آلومینیوم در آستانه سقف تاریخی؛ شرکت‌های ایرانی فرصت را از دست ندهند

به گزارش می‌متالز، یک کارشناس بازار سرمایه با بیان اینکه صنعت آلومینیوم در ایران از جمله صنایعی است که وضعیت تولید آن در گذشته بسیار قابل توجه بوده است، گفت: متاسفانه به دلیل تحریم و کمبود مواد آلومینا، وضعیت این روز‌های صنعت آلومینیوم در کشور مناسب نیست.

حسین عبدی افزود: در حال حاضر چهار شرکت ایرالکو (اراک)، المهدی و هرمزال (بندرعباس) به همراه آلومینای ایران (جاجرم خراسان شمالی) و سالکو (آلومینیوم جنوب – لامرد فارس) تولیدکننده شمش آلومینیوم در کشور محسوب می‌شوند.

وی با اشاره به این مطلب که شرکت آلومینیوم المهدی، یکی از بزرگترین تولید کنندگان آلومینیوم ایران، بخش عمده تولیدات خود را از طریق بورس کالا به فروش رسانده و ضمن پاسخگویی نیاز بازار، مازاد آن را صادر کرده است، اظهار کرد: این افزایش تولید به دلیل وارد مدار کردن بخش زیادی از دیگ‌های خارج از مدار این شرکت، توسط مهندسین و کارگران صنعت آلومینیوم در این شرکت بوده است.

وی ادامه داد: انتظار می‌رود با ادامه روند راه اندازی‌ها در این شرکت میزان تولید تا پایان امسال از مرز ۱۷۰ هزار تن عبور کند.

عبدی به دیگر شرکت‌های تولیدکننده آلومینیوم اشاره کرد و افزود: شرکت جاجرم میزان ناچیزی از تولید آلومینیوم را به خود اختصاص داده و تنها سالانه ۷۰ هزار تن تولید می‌کند، شرکت سالکو هم با همکاری یکی از شرکت‌های کشور چین به مدار تولید رسیده و سالانه ۱۷۰ تا ۱۸۰ هزار تن شمش خالص تولید می‌کند، زیرا ماشین آلات بهتری نسبت به شرکت‌های دیگر دارد.

وی بیان کرد: شرکت ایرالکو نیز سالانه میزان ۱۷۵ تا ۱۸۵ هزار تن شمش خالص آلومینویم تولید می‌کند و مزیت این شرکت نسبت به سه شرکت دیگر این است که غیر از تولید شمش خالص، دیگر شمش‌های مقاطع آلومینیومی بالادستی را هم تولید می‌کند که برای صنایع پایین دستی هم کاربرد دارد.

این کارشناس بازار سرمایه ادامه داد: در مجموع میزان ۷۰۰ هزار تن ظرفیت تولید آلومینیوم در کشور وجود دارد و سالانه حدود ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلیون دلار آلومینیوم به کشور‌های چین، ترکیه، عراق و سپس افغانستان صادر می‌شود.

به گفته عبدی؛ وجود بحران مواد اولیه برای تولید آلومینیوم و همچنین سوء مدیریت در این صنعت، باعث شده این صنعت وضعیت خوبی نداشته باشد به طوری‌که استخدام‌های بی رویه موجب شده کارگران زیادی به تناسب کاری که انجام می‌دهند، تولید و بهره وری مناسبی نداشته باشند.

وی خاطر نشان کرد: بسیاری از شرکت‌های بزرگ در دنیا شرکت‌های بزرگ آلومینا را در دنیا شناسایی کرده اند و سهامدار آن‌ها شده اند و اجازه واردات مواد آلومینا را به کشور ایران نمی‌دهند و این موضوع به چالشی بزرگ تبدیل شده است.

این کارشناس تصریح کرد: تحریم از دیگر مسائلی است که به مشکلات موجود دامن زده است و در حال حاضر تولیدکنندگان برتر جهان همچون برزیل، جامائیکا، استرالیا، چین و هند از جمله کشور‌هایی هستند که محصولات آلومینیومی را با گرید‌های مختلف تولید می‌کنند، اما ایران تنها از دو کشور چین و جامائیکا می‌تواند مواد آلومینا را تهیه کند.

وی یادآور شد؛ در حال حاضر وضعیت بنیادی شرکت‌های آلومینومی در بازار سرمایه بد نیست، اما بهتر است با مدیریت درست و منطقی، برنامه‌ها و سیاست‌گذاری‌های خود را براساس جذب سرمایه‌گذاری‌های بیشتر در بازار سرمایه پیش ببریم.

عبدی با اشاره به اینکه میانگین نرخ جهانی گاز در اروپا ۳۵۰ تا ۴۰۰ دلار است و این نرخ، نرخی است که تا سال ۲۰۲۲ ادامه خواهد داشت، عنوان کرد: از آنجایی که نرخ گاز با نرخ برق در ارتباط است، و از آنجایی که ۲۵ درصد هزینه تولید آلومینیوم از محل انرژی است و فلز انرژی بری است، به همین دلیل با افزایش نرخ انرژی، نرخ جهانی هم بالا خواهد بود و نوسان قیمت جهانی بین ۲۷۰۰ تا ۲۸۰۰ دلار است که برآورد می‌شود به ۳۳۰۰ تا ۳۴۰۰ دلار که سقف تاریخی آلومینیوم است، برسد.

وی تاکید کرد: این فرصت خوبی است تا طرح‌های توسعه‌ای خود را به سرانجام رسانده و وضعیت مدیریتی خود را بهبود دهیم.

این کارشناس بازار سرمایه در پایان افزود: وضعیت فلزات اساسی با توجه به شرایط انرژی و نرخ گاز در سطح دنیا، باعث شده کشور چین به عنوان تولیدکننده ۴۰ تا ۴۵ میلیون تن آلومینیوم، تولیدات خود را کاهش دهد و همچنین در اروپا ۲ تا ۳ کارخانه مهم تعطیل شود.

یادآور می‌شود؛ نرخ دلار با شرکت‌های آلومینیومی رابطه دارد و برآورد این است که در صورت صعود نرخ دلار، P/E شرکت‌های آلومینیومی در کشور ۳ تا ۴ شود و این موضوع باعث جذابیت شرکت‌ها برای سرمایه‌گذاری در پرتفوی سرمایه گذاران خواهد بود در صورتی که مدیریت درستی بر آن شود و منابع به درستی و به سمت بازار سرمایه هدایت شود.

منبع: پایگاه خبری بازار سرمایه ایران (سنا)