طرح‌های جهانی چین چگونه بر بازار مس تاثیر می‌گذارند؟

به گزارش می متالز، این طرح را چین در سال ۲۰۱۳ میلادی (۱۳۹۲ خورشیدی) ارائه کرد و شامل ۲ مسیر تجاری «کمربند اقتصادی راه ابریشم» و «راه ابریشم دریایی» می‌شود. «کمربند اقتصادی راه ابریشم» در مسیر باستانی راه ابریشم، چین را به وسیله آسیای مرکزی، روسیه و خاورمیانه به اروپا و «راه ابریشم دریایی»، چین را به‌وسیله دریا به جنوب شرق آسیا و افریقا متصل می‌کند. طرح یک کمربند و یک جاده چین آن قدر وسیع است که بنا بر گفته انجمن جهانی مس با اجرای آن تقاضای جهانی برای مس تا سال ۲۰۲۷ میلادی (۱۴۰۶ خورشیدی) در مقایسه با سال ۲۰۱۷ میلادی (۱۳۹۶ خورشیدی) ۲۲درصد افزایش پیدا خواهد کرد.
به گزارش روزگارمعدن به نقل از ماینینگ-فناوری، طرح وسیع یک کمربند و یک جاده چین، از چندین قاره عبور می‌کند. از جنوب شرقی آسیا به اروپای شرقی و افریقا می‌رود و پروژه‌های اساسی در ۷۱ کشور را دربرمی‌گیرد. بنا بر برخی برآوردها، گفته می‌شود شرکت‌های چینی در دستیابی به یک شبکه جهانی در این طرح، بیش از ۳۴۰ میلیارد دلار را به قراردادهای ساخت‌وساز مرتبط با آن اختصاص داده‌اند.
با شروع ساخت‌وسازهای مربوط به این طرح، انتظار می‌رود تغییر چشمگیری بر تقاضای جهانی مس ایجاد شود و تقاضا برای این فلز بالا رود. این افزایش، هم به دلیل پروژه‌هایی است که در این طرح قرار دارد و هم به دلیل شکوفایی اقتصادی است که در نتیجه اجرای آن به وجود می‌آید.
بنا بر یک پژوهش جدید که از سوی انجمن جهانی مس انجام شده، این احتمال وجود دارد که تقاضا برای این در بیش از ۶۰ کشور اوراسیایی افزایش یابد و تا سال ۲۰۲۷ میلادی به ۶.۵ میلیون تن در سال برسد. این رقم در مقایسه با تقاضای جهانی برای مس در سال ۲۰۱۷ میلادی رشد ۲۲ درصدی را نشان می‌دهد. این پژوهش را موسسه شانگهای‌مارچ‌وین‌کانزالتینگ به سفارش انجمن جهانی مس انجام داده و پیش‌بینی می‌کند که رشد تقاضا در مناطقی از جهان اتفاق خواهد افتاد.

تاثیر بالقوه طرح

طرح یک کمربند و یک جاده را شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهوری چین در سال ۲۰۱۳ میلادی (۱۳۹۲ خورشیدی) اعلام کرد و امید می‌رود با این طرح ارتباط همه جانبه‌ای بین کشورهای اوراسیایی برقرار شود. این ارتباط می‌تواند در زمینه‌های ساخت مسیرهای حمل‌ونقل، زیرساخت انرژی، بندر و بیش از اینها باشد.
وانگ یادونگ، نویسنده پژوهش یادشده می‌گوید: توسعه ساختار انرژی و حمل‌ونقل به طور ویژه به مقادیر زیادی مس نیاز دارد.
او می‌افزاید: با اجرای این طرح پیش‌بینی می‌شود سرانه مصرف سالانه برق به ۲۰هزار و ۲۴ کیلووات ساعت رشد کند، در حالی که مس ماده‌ای حیاتی در تولید کابل‌ها و دیگر تجهیزات برق سنگین به شمار می‌آید. در نتیجه تقاضا برای مس بالا می‌رود.
همچنین بنا بر پژوهش یادشده، در ۵ سال نخست اجرای این طرح و در سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۷ میلادی (نیمه دی ۱۳۹۱ تا نیمه دی ۱۳۹۶) ۱.۲۵ میلیون تن مس در ساخت یک شبکه تولید برق، بزرگراه‌ها و راه‌آهن‌ها استفاده شد.
کولین بِنِت، مدیر جهانی تحلیل و توسعه بازار در انجمن جهانی مس در این باره می‌گوید: وقتی تولید ناخالص داخلی در سراسر کشورهای مرتبط با این طرح افزایش می‌یابد، رشد بازار و افزایش قدرت خرید نیز اتفاق می‌افتد.
او می‌افزاید: نیاز به تجهیزاتی که در ساخت آنها مس زیادی استفاده می‌شود مانند ابزاری که در تهویه هوا و گرمایش استفاده می‌شوند و همچنین مسی که در ساخت‌وسازها مصرف می‌شود، تقاضا را برای این فلز تشدید می‌کند و روی هم رفته، ترکیبی از عوامل مستقیم و غیرمستقیم در طرح یک کمربند و یک جاده چین به مصرف ۲.۸ میلیون تن مس در میان سال‌های ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۷ میلادی (۱۴۰۲ تا ۱۴۰۶ خورشیدی) می‌انجامد.

