگذاری به نام اتاق بازرگانی ایران شود.
قرن هاست تبریز مرکز صنعت و تجارت کشور و دروازه ایران به اروپا بوده است، تبریز به منزله درگاه اوراسیا است و عبور جاده تاریخی «ابریشم» از این کهن شهر، بازاری به وسعت و اهمیت «تبریز» ساخت و مردمان فکور و صنعتگر تبریز، این بازار بزرگ را به یکی از مهمترین تجارتخانههای اوراسیا بدل کردند.
نقش تعیین کننده تبریز و نیز حجم بزرگ تبادلات تجاری در این شهر، زمینه تاسیس مرکزی برای ساماندهی امور و حل و فصل مشکلات تجاری را ایجاد کرده بود که به سال ۱۲۸۵ این مهم با همت مشاهیر عالم تجارت و وارد به امور داد و ستد در تبریز انجام شد.
اکنون پس از گذر ۱۱۵ سال از تاسیس اولین اتاق تجارت ایران در تبریز، اتاقهای بازرگانی مهمترین رکن مشورت برای فعالان بخش اقتصادی و مناسبترین جایگاه و سازمان را برای پیگیری مطالبات این گروه ایجاد کرده اند. اتاق تجارت که حالا اتاق «بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی» عنوان گرفته است، از جایگاه بسیار با ارزش و والایی برخوردار شده و عیار دولت در کارآمدی یا ناکارآمدی بخشهای اقتصادی را تعیین میکند.
در سالی که به عنوان «تولید؛ پشتیبانیها، مانعزداییها» نام گرفته است، این اتاق بازرگانی و کارشناسان و اعضای خبره آن هستند که باید نسخه مانع زداییها از بخش تولید را بنویسند. کمیسیونهای تخصصی اتاق بازرگانی میباید نقش کارشناسی خود را در رفع موانع تولید و ارائه طرحهای و پیش نویسهای قانونی به دولت و مجلس ایفا کنند.
متاسفانه اتاق بازرگانی تبریز در دوره جدید علی رغم شعارهایی که داده میشد، انتظارات را برآورده نکرده است و مدت هاست از نقش تاثیرگذار خود در اقتصاد منطقه و کشور فاصله گرفته و سکون و سکوت آزار دهندهای پیشه کرده است. دیگر از نشستهای تخصصی کمیسیونهای مختلف و به چالش کشیدن مشکلات و مسئولان مختلف خبری نیست و گویی اتاق پیر تبریز به کنج عزلت کشیده شده است.
شیوع ویروس کرونا بهانه خوبی برای توجیه این وضعیت غیر قابل قبول اتاق بازرگانی تبریز نیست و علت را باید در میان هیات نمایندگان و هیات رئیسه این اتاق جستجو کرد. وقتی که رئیس اتاق علی رغم هشدارهای خیرخواهانه، خود را گرفتار حواشی مختلف کرد، به تبع آن اتاق بازرگانی تبریز هم هزینه این حواشی وی را پرداخت کرد و در این شرایط به حاشیه رفتن این ساختار مهم اقتصادی در تبریز دور از انتظار نبود.
همچنین عزل و نصبهای شائبه انگیز و انتصاب افراد بازنشسته در اتاق بازرگانی تبریز و نیز بروز اختلافات و دلخوریهای داخلی در بین هیات رئیسه و هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تبریز هم در به کنج عزلت کشیده شدن این ساختار اثرگذار و بسیار مهم اقتصادی در تبریز بی تاثیر نبود.
پیشتر هم گفتیم و نوشتیم که قطعاً اتاق بازرگانی جایگاه فرصت طلبان نیست، بلکه جایگاه امنای فعالان صنعتی و تجاری آذربایجان است تا بتوانند از ظرفیتهای اتاق بازرگانی برای پیشبرد جمعی بخش تولید و تجارت استان بهره ببرند. اتاق بازرگانی تبریز باید آن طور که لازم است پیش برود، نه آن طور که عدهای میخواهند. هیات نمایندگان اتاق بازرگانی کسانی هستند که راه و چاه را باید به مسئولان سیاسی و اقتصادی استان نشان دهند که طی چه مسیری برای توسعه آذربایجان شرقی و کشورمان مناسبتر است.
قبلتر هم تاکید کردیم اتاق بازرگانی نیازی به چالش و جناح بندیهای مرسوم در فضاهای سیاسی ندارد، که آن قطعاً آفت پارلمان بخش خصوصی است. اتاق بازرگانی همواره محل تعامل و هم اندیشی بزرگان و اندیشمندان اقتصادی بوده و نه تقابل آن ها. کسانی که فضا را به سمت و سویی غیر از این بخواهند ببرند، حتما باید در نیت خیر آنها شک کرد.
اتاق بازرگانی باید فارغ از هیاهوها به طور پیوسته آنچه بخش خصوصی برای توسعه صنعتی و اقتصادی کشور میخواهد را پیش ببرد. این خطاست که کسانی بخواهند با گل آلود کردن آب، دنبال ماهی خود بگردند.
روشنتر بگوییم که اتاق بازرگانی آبروی بخش خصوصی است، اتاق بازرگانی تبریز تقریباً تنها تریبون قدرتمند بخش خصوصی است تا بتواند خواستههای خود از دولت را مطرح کند و پیگیری کند، مبادا چنین تریبون ارزشمندی با اختلاف و توجه به مسائل غیر اصلی به حاشیه برود؟
اتاق بازرگانی دستکم در آذربایجان شرقی یک نقش کلیدی و مهم در سیاست گذاری و برنامه ریزیهای اقتصادی دارد و باید به بهترین نحو ممکن از این ظرفیت برای توسعه همه جانبه استان بهره برد.
هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تبریز لازم است با کنار گذاشتن تعارفاتی که وجود دارد، با تصمیم گیری درست برای پویایی و ایفای مجدد نقش تاثیرگذار اتاق بازرگانی تبریز همت کنند. حیف است که اتاق بازرگانی تبریز با این قدمت و ظرفیتهای بزرگی که دارد، از نقش آفرینی خود غفلت ورزد.
منبع: پایگاه خبری عصر تبریز