به گزارش میمتالز، با توجه به مشکلات اخیر صنعت فولاد در کشور مثل کمبود برق و آب، مصوبات غیرکارشناسی و خلق الساعه و اظهار نظرهای غیر واقعی و غیر کارشناسی برخی مسوولان مبنی بر اهمیت نداشتن این صنعت، این احتمال مطرح میشود که شاید برخی مسوولان در کشور وجود دارند که هنوز از اهمیت و نقش این صنعت بسیار مهم و استراتژیک در اشتغال، ارزآوری و در کل توسعه اقتصادی کشور، مطلع نیستند.
با توجه به مشکلات صنعت فولاد در سالهای اخیر و حتی ماهها و روزهای اخیر که هرروز به گونهای تن فعالان این صنعت را میلرزاند و طرح احتمال مذکور، تصمیم گرفت نگاهی کارشناسی و عینی به ماهیت و نقش این صنعت در توسعه اقتصادی کشور از گذشته تا کنون و اهمیت آن در آینده منطقه که بسیاری از کشورهای آن به دلیل جنگهای مختلف، ویرانیهای قابل توجهای را تجربه کردند، بیاندازد و پاسخ سوالات خود را از کارشناسان و فعالان با تجربه این صنعت دریافت کند.
در همین راستا گفتگویی را با احمد دنیانور که در حال حاضر نیز عضو هیات رئیسه انجمن تولیدکنندگان فولاد میباشد، انجام داده ایم که در ادامه خلاصه آن را ملاحظه خواهید نمود.
احمد دنیا نور در ابتدای این گفتگو نگاهی کوتاه به تاریخچه و روند توسعه صنعت فولاد در کشور انداخت و اظهار داشت: تولید فولاد ایران در سال ۱۳۵۷، ۳۸۰ هزار تن بود که در سال ۱۴۰۰ با رشد قابل توجهی علیرغم اینکه ظرفیت تولید ۴۰ میلیون تن فولاد را داشتیم فقط ۳۰ میلیون تن فولاد تولید کردیم.
یعنی ظرف مدت ۴۰ سال با وجود تحریمهای شدید که جلوگیری از ورود ماشین آلات میکرد از ۳۸۰ هزار تن به ۴۰ میلیون تن رسیدیم ودر حال حاضر نهمین کشور تولیدکننده فولاد هستیم.
این کارشناس اقتصادی با اشاره به صحبتهای یکی از وزیران درباره مزیت نداشتن صنعت فولاد، تصریح کرد: ایران و افغانستان دارای بزرگترین مخازن سنگ آهن در منطقه هستند، اما افغانستان به دلیل نداشتن انرژی نمیتواند تولیدکننده فولاد باشد و عراق نیز که دارای انرژی است سنگ آهن ندارد؛ لذا مزیت بالقوه و بالفعل کشور ما است که این باعث میشود این صنعت توسعه یابد و بیش از ۹ میلیون تن صادرات فولاد داشته باشیم.
گفتنی است، ۲۰ درصد از ارزآوری کشور متعلق به صنعت فولاد است؛ بنابراین محصولات معدنی ایران دارای کیفیت لازم هستند.
حال با کدام عقبه کارشناسی میگویند این صنعت باید تعطیل شود؟
به طور مثال کشور ترکیه در همسایگی ما علیرغم اینکه سنگ آهن (مواد اولیه) و انرژی لازم برای توسعه این صنعت را ندارد، ۳۸ میلیون تن فولاد تولید میکند.
همچنین کشور ژاپن نیز در تامین مواد اولیه و انرژی با مشکل روبرو است با تولید ۸۰ میلیون تن فولاد سومین و گاهی چهارمین تولیدکننده فولاد دنیا است.
اما علیرغم اینکه این مشکلات به این شکل در ایران وجود ندارد و صنعت فولاد که نشانه توسعه کشور است، آقایان بدون انجام کارشناسیهای لازم میگویند باید این صنعت منحل شود!
وی در ادامه با اشاره به اشتغال بیش از ۱ میلیون نفری در این صنعت، افزود: توسعه شهرهایی نظیر اهواز، خرمشهر، شادگان، مبارکه و … به دلیل حضور صنعت فولاد در این شهرها است؛ لذا در مقام یک وزیر یا معاون وزیر ابتدا لازم است با بزرگان مشورت صورت گرفته و از نظرات کارشناسی استفاده کرده و سپس اظهار نظر کرد.
این نظریه در خوشبینانهترین حالت از سر بیاطلاعی است و زمانی که دادهها غلط باشد خروجی نیز غلط میشود.
عضو هیات رئیسه انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در پایان و با تاکید بر عدم خامفروشی در حوزه فولاد، خاطرنشان کرد: در منطقه خاورمیانه کشوهایی نظیر افغانستان، عراق، سوریه و کشورهای حوزه جنوب خلیج فارس نیازمند بازسازی هستند و ایران این فرصت را دارد با استفاده از ظرفیت صنایع معدنی خود از این فرصت استفاده کند، چرا که صنعت فولاد مزیتدارترین صنعت کشور است.
از طرفی مهمترین مساله این است که صنعت فولاد هیچگاه به دنبال خام فروشی نرفته، یعنی سنگ آهن تبدیل به کنسانتره، گندله، آهن اسفنجی، بیریکت، شمش، اسلب شده است؛ لذا در این حوزه نه تنها خامفروشی نشده است بلکه ارزش افزوده نیز ایجا شده است و صنعتگران فولاد علیرغم اینکه نیازمند توجه بیشتر بودند با کم لطفی مسوولین همراه شدند.
منبع: خبرگزاری صنایع