به گزارش میمتالز، تشدید نگرانیها درباره آینده اقتصاد کشورهای توسعهیافته، بازار فلزات را تحت تأثیر قرار داد. صنعت فولاد نیز در بازارهای جهانی روزهای پرنوسانی را تجربه میکند. موضوعی که میتواند روی قیمت فولاد در ایران تأثیر بگذارد. با این حال بسیاری از فعالان این صنعت معتقدند که به دلیل تحریمها و یارانههای پرداختی دولت، فولاد ایران تاثیرگذاری و تأثیرپذیری چندانی در بازار جهانی ندارد. از این رو نباید منتظر تخلیه نوسانات بازار جهانی در ایران بود.
این موضوع در حالی است که بازار فولاد ایران با اختلاف قیمت داخلی و صادراتی محصول مواجه است. گاه حتی به دلیل این اختلاف قیمت تولیدکنندگان خواستار همسانسازی قیمت فولاد در بازار داخلی متناسب با نرخهای صادراتی میشوند. در صورت مخالفت نیز ترجیح میدهند به جای فروش فولاد در بازار داخل، آن را در بازارهای صادراتی عرضه کنند.
این امر شاید یارانههای دولت را در قالب ارز خارجی به کشور بازگرداند، اما به دلیل ارزانفروشی از سوی برخی تولیدکنندگان یارانهها سر از کشورهای دیگر درمیآورد. بهویژه پس از تخفیفهای ویژه روسیه به خریداران فولاد ایران، ارزانفروشی محصولات نفتی و صنعتی رنگ و بوی جدیتر هم گرفت.
رئیس اتحادیه فروشندگان آهن و فولاد با بیان اینکه بازار فولاد ایران ارتباط چندانی با بازار جهانی ندارد، گفت: اگر قیمت بازار فلزات جهانی کاهش پیدا کند به دلیل اینکه ما مراودات تنگاتنگ جهانی نداریم، تأثیر نمیپذیریم.
حمیدرضا رستگار در ادامه افزود: افزایش و کاهش قیمت جهانی فلزات بازار داخلی ایران را به طور مستقیم تحت تأثیر قرار نمیدهد، اما در بحث صادرات، تا حدودی امکان تأثیرپذیری وجود دارد.
او با بیان اینکه عمدتاً بازار ما منفک از بازار فولاد جهانی است، خاطرنشان کرد: تولیدکنندگان داخلی از گرانی جهانی استقبال میکنند، اما زمانی که قیمت جهانی کاهش پیدا میکند قیمتها در بازار ایران کاهش پیدا نمیکند.
وی تأکید کرد که برای قیمتگذاری داخلی و صادراتی باید یک فکر اساسی شود. در زمانهای مختلف حمایتهای زیادی از بازار فولاد ایران و تولیدکنندگان شد. اما اثر آن در رفتار منصفانه اقتصادی در کشور دیده نشد.
این فعال صنفی معتقد است: موضوع صادرات و بحث مصارف داخلی دو موضوع متفاوت است که باید جداگانه برای آن قیمتگذاری شود. اگر میخواهیم انصاف و عدالت شکل بگیرد باید این دو موضوع از هم تفکیک شوند.
رستگار تصریح کرد: متأسفانه اشتباهاتی از گذشته وجود داشت که ما از ابتدا با آن مخالفت کردیم. قیمتهای داخلی هیچ وقت نباید از قیمتهای جهانی تبعیت کند. فولاد کالایی نیست که امکان قاچاق داشته باشد. به همین جهت پیشنهاد ما این بود که موضوع قیمتگذاری جهانی و رقابت با قیمت روز جهانی تعیین شود. اما از آنجایی که برای تولید از هزینههای عمومی استفاده میشود قیمت آن نباید به قیمتهای جهانی نزدیک باشد.
او افزود: اگر ما بخواهیم قیمت جهانی فولاد را ملاک قرار دهیم، باید هزینه حقوق و دستمزد و قیمت حاملهای انرژی برای تولید با قیمت جهانی محاسبه شود. اما متأسفانه تولیدکنندگان داخلی ما از منابع عمومی استفاده میکنند، اما زمان قیمتگذاری میگویند که از ۸۰ تا ۹۰ درصد قیمت جهانی باید تبعیت شود.
منبع: تجارت نیوز