به گزارش میمتالز، سرمایهگذاری در صنایع مادری، چون معدن و فولاد، همواره با ریسک بالاتری از صنایع خدماتی و فناوری اطلاعات روبهروست؛ هم حجم سرمایهگذاری بسیار بالایی را میطلبد و هم زمان زیادی برای حصول نتیجه نیاز دارد.
به گفتهی یحیی پالیزدار، در کشورهای دیگر، خیلی از شرکتهایی که تولیدکننده یا توسعهدهندهی تکنولوژیهای صنعت فولاد هستند، خودشان اقدام به سرمایهگذاری در این زمینه میکنند. فولاد مبارکه، به ویژه در دوسال گذشته، به این امر مبادرت داشته است؛ یعنی شرکتی را تاسیس کرده که وظیفه اصلی این شرکت، توسعهی فناوریهای موردنیاز در صنعت فولاد از طریق بهکارگیری ابزار سرمایهگذاری خطرپذیر است.
پالیزدار معتقد است بومیسازی هرچند نگاهش به گذشته است، اما اگر تحقق پیدا نمیکرد این باور در ما ایجاد نمیشد که میتوانیم وارد جریان «خلق» فناوریهای نوین شویم و به ساخت آینده فکر کنیم.
یحیی پالیزدار، مدیر شرکت پشتیبانی و توسعه فناوری و نوآوری فولاد مبارکه اصفهان، با اشاره به تاریخچهی صنعتیشدن کشور، بیان کرد: ما تا قبل از دههی چهل، در کشور چیزی به نام صنعت فولاد نداشتیم؛ اولین کارخانهها در کشور از همان دوران شکل گرفت و ما تنها بهرهبردار تجهیزات و کارخانههایی بودیم که برایمان ساخته بودند و حتی در ابتدا به خوبی نمیتوانستیم از این امکانات بهرهبرداری کنیم.
وی ادامه داد: صنعت فولاد در ابتدا کاملاً وابسته به تکنولوژیهایی بود که از خارج از کشور وارد شده بود. به تدریج به این فکر افتادیم که خودمان این صنعت را بشناسیم و اینکه آیا خودمان میتوانیم مشابهش را بسازیم یا حداقل نیازهای ابتدایی این صنعت را در داخل کشور رفع کنیم و صددرصد وابسته به خارج نباشیم؟
پالیزدار افزود: در این مقطع بود که تفکر بومیسازی در کشور شکل گرفت و به مرور موفق شدیم که تمام این صنعت را بومیسازی کنیم، اما کار در این نقطه به پایان نرسید؛ چرا که جریان علم و تکنولوژی در دنیا پیوسته در حال پیشروی است و اکتفا به بومیسازی تجهیزات و تکنولوژیهایی که آن زمان در اختیار داشتیم باعث میشد همچنان از روند پیشرفت فناوری در دنیا عقب بمانیم.
وی افزود: دو راه پیش رو داشتیم؛ اینکه منتظر بمانیم و هر تکنولوژی جدیدی که در دنیا ایجاد شد را در کشور بومیسازی کنیم یا اینکه بازی را به کلی تغییر دهیم؛ با توانی که بومیسازیهای پیشین به ما داده بود و تیمهای متخصصی که تشکیل داده بودیم، ما هم وارد بازیای شویم که دنیا در حال پیشبردن آن بود؛ یعنی خودمان تکنولوژی را توسعه دهیم و منتظر بقیه نمانیم.
پالیزدار تاکید کرد: اگر ما تجربهی بومیسازیهای موفق قبلی را نداشتیم و اگر قطعات، تجهیزات و ماشینآلات را خودمان تولید نکرده بودیم، نمیتوانستیم تکنولوژیهای مورد نیازمان را خلق کنیم. اینجا میتوانیم بگوییم که بومیسازی چگونه توسعهی تکنولوژی را رقم میزند.
مدیرعامل شرکت پشتیبانی و توسعه فناوری و نوآوری فولاد مبارکه گفت: بومیسازی همواره نگاهش به گذشته است؛ یعنی یک تیم متخصص موفق به بومیسازی قطعه یا تجهیزی میشود و ما آن را خریداری میکنیم، اما برای توسعهی تکنولوژی ما نیاز به سرمایهگذاری روی تیمها و طرحهای جدیدی داریم که قطعیتی در موفقیت آنها نیست، پس نیاز به ریسک دارد و اگر نهادهایی نباشند که این سرمایهگذاریهای خطرپذیر را انجام دهند، توسعهی تکنولوژی شکل نمیگیرد.
پالیزدار افزود: ما با نگاه به گذشته و با استفاده از زیرساختهایی که در گذشته ایجاد کردهایم و همچنین با شکلدادن نهادهای سرمایهگذاری ریسکپذیر، میتوانیم توسعهی تکنولوژی را رقم بزنیم.
یحیی پالیزدار در پایان بیان کرد: در گذشته اقدامات خوبی صورت گرفته، اما کافی نیست؛ اکنون ما هم نیاز به نهادسازی داریم و هم جهتگیری مناسب، تا بتوانیم همگام با دنیا پیش برویم. این مسیری است که صنعت فولاد کشور تاکنون آمده است و بعد از این نیز باید طی کند.
منبع: معدن مدیا