فعالیت تجاری حاجی عبدالحسین طهرانی

به گزارش می&zwnj;متالز، مهم&lrm;&zwnj;ترین عرصه فعالیت اقتصادی طهرانی برخلاف پدرش، تجارت و زمین&zwnj;داری بود. او اجاره&zwnj;داری در زمینه فیروزه را زیاد ادامه نداد. در سال&zwnj;های۱۲۵۷-۱۲۵۶ با مال آقابابا تاجر معدنی در معدن فیروزه عبدالرزاقی مشارکت کرد. در ۱۲۵۷ نصف معدن فیروزه طبس را در اجاره داشت؛ اما این مشارکت را قطع و تمام آن به عمادالملک منتقل شد. یکی از علل کنار گذاشتن اجاره معادن فیروزه خراسان ظهور رقبای بزرگی همچون ملک&zwnj;التجار و مخبرالدوله بود. به همین جهت، طهرانی بیشتر به ملک&zwnj;داری و تجارت خارجه پرداخت. او تاجر مقیم و معتبر مشهد به&zwnj;ویژه در زمینه تریاک بود. وی این کالا را به روسیه، هنگ&zwnj;کنگ و لندن صادر و در مقابل منسوجات و چای سبز وارد می&zwnj;کرد. طبق گزارش انگلیسی&zwnj;ها، او صادرکننده تریاک به هند بود و بیشتر آن&zwnj;ها را به کمپانی الباهو داود ساسون می&zwnj;فروخت. این تریاک&zwnj;ها شامل بی&zwnj;روغن و روغنی در قالب باندرول و صندوق بسته&zwnj;بندی می&zwnj;شد. ارزش کلی صادرات او در اواخر دوره قاجار ۲۰۰هزار تومان برآورد می&zwnj;شد. او از مشهد و یزد تریاک می&zwnj;خرید و از طریق بندرعباس و بوشهر برای تجارت&zwnj;خانه ساسون می&zwnj;فرستاد؛ تجارتی که از ۱۲۶۰ تا اوایل دوره پهلوی ادامه پیدا کرد و به خاطر ریسک فراوان بار&zwnj;ها مشکلاتی برای خانواده طهرانی به&zwnj;وجود آورد. یک خطر بزرگ، فرازونشیب قیمت&zwnj;ها به خاطر آفت&zwnj;های طبیعی نظیر تگرگ و خشکسالی بود. طبق گزارش ابوالقاسم ملک التجار در ۲۱اردیبهشت۱۲۶۳ پسر حاجی آقا بزرگ یک فقره تریاک در یزد به قیمت ۱۹تومان فروخت؛ اما بعد از چند روز خودش آن را به قیمت ۲۱تومان خرید. یکی از شیوه&zwnj;های فعالیت طهرانی در مشهد قرض دادن پول به افراد در قبال ذمه املاک بود.به&zwnj;عنوان نمونه در آذرماه۱۲۶۶ مبلغ ۴۰تومان به میرزا احمد نجار و کربلایی محمدجعفر جدیدالاسلام تاجر داد تا ۷ماه بعد کارسازی کنند. بار دیگر در ۱۰آبان۱۲۸۸ مبلغ ۳۲تومان به علیخان وظیفه&zwnj;خوار دولت انگلیس داد تا بعد از ۶ماه از قرار ماهی ۶تومان و نیم به مدت ۵ماه بابت مواجب خادمی پرداخت کند و مستوفی خزانه&zwnj;داری دولت انگلیس آن را از حقوق علیخان کسر کند. حاجی عبدالحسین طهرانی، تاجر صحیح&zwnj;العملی بود که تجارت&zwnj;خانه&zwnj;اش مدت مدیدی فعالیت کرد و پیوسته بر نیکنامی و درستکار&zwnj;ی&zwnj;اش افزود. او صادراتش را به نحو مخصوصی ارسال می&zwnj;کرد؛ به&zwnj;طوری&zwnj;که نسبت به دیگر محصولات به خاطر حسن عملش همیشه مبلغی گران&zwnj;تر به فروش می&zwnj;رسید. این تجارت&zwnj;خانه در خراسان و بعضی نقاط دیگر مشغول تجارت بود و تقریبا مدت ۶دهه تا زمان فوت بنیان&zwnj;گذار آن هیچ&zwnj;گونه فتوری در آن راه نیافت و با بعضی از کمپانی&zwnj;های خارجی طرف معامله بود. از مقاله&zwnj;ای به قلم علی نجف&zwnj;زاده گروه تاریخ، دانشگاه فردوسی مشهد منبع: دنیای اقتصاد

فعالیت تجاری حاجی عبدالحسین طهرانی

از مقاله‌ای به قلم علی نجف‌زاده گروه تاریخ، دانشگاه فردوسی مشهد