۱۸ اردیبهشت، سالروز دیدار رهبر معظم انقلاب از مس سرچشمه گرامی باد

به گزارش می‌متالز به نقل از مس پرس، دفتر تاریخ شرکت ملی صنایع مس ایران در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۸۴ بازدید مقام معظم رهبری را از مجتمع مس سرچشمه در خود ثبت کرده است. مجتمع مس سرچشمه در نظر روشنگرانه رهبر انقلاب نماد پایان تحقیر سنگین «آمریکایی‌ها و انگلیسی‌ها» و قرار گرفتن در ردیف «بهترین و تمیزترین کارهایی» است که توسط سرپنجه‌ی کارگر مؤمن ایرانی و فکر و ابتکار مدیران و دانشمندان این سرزمین به بهره‌برداری رسیده است. اکنون به مناسبت این بازدید به یادماندنی متن کامل سخنان ایشان پیش روی شماست:

بیانات در دیدار کارکنان مجتمع مس سرچشمه

بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌


امروز برای بنده روز بسیار خوبی بود؛ چون مجموعه‌ی عظیم مس سرچشمه را از نزدیک دیدیم و با فعالیت‌ها و تلاش‌های کارگران، مدیران، مهندسان و خبرگانِ این کار به اجمال از نزدیک آشنا شدیم. دیدار شما برادران و خواهران عزیز هم حسن ختام برنامه‌ی امروز ماست و از دیدن شما عزیزان هم من بسیار خوشوقتم.

آنچه امروز ما مشاهده کردیم، حاکی از این بود که تلاش عالمانه‌ی همراه با همتِ بلند و امید به کار بزرگ توأم با مدیریت‌های خوب و کارکرد مطلوب در این مجموعه، توانسته است یکی از افتخارات کشور ما را شکل دهد. در این افتخار، همه شریک هستید؛ کارگران، مهندسان و مدیران.

اسلام ما را مأمور کرده است که از ثروت عظیم زمین به نفع بشر استفاده کنیم؛ «واستعمرکم فیها». خداوند متعال این زمین را - که همه‌ی خیرات و منابع حیاتی برای بشر در دل آن گنجانده شده است - در اختیار انسان قرار داده و از او می خواهد که آن را آباد کند و منابع حیاتی را به نفع زندگی بشر از آن بیرون بکشد.

اگر جوامع مسلمان از کاروان علم و سازندگی و ابتکار عقب ماندند، به‌خاطر این است که به دستور اسلامی عمل نکردند. امروز داعیه‌ی ما این است که می خواهیم به این دستور اسلام هم به‌طور کامل عمل کنیم. کار شما - استخراج این معدن و فرآوری محصولی که نقش مهم و روزافزونی در زندگی پیدا کرده است؛ یعنی مس - یکی از مصادیق مهم عمل به این دستور قرآنی است. بقیه‌ی منابع هم هر کدام در جای خود همین خصوصیت و نقش را دارند؛ کار کشاورزی هم همین نقش را دارد.

زمین، منبع منابع فراوان برای ایجاد حیات طیبه‌ی انسانی است؛ ما می خواهیم این را برای کشور خود تأمین کنیم؛ ما می خواهیم به دستور اسلام عمل کنیم. آن‌جا که زمین آباد می شود، اگر با رعایت حدود و ضوابط الهی باشد، زندگی انسان هم آباد می شود.

اگر شما ملاحظه می کنید جوامعی عقب‌افتاده و فقیر هستند و گاهی زمینی که روی آن زندگی می کنند، منبع ثروت‌های عظیم است، اما خودشان لخت و گرسنه‌اند، به‌خاطر این است که به این وظیفه عمل نشده است. در این عقب‌افتادگی، دو چیز نقش داشته است: یکی غفلت‌ها و تنبلی‌های خود آن ملت ها، و دیگر دخالت‌های موذیگرانه و سلطه‌جویانه‌ی قدرت‌های فراملیتی و بین‌المللی به‌صورت استعمار و انواع دخالت‌های فرهنگی و اقتصادی و غیره.

ایران اسلامی می خواهد از این افسونِ باطل خودش را نجات دهد. داعیه‌ی ما این است که می خواهیم کشور و خاک و سرزمین ما به دست خود مردم و به سود آن‌ها اداره و استخراج شود و مورد استفاده قرار گیرد.

