۱۱ نکته درباره طرح توسعه میدان مشترک نفتی آزادگان/ گام بزرگ دولت سیزدهم در توسعه میادین مشترک نفتی

‌می‌متالز - در دولت سیزدهم، بدون معطل ماندن برای خارجی‌ها، با استفاده از ظرفیت‌های داخلی قرار است بزرگترین سرمایه‌گذاری سال‌های اخیر ایران برای توسعه بزرگ‌ترین میدان مشترک نفتی کشور صورت بگیرد.

به گزارش می‌متالز، در غرب ایران در مجاورت مرز ایران و عراق، یک مخزن نفتی واقع شده که از نظر حجم ذخایر درجای نفت یکی از بزرگترین میادین نفتی جهان است. این میدان در خاک ایران با نام "آزادگان" و در خاک عراق با نام "مجنون" شناخته می‌شود.

میدان آزادگان (شمالی و جنوبی) دهمین میدان نفتی بزرگ جهان و چهارمین میدان بزرگ نفتی ایران پس از میادین اهواز، گچساران و مارون است؛ این میدان بزرگ‌ترین میدان مشترک نفتی کشور است که در منطقه دشت آبادان، در حدود ۸۰ کیلومتری غرب و جنوب غرب اهواز و در امتداد مرز ایران و عراق قرار دارد.

این میدان دارای ۴ مخزن سروک، کژدمی، گدوان و فهلیان است که بیش از ۳۳ میلیارد بشکه، نفت درجای آن است و توسعه آن تاکنون در قالب دو بخش آزادگان جنوبی و آزادگان شمالی دنبال شده است.

در دولت گذشته طرحی برای توسعه این میدان مهم نفتی اجرا نشد، اما دولت سیزدهم اقدامات مهمی برای توسعه آن انجام داده است که در بخش کوتاه‌مدت، تاکنون افزایش ۶۰ درصدی ناوگان حفاری و به تولید رساندن ۲۰ چاه از چاه‌های حفاری‌شده قبلی انجام شده است.

در برنامه میان‌مدت، به‌منظور تکمیل توسعه میدان نفتی آزادگان، شرکت ملی نفت در اقدام جدید به‌دنبال توسعه هم‌زمان فاز دوم آزادگان شمالی و فاز دوم آزادگان جنوبی با یک کارفرمای واحد و مدیریت یکپارچه مهندسی مخزن است.

وزیر نفت نیز از افزایش ظرفیت تولید میدان مشترک نفتی آزادگان به ۵۷۰ هزار بشکه در روز با تأمین مالی ۷ میلیارد دلاری از داخل کشور خبر داده است.

اما در طرح توسعه میدان مشترک نفتی آزادگان به‌صورت یکپارچه، ۱۱ نکته قابل توجه و مهم وجود دارد؛

برای اولین بار به‌صورت همزمان از ظرفیت بانک‌های دولتی و خصوصی، صندوق توسعه ملی (بانک‌های ملی، سپه، ملت، پارسیان، تجارت، شهر + صندوق توسعه ملی) و شرکت‌های اکتشاف و تولید داخلی (ستاد اجرایی فرمان امام (ره)، بنیاد مستضعفان، قرارگاه خاتم، مپنا و پتروپارس) استفاده خواهد شد که می‌توان آن‌ها را غول‌های اقتصادی ایران نامید، درواقع بدون معطل ماندن برای خارجی‌ها، همه ظرفیت داخلی پای کار آمده است.
این طرح از لحاظ تأمین داخلی منابع مالی با مبلغ ۷ میلیارد دلار، تاکنون بزرگترین پروژه سرمایه‌گذاری دولت سیزدهم و حتی چند دولت اخیر محسوب می‌شود و از قرارداد ناتمام توتال در دولت یازدهم (۴.۸ میلیارد دلار) هم بزرگتر است با این تفاوت که توتال فقط چند میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرد و کار را نیمه‌تمام رها ساخت، اما در طرح توسعه میدان آزادگان تمام منابع از داخل تأمین خواهد شد.
این طرح موجب ایجاد اشتغال گسترده در مناطق نفتی کشور خواهد شد.
این طرح موجب توسعه کم‌سابقه توان تولید داخل در حوزه تأسیسات نفتی و پر کردن ظرفیت خالی سازندگان تجهیزات و پیمانکاران EPC و EPD خواهد شد.
با اجرای این طرح و در یک دوره هفت‌ساله، تولید نفت میدان آزادگان از ۱۹۰ هزار بشکه (ظرفیت تولید فعلی) به ۵۷۰ هزار بشکه در روز افزایش خواهد یافت، یعنی تولید نفت ایران ۳۸۰ هزار بشکه در روز افزایش می‌یابد؛ افزایش ۳۸۰ هزار بشکه‌ای تولید نفت، سبب ارتقاء قدرت چانه‌زنی ایران در اوپک خواهد شد.
در این طرح برای اولین بار همزمان بحث افزایش ضریب بازیافت با تزریق گسترده آب انجام می‌شود.
این میدان قبلاً به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم شده بود که در طرح جدید قرار شده است با یک طرح توسعه یکپارچه توسعه پیدا کند که باعث افزایش بهره‌وری و تولید صیانتی‌تر از میدان خواهد شد.
حفر بیش از ۴۲۰ حلقه چاه تولیدی و تزریقی و احداث ۴۳۰ کیلومتر خطوط لوله جریانی و احداث ۷ مانیفولد جدید و توسعه ۳ مانیفولد موجود، از دیگر نکات طرح است.
وزارت نفت در دولت سیزدهم بدون معطل ماندن برای نتیجه مذاکرات لغو تحریم‌ها، مطالعات اجرایی یکی از پروژه‌های بزرگ نفتی را از ابتدای کار خود شروع کرده و اکنون به مرحله امضای قرارداد رسیده است.
تزریق منابع بانک‌ها و صندوق توسعه ملی به این طرح، مصداق واقعی حمایت از تولید داخلی خصوصاً اشتغالزایی دانش‌بنیان است.
افزایش ۳۸۰ هزاربشکه‌ای تولید نفت ایران با فرض قیمت هر بشکه نفت ۱۰۰ دلار سبب افزایش درآمد صادرات نفت ایران در حدود ۱۴ میلیارد دلار در سال پس از اجرای کامل، ارزش خواهد داشت.