به گزارش میمتالز، در روزهای گذشته تولیدکنندگان کورههای القایی از افزایش قیمت آهن اسفنجی گله مندند و برخی مدیران این بخش در اظهار نظری بهره برداری سایر بخشهای زنجیره فولاد از جمله بخش معدن از رانت را مطرح کرده اند که دبیر انجمن سنگ آهن ایران در این زمینه اعلام میکند: متاسفانه واحدهای القایی به جای حل مشکل شان با مذاکره، اقداماتی انجام میدهند تا سایر بخشها وارد مشکل شوند که اقدامی غیر منطقی است. همچنین او اعلام میکند که کسی در کشور برای تامین آهن اسفنجی کورههای القایی برنامه ریزی نکرده بود یعنی اصلا قرار نبود این واحدها در کورههای خود آهن اسفنجی شارژ کنند.
سعید عسگرزاده دبیر انجمن سنگ آهن ایران درخصوص برخی اظهار نظرها در خلال اعتراض واحدهای القایی پیرامون رانت در حوزه سنگ آهن به عنوان بالادست زنجیره فولاد گفت: گویا منظور از این صحبت، واحدهای تولیدکنندهای هستند که کل زنجیره را به صورت یکجا در اختیار دارند.
وی افزود: این صحبت نباید به این معنی و مفهوم تلقی شود که نسبت درآمد به هزینه شرکتهای سنگ آهنی خیلی بالا است یا از سودآوری بالایی برخوردارند.
عسگرزاده ضمن تاکید این نکته که اساسا این شیوه مقایسه منطقی نیست اظهار کرد: تا زمانی که یاد نگیریم به جای حل مساله خودمان مرتبا به بقیه مجموعههای تولیدکننده، چه هم صنف خودمان و چه سایر بخشها انتقاد غیر منطقی کرده و آنها را نیز به مشکلات وارد کنیم مسایل نه تنها حل نمیشود بلکه شرایط کشور نیز به سمت توسعه و اصلاح پیش نخواهد رفت.
وی تاکید کرد: باید یاد بگیریم مسائل را با مذاکره حل کنیم نه اینکه دیگران را نیز به سمت مشکلات هدایت کرده و از مشکل دار شدن آنها خوشحال شویم. این نوع صحبت کردن و بیان مشکلات با این لحن نه تنها چالش را رفع نمیکند بلکه باعث مشکل دار شدن سایر واحدها نیز خواهد شد.
به گفته عسگرزاده اگر تولیدکنندگان کورههای القایی الان مشکل دارند باید مسایل را مطرح و از دولت درخواست کنند تا چرخ اقتصادی این واحدها نیز بچرخد. اگر انتظار داشته باشیم که، چون شرکتهای القایی به مشکل خورده اند سایر شرکتها در بخشهای دیگر تولید نیز مشکل دار شوند رویکرد منطقی نخواهد بود.
وی در بخش دیگری از صحبتهای خود گفت: مباحثی مانند عرضه در بورس یا مسائل مرتبط با بالادست زنجیره هیچ ربطی به کورههای القایی ندارد. مشکل اصلی کورههای القایی، کمبود قراضه در وهله اول و آهن اسفنجی در وهله بعدی است و دولت باید تمهیداتی بیندیشد تا مشکل این واحدها نیز حل شود. اما این واقعیت را نباید فراموش کنیم که کسی در کشور برای تامین آهن اسفنجی کورههای القایی برنامه ریزی نکرده بود یعنی اصلا قرار نبود این واحدها در کورههای خود آهن اسفنجی شارژ کنند.
دبیر انجمن سنگ آهن ادامه داد: کورههای القایی بر مبنای قراضه طراحی شده اند و تمامی این کورهها در ابتدای دریافت جواز تاسیس متعهد شده اند که اعلام کنند قراضه خود را قرار است از چه محلی تامین کنند. درست است که اکنون این واحدها به مشکل خورده اند و باید کمک کرد مشکلشان حل شود، اما این باعث نمیشود فرضیات اولیه که سرمایه گذار آن را پذیرفته را نادیده بگیرد.
وی تاکید کرد: دولت همواره اعلام کرده که برنامه ریزی صنعت فولاد کشور را بر مبنای تامین آهن اسفنجی واحدهای بزرگ کوره قوس الکتریکی انجام داده است و لذا ظرفیت مازادی وجود ندارد.
عسگرزاده راهکار حل مشکل این واحدها را گفتگو بر مبنای حل مساله و نه متهم کردن سایر حلقههای زنجیره عنوان کرد و گفت: انتقاد غیر منطقی نه تنها مساله را حل نمیکند بلکه مشکلات را بیشتر میکند چراکه در نهایت دولت را به نقطهای میرساند که دخالت کند و درنتیجه برخی شرکتها به حاشیه کشیده میشوند. دولت جواب این موضوع را دارد و از قدیم برای آن فکر کرده است، چون حتی یک واحد القایی در کشور وجود ندارد که درخصوص موضوع تامین خوراک اولیه و تامین قراضه با آن مذاکرده یا شرط نشده باشد.
وی یادآور شد: ازجمله راهکارهای حل مشکل این واحدها از سوی دولت آزاد شدن صادرات شمش آنها است که تصمیم خوبی محسوب میشود. نکته دیگر اینکه باید شرایط قراضه در کشور مدیریت شود و دولت فکری برای واردات قراضه کند و به گونهای تعادل قراضه در کشور را بهم بریزد و عرضه را بیشتر از تقاضا کند که این مساله باعث افت قیمت شده و قاعدتا مسائل اقتصادی بر مجموعههای فولادی کوچک مقیاس حل و فصل خواهد شد.
دبیر انجمن سنگ آهن تصریح کرد: نکته دیگری که باید به آن توجه داشت این است که باید فکر چاره برای حل مساله را قبل از اینکه به نقطه بروز مشکل و بحران برسد داشته باشیم. یعنی اگر به حل مساله واحدهای القایی در سال ۱۳۹۷ یا ۱۳۹۸ پرداخته میشد اکنون به این نقطه نمیرسیدیم و واحدها به لحاظ اقتصادی به مشکل نمیخوردند.
وی گفت: هرچه سنگ آهن، کنسانتره و گندله به قیمت واقعی نزدیک شود قیمت تمام شده واحدهای بزرگ منطقیتر میشود و بنابراین امکان اینکه مجموعههای کوچکی که از قراضه و اسفنجی استفاده میکنند از مدار تولید حذف شوند کمتر میشود. اما فروش این محصولات با قیمتهای پایین و دستوری با توجه به موضوع صرفه به مقیاس، قدرت رقابت واحدهای کوچک را در مقابل واحدهای بزرگ که کل زنجیره را در اختیار داشته و قیمت تمام شده پایین تری دارند، کم میکند.
عسگرزاده در بخش پایانی صحبتهای خود گفت: اگر میخواهیم زنجیره به درستی و بدون بروز مشکل به فعالیت خود ادامه دهد باید راهی پیدا کرد که عدالت به زنجیره برگردد. مشخصا در ابتدای زنجیره باید وضعیت به نقطهای برسد که ارزش سرمایه گذاری در این حوزه وجود داشته باشد و در انتها و در محصولات باید ارزش افزوده واقعا تولید شود و در هر مرحله شاهد ایجاد ارزش افزوده بالاتر باشیم. دراین شرایط زنجیره خودبه خود به خوبی کار خواهد کرد و اختلاف قیمت فاحش میان واحدهای بزرگ و کوچک وجود نخواهد داشت.
منبع: خبرگزاری تسنیم