کسانی که امروز با ایران اسلامی دشمنی و عناد می ورزند، این را نمی خواهند؛ مایل نیستند خانه و زمین و خاک این ملت در اختیار خود این ملت باشد؛ می خواهند بیایند بهره را ببرند و ملت را تحقیر کنند.

قبل از انقلاب، یک روز در همین سرچشمه، اول انگلیسی‌ها و بعد آمریکایی‌ها مشغول کار و طراحی بودند.

شما ببینید برای یک ملت چقدر تحقیرآمیز است که از گنج عظیم زیر خاک‌های خود نتواند استفاده کند؛ دیگران بیایند تحقیرآمیز به او نگاه کنند و بگویند تو نمی توانی؛ ما هستیم که می توانیم؛ بهره را هم بیشتر آن‌ها ببرند.

قبل از انقلاب، این وضعیت در این کشور حاکم بوده؛ همه‌ی آمار‌ها همین را نشان می دهد؛ همه‌ی واقعیت‌هایی که ما به چشم خودمان دیده‌ایم یا از آن اطلاع داریم، همین را اثبات می کند.

نظام جمهوری اسلامی این تحقیر را قبول نمی کند؛ می گوید سرپنجه‌ی کارگر مؤمن و مسلمان، و فکر و ابتکار دانشمند ایرانی و مسلمان می تواند گنجینه‌های داخل این سرزمین را استخراج کند؛ آن را در اختیار ملت بگذارد و کشور را توسعه دهد؛ این جزو ارکان کار ماست و ما این راه را با قدرت و قوّت و علی‌رغم اراده‌ی استکبار جهانی به پیش خواهیم برد.

قدرت‌های توسعه‌طلب جهانی و بین‌المللی، همه‌ی دنیا را متعلق به خودشان می خواهند؛ از علم و سواد و ابتکار و خلاقیت ملت‌ها بی زارند؛ برای این‌که سررشته‌ی کار دست خودشان باقی بماند. وظیفه‌ی اصلی ملت‌ها در هر نقطه‌یی از دنیا که هنوز از قافله‌ی علم و تمدن عقب مانده‌اند، این است که به دانش، فناوری، ابتکار و خلاقیت فکر کنند؛ کار و تلاش کنند و شب و روزِ خودشان را مصرف کنند تا برای کشور و ملت شان عزت بیافرینند. وظیفه‌ی مسؤولان کشور هم این است که هم این حرکت را تشویق و تسهیل کنند و موانع را از سر راه آن بردارند، و هم ترتیبی بدهند که محصول این تلاش در اختیار همه‌ی ملت قرار بگیرد؛ همه‌ی قشر‌های جامعه از آن بهره‌مند و منتفع شوند؛ میدان کار و تلاش و فعالیت باز باشد و استعداد‌های گوناگون بتوانند وارد میدان شوند.

من به همه‌ی جوانان و همه‌ی کسانی که در راه علم حرکت می کنند، مؤکداً توصیه می کنم که رشته‌ی علم و تحقیق و نوآوری در دانش و زنده کردن روح ابتکار و خلاقیت و آفرینش درونی و حقیقی خود را رها نکنند.

فعالیت و ابتکار و نوآوری و خلاقیت، اساس پیشرفت انسان و زندگی انسانی است. دست‌نشانده‌های دستگاه‌های قدرت در گذشته در کشور ما و امروز در بسیاری از کشور‌های وابسته‌ی این منطقه سعی می کنند تقلید را جایگزین فعالیت و ابتکار کنند. شما می بینید کارخانه‌یی را به کشوری می دهند - البته پول گزافی هم از آن کشور می گیرند -، اما ابتکار عمل دست خود آنهاست؛ امکان رشد و خلاقیت و نوآوری نمی دهند؛ کمااین‌که در ایرانِ طاغوتىِ دیروزِ ما این‌طور بود؛ اجازه نمی دادند نیرو‌های بااستعداد داخلی در این میدان‌ها رشد کنند و پرورش یابند.

امروز ورق برگشته است؛ نظام اسلامی میدان رشد را برای همه باز کرده است. ماییم و همتمان، ماییم و تلاشمان، ماییم و ابتکار و خلاقیتمان که بتوانیم. اگر تلاش کردیم، به نتیجه خواهیم رسید؛ این وعده‌ی لایتخلف الهی است. اگر تلاش نکنیم، اگر کوتاهی کنیم، اگر خطوط معنوی و اخلاقی را در پیشرفت مادی به دست فراموشی بسپاریم، البته رحمت الهی از ما سلب خواهد شد. ما باید رحمت الهی را برای خود جلب کنیم.

