بیانیه نهمین اجلاس جهانی آب

به گزارش می‌متالز، نهمین اجلاس شورای جهانی آب، به مدت یک هفته از بیست و نهم اسفندماه ۱۴۰۰ تا ششم فروردین ماه در داکار پایتخت سنگال برگزار شد. این اجلاس بر چهار محور اصلی بهداشت و سلامت، آب برای توسعه روستایی، همکاری و مشارکت و ابزار‌ها تمرکز داشته است. در این کنفرانس موضوع‌های مختلف، از مدیریت و حکمرانی آب تا تامین منابع مالی بررسی شد. این نشست جهانی زنگ هشداری بود درباره مساله آب که باید سازمان‌های بین المللی نسبت به چالش‌های بخش آب تامل بیشتری داشته باشند که در بیانیه نهایی به این مساله تاکید شد. در بیانیه نهایی این اجلاس، شرکت کنندگان بر اصول منشور سازمان ملل و قطعنامه‌های پیشین در مورد آب و بهداشت، توافق‌نامه اقلیمی پاریس و اهداف شش‌گانه توسعه پایدار تاکید کردند. آن‌ها همچنین به در دسترس‌بودن آب، پایداری مدیریت آب و بهداشت برای همه، توجه به مسائل آب در مناطق روستایی به‌عنوان ابزاری برای کاهش نابرابری ها، ایجاد فرصت برای جوانان و زنان، توسعه، ایجاد اشتغال و مقابله با علل مهاجرت‌های ملی و بین المللی و بررسی شکاف بودجه برای سرمایه گذاری برای دستیابی به هدف ششم توسعه پایدار تاکید کرده و جامعه بین المللی را به چند مورد کلی فراخواندند.

«تضمین حق دسترسی به آب و بهداشت برای همه: تسریع در اجرای حق دسترسی به آب و بهداشت برای همه از طریق چارچوب‌های قانونی مناسب و بسیج‌کردن همه بازیگران از طریق استراتژی‌های یکپارچه و فراگیر» یکی از مواردی بود که مورد تاکید قرار گرفت. همچنین «اطمینان از دسترسی به منابع و تاب آوری» نیز در این بیانیه عنوان شد که به این منظور به مواردی همچون «اتخاذ برنامه‌های مدیریتی یکپارچه و پایدار برای محافظت از منابع آب و اکوسیستم‌ها و اطمینان از تاب آوری در برابر تغییر اقلیم و فشار‌های جمعیتی»، «ارتقای آگاهی در مورد این مسائل به منظور حرکت به سمت شیوه‌های تولیدی و مصرفی پایدارتر و پاسخگوتر» و «محافظت بیشتر از تالاب ها، ترویج نگهداری از سیستم‌های سنتی آب، بازچرخانی و استفاده مجدد از پساب تصفیه شده» اشاره شد. «اطمینان از کافی بودن بودجه» هم مورد دیگری بود که مورد تاکید قرار گرفت و به این منظور به «به‌جریان‌انداختن منابع مالی کافی عمومی و همچنین منابع مشارکتی توسعه، برای سرمایه گذاری در زیرساخت‌های آب و بهداشت و به منظور توسعه مشاغل «آبی» و «سبز»، به ویژه برای «جوانان، زنان و جوامع روستایی»، «تشویق مکانیزم‌های خلاقانه مالی و سرمایه گذاری بخش‌خصوصی در آب و بهداشت»، «حمایت از اجرای موثر برنامه اقدام آدیس آبابا در توسعه سرمایه گذاری، به ویژه سرمایه گذاری در زیرساخت‌های آب و بهداشت» و «پیشبرد مدل‌های مالی بین المللی برای توسعه بیشتر در آب و فاضلاب» اشاره شد.

علاوه بر این در راستای «اطمینان از حکمرانی فراگیر آب»، اقداماتی از جمله «گسترش مدیریت شفاف، کارآمد و فراگیر آب و خدمات بهداشتی، در سطح مطلوب و همچنین ترویج روش‌های متنوع و هماهنگ مدیریتی»، «اجرای برنامه‌های مدیریتی یکپارچه، برای استفاده مناسب، پایدار و عادلانه از منابع آب، به منظور اطمینان از تعادل بین توسعه اقتصادی-اجتماعی، حفظ کیفیت منبع، نگهداری اکوسیستم‌ها و محافظت از آنها»، «ترویج انسجام بیشتر بین سیاست‌ها در بخش آب و بخش‌های کشاورزی، توسعه روستایی، سلامت، تنوع زیستی، انرژی و صنعت» و «طراحی سیاست‌های عمومی مربوط به آب بر پایه دانش، حمایت از نوآوری ها، ایجاد ظرفیت در همه گروه‌های ذی‌نفعان به منظور دستیابی به مدیریت پایدارتر منابع آب و محیط زیست» مورد تاکید قرار گرفت.

محور دیگر این بیانیه به «توسعه همکاری» برمی‌گشت که به این منظور هم «توجه ویژه به مسائل آب در همکاری‌های دوجانبه و چندجانبه در همه سطوح زیر منطقه ای، منطقه‌ای و بین المللی»، «تقویت سازمان‌های حوضه آبریز و حمایت از تلاش آن‌ها در مدیریت یکپارچه، پایدار و فراگیر منابع آب»، «تقویت همکاری و مشارکت سودمند متقابل برای مدیریت حوضه‌های آبریز مشترک، شامل آبخوان‌های مشترک، از طریق انتقال اطلاعات و تجربه و بهترین شیوه ها» و «استفاده از گفتگو، هماهنگی و همکاری به‌عنوان هسته اصلی حل وفصل اختلافات و ضرورتی اساسی در دیپلماسی آب» مورد‌توجه قرار گرفت. اجلاس آب از سال‌۱۹۹۷، هر سه سال‌یک بار برگزار می‌شود و دولت ها، مقامات محلی، سازمان‌های بین المللی و غیردولتی، سازمان‌های مردم نهاد، موسسات مالی، شرکت‌ها، دانشگاهیان و جوامع مدنی را گردهم می‌آورد.

منبع: دنیای اقتصاد