به گزارش میمتالز، طرحهای حفاری آبهای کم عمق در نامیبیا و اندونزی در دست انجام است. چنین طرحهایی در مکزیک، نیوزیلند و سوئد نیز پیشنهاد شده است، اما آثار این طرحها به طور کامل بررسی نشده است.
این درحالی است که استخراج معادن در اعماق کمتر از ۲۰۰ متر، در مقایسه با معدنکاری زمینی کمتر مخرب محسوب میشود و از استخراج در آبهای عمیق کم خطرتر شناخته شده است، اما نویسندگان این مطالعه این ادعا را مورد تردید قرار دادند.
این نویسندگان مینویسند: ارزیابیهای معتبر ادعای کاهش اثرات زیست محیطی معدن کاری در آبهای کم عمق را تایید نمیکند، این ادعا مورد تایید فرضیاتی است که طرفداران استخراج معادن مطرح میکنند.
استخراج عناصر با ارزش مانند طلا، کبالت، مس و فسفر از بستر اقیانوسهای کم عمق نیاز به لایروبی مقادیر زیادی رسوب دارد. حذف این رسوبات، که هزاران سال طول میکشد تا انباشته شود، به معنای حذف موجوداتی است که در آنجا لانه گزیده اند. نویسندگان هشدار میدهند که حذف این زیستگاهها و موجودات ساکن در آنها به نابودی تنوع زیستی منجر خواهد شد.
این نویسندگان میافزایند: در غیاب مقایسه بی طرفانه آثار اکولوژیکی انواع مختلف روشهای معدنکاری، هیچ توجیه زیست محیطی یا اجتماعی-اقتصادی به نفع استخراج از آبهای کم عمق وجود ندارد.
نتایج این مطالعه در مجله Trends in Ecology and Evolution منتشر شده است.