شما برادران و خواهران عزیز که اکثراً در شهرک مس سرچشمه زندگی می کنید و بعضی هم شاید از خارج این شهرک تشریف آورده‌اید، مخاطب این پیام و بیان الهی هستید که «رحم‌اللَّه امرء اعمل عملا فاتقنه»؛ رحمت خدا شامل حال کسانی است که کاری را انجام می دهند و آن را با اتقان، درست و کامل به سامان می رسانند؛ نیمه‌کاره رها نمی کنند و سهل‌انگاری در آن به خرج نمی دهند. همه‌ی ما در هر بخشی که مشغول کار هستیم، مخاطب این خطاب هستیم. دولتمردان، مسؤولان کشور، مدیران عالیرتبه و اقشار مختلف در هر بخشی از بخش‌ها - که یک گوشه‌ی آن، بخش صنعت یا معدن است - در صورتی که کار را با جدیت دنبال کنند و ابتکار و نوآوری در آن به کار بزنند و دانش را در آن به‌کار بگیرند، رحمت خدا شامل حال آن‌ها خواهد شد.

ما هر جا دانش را پیدا کنیم، آن را از آن‌ها خواهیم گرفت. ما از گرفتن دانش از دیگران ابا نداریم. ننگمان نمی کند شاگرد دانش دیگران باشیم؛ اما ننگمان می کند که همیشه شاگرد باقی بمانیم. شاگردی می کنیم و علم را یاد می گیریم؛ اما بر علم می افزاییم؛ این، هدف وافق کار علمی در کشور ماست.

بر دامنه‌ی علم باید بیفزاییم. ما ملت بااستعدادی هستیم؛ تاریخ و میراث فرهنگی ما به این گواهی می دهد.

این‌که ما می توانیم ظرفیت‌های تولید را افزایش دهیم، کمیّت‌ها را بالا ببریم، کیفیت‌ها را روزبه‌روز بهتر کنیم و زوایای ناشناخته را در بخش‌های صنعت، معدن، کشاورزی، دانش، فنون و بقیه‌ی بخش‌های مجموعه‌ی زندگی انسان روزبه‌روز بیشتر شناسایی کنیم، نشانه‌ی رحمت و توفیق الهی است. اگر همین جد و جهد را دنبال کنیم، رحمت الهی ادامه پیدا خواهد کرد و ما عزم و اراده‌ی راسخ داریم که این راه را تا آخر برویم.

ان‌شاءاللَّه غبار عقب‌ماندگی از چهره‌ی این کشور بکلی زدوده شود؛ و این به برکت اسلام و ایمان شما مردم خواهد شد. ایمان و عزم راسخ این ملت می تواند مهمترین تضمین‌کننده‌ی ادامه‌ی این راه باشد.

این‌که شما شعار می دهید «مرگ بر آمریکا»، تحقق این شعار در عالم واقعیت، همین کاری است که این‌جا دارید می کنید. ما با هیچ ملتی دشمنی نداریم. «مرگ بر آمریکا» یعنی مرگ بر قدرت‌های مداخله‌جو و استکباری. ملتی که در عمل، استقلال و هویت و توان خود را به مرحله‌ی بروز می رساند و ابتکارِ خود را به کار می گیرد و خود را مستقل می کند، در واقع دارد «مرگ بر استکبار جهانی» و «مرگ بر قدرت‌های مداخله‌گر» می گوید.

امروز، روز خوبی بود و حسن ختام آن هم دیدار شما برادران و خواهران عزیز بود.

پروردگارا! رحمت و لطف خودت را بر این برادران و خواهران و بر مردم عزیز ما نازل کن. پروردگارا! توفیقات فعالان عرصه‌ی صنعت و بقیه‌ی عرصه‌های حیات این کشور را روزبه‌روز بیشتر کن. پروردگارا! آنچه موجب رضای تو از ماست، آن را به ما الهام کن؛ ما را در پیشبرد آن کار موفق و مؤید بدار و قلب مقدس، ولی عصر (ارواحنافداه) را از ما راضی و خشنود بفرما.

والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته

منبع: مس پرس