نقل و انتقالات ارز مهمترین مانع پای صادارت کالا/ تلاش برای ارتباط صنعت و دانشگاه

به گزارش می‌متالز، توسعه فعالیت‌های صنعتی و توجه به واحد‌های تولیدی یکی از نیاز‌های اساسی در کشور است.

یکی از دغدغه‌های جدی دولتمردان در حال حاضر ایجاد اشتغال و توجه به تولید است که در سال‌های اخیر رهبر معظم انقلاب بار‌ها خواستار حمایت از تولید داخلی شده و چندین بار در نامگذاری سال‌ها توجه به تولید داخل را مورد تاکید قرار داده است.

اما همیشه برخی قوانین دست و پاگیر نه تنها باعث رونق کسب و کار می‌شود بلکه چالش‌هایی را برای فعالان صنعتی و تولید کنندگان واقعی کشور ایجاد می‌کند.

گفت‌وگوی پیش رو با یکی از فعالان صنعتی و تولیدی استان مازندران در شهرک صنعتی شماره یک ساری است که درباره فرصت‌ها و چالش‌های واحد تولیدی در استان مازندران صبحت کرده و اشاره‌ای مفصل داشته به یکی از دغدغه‌های جدی تولیدکنندگان و انتظار دارد که متولیان امر در سطح ملی زمینه‌ای فراهم کنند که تولیدکنندگان واقعی در چرخه دست و پاگیر بروکراسی اداری گرفتار نشوند.

فعالیت شرکت تولیدی شما از چه سالی آغاز شده است؟

کولائیان: از سال ۸۱ درست زمانی که پای کلاس درس دانشگاه بودم به همراه خانواده‌ام بنای این واحد تولیدی را گذاشتیم و در سال ۸۴ موفق به راه‌اندازی این مجموعه شدیم.

درباره روند ساخت دستگاه و احداث این کارخانه صحبت می‌کنید؟

کولائیان: پس از شروع کار تا راه اندازی حدود چهار سال زمان برد که بخشی به دلیل دوره خدمت سربازی بنده بوده است. به تدریج دستگاه‌ها و قطعات را اضافه کردیم و امروز ۱۵۰ نفر در استان مازندران و در شهرک صنعتی ساری در دو واحد مشغول کار هستند.

درباره محصول تولیدی خودتان صحبت کنید؟

کولائیان: تولید انواع مخازن ذخیره آب، مخزن‌های سمپاش، محصولات شیمایی، انواع اسباب بازی و تولید پیشرو در صنعت قالب‌گیری دورانی را در دستور کار داریم. مخازن تولیدی ما از ۳۰ لیتر تا ۲۰ هزار لیتر بستگی به سفارش مشتری محصول تولید می‌شود.

فرصت‌ها و چالش‌های که برای تولید این محصول در پیش دارید را بفرمایید؟

کولائیان: مهمترین فرصت ما این است که پای چین در میان نیست! به دلیل حجیم بودن مخزن‌ها و هزینه حمل سنگین امکان رقابت محصولات چینی در این صنعت در کشورما وجود ندارد، چالش ما هم درست در همین نکته است که محصولات تولیدی ما حجیم و جاگیر است به همین دلیل برای انتقال مواد تولیدی به اقصی نقاط کشور باید هزینه سنگینی پرداخت کنیم، اما این مشکل فرصتی را نیز برای ما پدید آورده است و فرصت خوبی برای صادرات محصولات تولیدی ما به کشور‌های همسایه نظیر حاشیه دریای خزر، عراق و افغانستان فراهم شده و محموله‌های صادراتی ما هر چند وقت در بازار این کشور‌ها به فروش می‌رسد.

در بخشی از اظهارات شما مطرح شده که دستگاه‌ها را خودتان ساختید در این ارتباط یه توضیحی ارائه دهید؟

کولائیان: علاقمندی به ایجاد واحد تولیدی در بین خانواده ما وجود داشت که پدر به عنوان راهنمای ما در طراحی و ساخت دستگاه‌ها کمک موثری در این زمینه انجام دادند.

چرا تولید مخزن؟

کولائیان: زمانی که دانشجو بودم پدرم از پایه‌گذران یکی از واحد‌های تولیدی دیگری بوده که هم اکنون هم در بازار فعال است، دستگاه‌های موجود در کشور از نمونه‌ای که سال ۵۶ وارد کشور شده مدل سازی شده بود، با توجه به سابقه تحصیلی در دانشگاه و رشد فضای اینترنت و علاقمندی که در بحث تولید داشتیم و از طرفی نیاز بازاری که در کشور وجود داشت، بحث تولید و راه اندازی این مجموعه تولیدی را در دستور کار قرار دادیم، تصمیم به ساخت دستگاه‌های جدید با مدلی که خودمان طراحی کردیم را اتخاذ کرده و موفق به ساخت دستگاه شدیم.

نکته بعدی وجود مواد اولیه داخلی است، این امتیازی بزرگ برای یک واحد تولیدی است که بتواند مواد اولیه مورد نیاز خود را از داخل تامین نماید.

رونق هر واحد صنعتی بستگی به تامین مواد اولیه و انرژی دارد، مواد اولیه مجموعه تولیدی ما داخلی و مشکل خاصی برای تامین انرژی وجود ندارد.

