به گزارش میمتالز، چین، بزرگترین تولیدکننده فولاد جهان تا پیش از این مشتری پر و پا قرص سنگ آهن ایران به حساب میآمد. اما بهتازگی اشتهای این کشور برای خرید سنگ آهن ایران کاهش یافت و فعلاً شاهد رویگردانی آنها از بازار ایران هستیم. به نظر میرسد اجرای سیاست کووید صفر و کمبود انرژی ازجمله عوامل کاهش خرید باشد.
چین تنها مشتری سنگ آهن ایران است و حدود ۱۰ درصد از این محصول معدنی فولاد ایران به چین صادر میشود. اگر چین نتواند از ایران سنگ آهن خریداری کند، ایران تمام صادرات خود را از دست میدهد. طبیعتاً این اتفاق تاثیر نامطلوبی بر صادرات ایران میگذارد و باعث ریزش قیمت محصولات معدنی فولاد در ایران میشود.
بهادر احرامیان، عضو هیاتمدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در این رابطه گفت: تولید فولاد چین پس از کرونا کاهش پیدا کرد. این کشور هنوز هم تحت تاثیر قرنطینههای جسته و گریخته قرار دارد. به علاوه اینکه در تابستان امسال هم با محدودیت شدید انرژی مواجه شد که تولیدات فولادی آن را کاهش داد.
او بیان کرد: کاهش تولید انرژی در چین تولیدات فولادی را کاهش داد و به تبع آن نیاز چین به مواد اولیه فولادی مانند سنگ آهن افت کرد.
وی خاطرنشان کرد: ما نمیتوانیم آینده دور یا حتی یک سال آینده را پیشبینی کنیم. نمیدانیم وضعیت تولید فولاد در چین چگونه خواهد شد؟ اما با توجه به وضعیت انرژی در جهان، افزایش نرخ بهره در آمریکا و عوامل دیگر انتظار نمیرود که شرایط تولید افزایش پیدا کند.
احرامیان اشاره کرد: باید توجه کنیم که تقاضای فولاد در جهان کم شده است. سیاستهای چین قیمت محصولات معدنی فولادی مانند سنگ آهن را در ایران پایین میآورد. این کشور شرقی در واقع تنها مشتری سنگآهن ایران است و ممکن است خرید خود را قطع کند.
او تشریح کرد: ایران همواره چهارمین یا پنجمین تامینکننده سنگ آهن برای چین بود. در واقع استرالیا، برزیل، هندوستان، روسیه و در نهایت ایران پنج کشوری هستند که به ترتیب بیشترین صادرات را به چین دارند. ما تامینکننده اصلی سنگآهن برای چین به حساب نمیآییم. طبیعتا اگر خرید چین کم شود، ابتدا ما را کنار خواهد گذاشت.
گفتنی است که چین بهعنوان تنها واردکننده سنگ آهن از ایران است و ۱۰ درصد تولید ایران به این کشور صادر میشود. اما تنها علت کاهش صادرات محصولات بالادستی فولاد صرفنظر کردن چین از سنگ آهن ایران نیست.
صادرات محصولات بالادستی فولاد با وضع عوارض آهسته آهسته کاهش پیدا کرد و در نهایت قطع شد. زیرا عوارض آنقدر بالا رفت که صادرات فولاد دیگر توجیه اقتصادی نداشت. این اتفاق در حالی رخ میدهد ایران در دهه ۸۰ سالانه حدود ۲۴ میلیون تن صادرات سنگآهن داشت.
منبع: تجارت نیوز