اجاره غالب در مناطق مصرفی تهران

‌می‌متالز - برخی موجران در مناطق مصرفی تهران از یک پلیتیک جدید برای تعیین اجاره بهای پیشنهادی خود استفاده می‌کنند. بررسی‌ها وتحقیقات میدانی درباره تازه‌ترین وضعیت بازار آپارتمان‌های استیجاری شهر تهران نشان می‌دهد به تازگی و با ورود به آخرین ماه از فصل اوج جابه جایی‌ها در بازار اجاره، گروهی از موجران در مناطق مصرفی، معیار «یک حقوق» را به عنوان اجاره ماهانه پیشنهادی در نظر گرفته ومابقی بهای اجاره را در قالب مبلغ ودیعه یا همان رهن از مستاجر مطالبه می‌کنند.

به گزارش می‌متالز، همزمان با جهش اجاره بها در شهر تهران در سال‌جاری، بسیاری از خانوار‌های مستاجر به دلیل ناتوانی در تامین اجاره بهای پیشنهادی ناچار به جابه جایی به مناطق پایین‌تر شهر شدند. در برخی موارد گروهی از موجران اجاره بها را تا بیش از دو برابر نیز افزایش دادند. این در حالی است که طول دوره انتظار موجر برای اجاره واحد‌های استیجاری نیز به دلیل ناتوانی گروه زیادی از مستاجران برای تامین سطوح جدید اجاره بها، طولانی‌تر شد. با این حال و همزمان با ورود به آخرین ماه از فصل اوج جابه جایی‌ها در بازار اجاره گروهی از موجران تعیین مبلغ معادل یک حقوق را به عنوان اجاره بهای ماهانه در نظر گرفته اند. امسال حداقل حقوق و دستمزد شاغلان، حول و حوش ۶‌میلیون تومان تعیین شده است و این روز‌ها تعداد فایل‌هایی که اجاره بهای ماهانه آن‌ها در محدوده ۶‌میلیون تومان است به میزان محسوس افزایش یافته است.

مابه التفاوت اجاره بهای ماهانه ۶‌میلیون تومانی با اجاره بهای کل واحد در قالب مبلغ ودیعه از سوی موجر تعیین می‌شود. این دسته از موجران با این استدلال که در بخش زیادی از خانوار‌های مستاجر زن وشوهر هر دو شاغل هستند و هر کدام از آن‌ها حداقل حقوق ۶‌میلیون تومانی دارند، اقدام به تعیین فرمول اجاره بهای ماهانه ۶‌میلیونی کرده اند. به اعتقاد آن‌ها با این فرمول یک حقوق خانوار صرف پرداخت اجاره بها شده و حقوق دیگر برای سایر هزینه‌های خانوار مورد استفاده قرار خواهد گرفت. از این رو این گروه از واحد‌ها سریع‌تر از واحد‌هایی که اجاره بهای ماهانه آن‌ها با این رقم فاصله دارد اجاره خواهد رفت.