راهبرد افزایش سرعت متوسط با راه آهن سریع السیر و غیره در گزارش رولندبرگر

‌می‌متالز - یکی از بهترین راهکار‌های افزایش سرعت متوسط قطار‌های مسافری برقی کردن است.

به گزارش می‌متالز، رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار مسئولان نظام در دهمین روز ماه مبارک رمضان (۲۳ فروردین ۱۴۰۱) بیانات و تذکراتی داشتند و از جمله (به گزارش اقتصاد آنلاین) فرمودند اگر گشایش ارزی به وجود آمد نباید این پول صرف واردات بی رویه شود. این پول‌ها باید صرف کار‌های زیربنایی مثل حمل و نقل ریلی، حل مشکل آب کشور، شرکت‌های دانش بنیان، راه‌های ارتباطی با کشور‌های همسایه و نوسازی صنایع شود نه اینکه تا پولی گیرمان آمد دوباره راه واردات کالا‌های لوکس آغاز شود.

وزیر راه و شهرسازی در نامه مورخ ۲۰ فروردین به رئیس سازمان برنامه و بودجه، فهرست پروژه‌های زیرساختی ریلی اولویت دار (۹ خط جدید) برای استفاده از فاینانس خارجی (کشور چین) را ارسال نمودند که برقی کردن راه آهن تهران مشهد در اولویت هفتم قرار دارد در حالی که برقی کردن برای استفاده از منابع خارجی بویژه چین یکی از بهترین گزینه‌ها است.

با نگاهی به صفحه ۸ گزارش رولندبرگر، مقایسه نمودار سهم راه آهن ایران در حمل بار و مسافر ریلی با چند کشور اروپایی مشاهده می‌شود که با نمایش پایین بودن نسبی این سهم، راه آهن ایران را توسعه نیافته می‌نامد (سهم ۳ و ۱۲ درصد برای مسافر و بار در مقابل سهم مکلف ۲۰ و ۳۰ درصد در ایران در مقایسه با سهم ۱۷ و ۳۶ مسافر و بار در کشور کوچک سوئیس).

صفحه ۱۰ گزارش استراتژی جدید راه آهن را بیان و اشاره می‌نماید خطوط سریع السیر برای کاهش فاصله ریلی و هوایی ضروری است (در کنار چهار هدف دیگر مانند قطار حومه، کانتینری، ... برای تبدیل به یک نقش آفرین کلیدی در جامعه ایران).

صفحه ۱۹ این گزارش چهار هدف استراتژیک را بیان می‌کند: تعالی عملیاتی، وفاداری مشتری، تاثیر اجتماعی، پایداری مالی؛ و در بخش تعالی عملیاتی پس از ایمنی و ناوگان به افزایش متوسط سرعت اشاره مینماید (۲۵ کبس مسافری و ۵ برای باری)

صفحه ۲۱ گزارش پیش بینی مینماید با تحقق مقدمات پیشنهادی (حمل و نقل حومه با زیرساخت کنونی و افزایش ترنست و ایستگاه‌ها در تهران، تبریز و اهواز و احداث پنج خط سریع السیر ص ۲۰)، در سال ۲۰۲۸ سهم مسافر از ۳ به ۱۰ درصد و بار از ۱۲ به ۱۹ درصد برسد و به زبان آماری مسافر از ۳۰ به ۱۰۵ میلیون نفر و بار از ۳۰ به ۵۶ میلیارد تن کیلومتر افزایش یابد.

۵/۵ میلیارد دلار از سرمایه گذاری حدود ۱۹ میلیارد دلاری در صفحه ۲۳ گزارش در دهه آینده (تا ۲۰۲۸) برای احداث زیرساخت سریع السیر منظور شده در حالیکه برای دوخطه و برقی که در یکجا جمع شده کمتر از ۳ میلیارد منظور شده است.

در صفحه ۲۱۴ گزارش در مورد چهار شاخص انتخاب روش حمل و نقل از سوی مسافران به ترتیب چنین آمده: قیمت، زمان سفر، بسامد و دسترسی و در صفحه ۲۱۵ مقایسه قیمت و زمان سفر در مسیر‌های مختلف تهران به مشهد، شیراز، اهواز و ....

برقی کردن هیچ محور مسافری (به عنوان رقیب کم هزینه سریع) پیشنهاد نشده مگر مسیر باری بافق- بندرعباس (ص ۱۹۰).

با دیدگاه مطرح شده در گزارش اولین خط در حال ساخت سریع السیر بین تهران- قم- اصفهان به طول ۴۲۲ با سرعت ۳۰۰ زمان سیر بصورت اساسی کاهش خواهد یافت (۷ به ۲ ساعت، ص ۲۹) و موقعیت بازار را بهبود خواهد بخشید (صفحه ۲۱۶).

صفحه ۲۹۶ به تاثیر برخی رویکرد‌های زیرساختی از جمله راه آهن سریع السیر (و نیز توسعه خطوط، اتصال به کارخانجات، شبکه بین الملل و ...) بر ۱۰ شاخص کلیدی پرداخته که بیشترین تاثیر به احداث خطوط سریع السیر نسبت داده شده است.

صفحات ۳۰۸ و ۳۰۹ محور‌های اصلی پیشنهادی برای احداث خطوط سریع در دو سناریو با ارزش ۶۵۰۰ و ۱۳۷۰۰ میلیون دلار را ذکر نموده، در سناریو اول از سال ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۸ با احداث خطوط سریع السیر تهران- قم- اصفهان (۴۰۹ کیلومتر)، تهران- زنجان (۳۰۶ ک) و قم- اراک (۲۸۴ ک) سهم ریلی کمی بیش از ۲ درصد و در سناریو دوم با احداث دو خط اضافه تهران- همدان (۳۰۴ ک) و اصفهان- شیراز (۴۶۸ ک) پس از ۲۰۲۸ سهم ریلی نزدیک ۳ درصد رشد می‌کند. (سناریو اول درآمد ۳۶۰ و هزینه ۲۸۰ و در سناریو دوم ۴۶۰ و ۴۵۰ میلیون دلار و هزینه زیرساخت و ناوگان در سناریو اول ۵۵۰۰ و ۱۰۰۰ میلیون دلار).