نیروی کار در مجموعه ما بسیار حائز اهمیت است، تربیت نیروی انسانی و از همه مهمتر حفظ این نیرو‌ها حائز اهمیت بوده به همین دلیل یکی از برنامه‌های جدی ما رشد و پرورش نیروی انسانی است تا بتوانیم یک فرهنگ سازمانی قوی را به وجود بیاوریم بنابراین نکته مهم نیروی انسانی و سپس انرژی و مواد اولیه و پس از آن بازار است.

درباره ظرفیت تولید به مخاطبان توضیحات‌تان را ارائه دهید این ظرفیت چه مقدار است و فعالیت شما صرفاً مخصوص بازار داخلیست یا صادرات هم دارید؟

کولائیان: ظرفیت ما حدود ۵ هزار تن است و حدود ۴ هزار تن برنامه تولید داریم و قسمت بازار‌های خارجی ما هم فعال است؛ متقاضیانی از کشور‌های همسایه داریم.

صادرات آیا با بروکراسی اداری خاصی مواجه است؟

کولائیان: بزرگترین مشکل صادرات در بحث نقل و انتقالات ارز است و گرنه صادرات و امور مربوط به گمرک با مانع خاصی مواجه نیست و فعالیت صادرات طی چند سال اخیر تسهیل شده است.

مهمترین نیاز شما برای توسعه اشتغال در مازندران چیست؟

کولائیان: به طور کل انتظار خاصی از دولت نداریم؛ تنها مطالبه ما ثبات موقعیت است به عنوان مثال ما تسهیلاتی را از بانک‌ها دریافت می‌کنیم و قرارداد بلندمدتی را منعقد می‌کنیم، اما نبود منابع مالی بانک‌ها را دچار چالش کرده است.

مهمترین مشکل ما در این بخش است و جریان نقدینگی خون جاری اقتصاد است و با تصمیمات خلق‌الساعه که جلوی اعطای تسهیلات گرفته می‌شود و قطعاً این تصمیمات پشتوانه‌ای دارد، اما برای ما فعال اقتصادی منجر به بروز مشکل می‌شود.

ما در وزارت امور اقتصادی و دارایی دستورالعمل مالیاتی ارائه می‌دهیم و حدود ۷ تا ۸ سال مکلف شدیم گزارش‌های فروش‌مان را ارائه دهیم که در این امر کوتاهی نکردیم، اما اخیراً وزارت صنعت سامانه‌ای به نام سامانه جامع تجارت راه‌اندازی کرد و تمام خدمات صنعتی و تجاری که در قالب وزارت بازرگانی قدیم و وزارت صنایع قدیم بود را در بستر این سامانه جامع تجارت جانمایی کرده است مشکل اینجاست که بخشی از کار تجاری هم به این قسمت منتقل شده به این شکل که هر کالایی که فروخته می‌شود باید در سامانه ثبت شود و بعد از ثبت گیرنده کالا هم موظف به تایید است و اگر این پروسه را طی نکنید و ۷۰ درصد فروش به این شکل توسط مشتری تأیید نشود سهیمه را برای خرید مواد اولیه قطع می‌کنند.

بخش بزرگی از مشتریان ما در این سامانه فعالیتی ندارند و اصولا نیازی به این سامانه ندارند فلذا در این زمینه همکاری موثری با ما ندارند.

هدف دولت از اجرای این قوانین افزایش شفافیت است که کاملا ممدوح و درست است، اما چرا بار اجرای این کار بر دوش تولیدکنندگان باشد؟ ما مالیات می‌پردازیم، گزارش فروش را هم ارائه می‌کنیم، اما باز هم می‌گویند مشتری‌ها را مجاب کنید تا در این سامانه‌ها عضو شوند که این موضوع عموما با مقاومت مشتریان همراه است.

لفظی که کارشناسان به کار می‌برند این است که با مشتریانی که برای نام‌نویسی و ثبت در سامانه مقاومت می‌کنند وارد تعامل نشوید، ولی آیا واحد صنعتی با از دست دادن مشتریانش دچار چالش نمی‌شود؟ و بار مجاب کردن و اجبار اصناف و تاجران و خریداران خرد به ابراز درآمد‌ها و فعالیت‌های اقتصادی‌شان به ما محول می‌شود و سوال این است دولت با چه انگیزه و اعتماد به نفسی دست به این اقدام می‌زند آیا احتمال نمی‌دهد ما دچار وقفه در فعالیت شویم؟

خانه صنعت، معدن و تجارت برای حل این مشکل رایزنی نکرد؟

کولائیان: این یک موضوع ملی است و خانه صنعت و انجمن‌های صنفی متعدد و اتاق بازرگانی همه روی این موضوع متمرکز شده‌اند و واکنش نشان داده‌اند، اما جریانی که بی‌اطلاعیم از کجاست در وزارتخانه این جریان را پشتیبانی می‌کند.

در مورد ارتباط دانشگاه و صنعت توضیح دهید؟

کولائیان: بیشترین مقاومت در این بحث از سوی دانشگاه است تا صنعت، به عنوان مثال در حال حاضر درخواست همکاری برای طرح‌های پژوهشی کردیم به یکی از اساتید ارائه دادیم، اما برای انعقاد یک قرارداد ساده دچار چالش شدیم و عملا این تفاهم‌نامه ساده منعقد نشد در حالیکه هم ما و هم این استاد دانشگاه به تعامل علاقه‌مند هستیم.

منبع: خبرگزاری فارس استان مازندران