اعلام آمادگی برای رشد تقاضا

پژوهشی که به آن اشاره شد و به سفارش انجمن جهانی مس بوده، تنها پژوهشی نیست که از رشد تقاضا برای مس خبر می‌دهد. در همین زمینه، شرکت معدنی آنگِلواَمریکَن برآورد کرده که تا سال ۲۰۳۰ میلادی (۱۴۰۹ خورشیدی) نیاز به ظرفیت تولید بیش از ۵.۶ میلیون تن مس برای رویارویی با افزایش تقاضا وجود خواهد داشت.
شرکت‌های معدنی فری‌پورت‌مک‌موران در امریکا و آنتوفاگاستا در شیلی که در استخراج فلز سرخ فعالیت می‌کنند نیز گفته‌اند که تقاضا برای مس از سوی مشتریان آنها همچنان قدرتمند می‌ماند.
همچنین در سال گذشته میلادی، شرکت بی‌اچ‌پی بیلتون که معدن اسکوندیدا بزرگ‌ترین معدن مس جهان را در اختیار دارد، تخمین زده که طرح یک کمربند و یک جاده، ۷ مرتبه بزرگ‌تر از طرح مارشال است. مارشال برنامه‌ای برای نوسازی اروپا پس از جنگ جهانی دوم بود که امریکا آن را پیش برد. این شرکت همچنین به رویترز گفت که طرح یک کمربند یک جاده می‌تواند تقاضای سالانه مس را چیزی حدود ۱.۶ میلیون تن در هر سال برابر با ۷درصد رشد دهد.

شک و تردید درباره افزایش تقاضا

با این تفاسیر اما جالب است که گروه تری‌گولد، روزنامه‌نگار اقتصادی در اکتبر ۲۰۱۸ (نیمه مهر تا نیمه آبان ۱۳۹۷) در مجله امریکایی فوربز از کاهش ۴۷درصدی ذخایر مس در بورس فلزات لندن، بورس فیوچِرز شانگهای و بازار کامِکس امریکا از مارس ۲۰۱۸ (نیمه اسفند ۱۳۹۶ تا نیمه فروردین ۱۳۹۷) نوشت.
با این وجود بهای مس حدود ۱۰ درصد افت داشته است. به نظر می‌رسد این کاهش بها با وجود کمبود عرضه و مازاد تقاضا به دلیل جنگ تجاری مداوم و پیوسته امریکا و چین اتفاق افتاده است. در جریان این جنگ هر دو کشور بر میلیاردها دلار از کالاهای‌شان تعرفه وضع کردند. به نظر می‌رسد این جنگ مداوم بتواند محدودیت بیشتری برای اقتصاد چین ایجاد کند، در حالی که اقتصاد چین در مسیر رشد، سرعت کمتری نسبت به پیش از جنگ تجاری به خود گرفته است.
با این حال، آتش‌بس موقتی که بین رئیس جمهوران ۲ کشور برقرار شد، بهای مس را کمی بالا برد. پس از نشست جی۲۰ در نیمه‌های آذر، بهای مس ۲درصد رشد کرد و به ۶هزار و ۳۵۲ دلار در هر تن رسید اما هنوز معلوم نیست این آتش‌بس تا چه زمانی طول بکشد.
اگرچه برنامه چین برای طرح یک جاده و یک کمربند، دلیل خوبی برای تحلیلگران و کارشناسان به شمار می‌آید که بر مبنای آن افزایش تقاضا برای مس را پیش‌بینی کنند اما چین و طرح یادشده، تنها دلیلی نیست که محرک افزایش تقاضا برای فلز سرخ به شمار آید.
 تمایلی که به بهره‌گیری از منابع پاک‌تر انرژی در جهان وجود دارد نیز در بیشتر شدن تقاضا برای مس تاثیرگذار است چون مس در ساخت باتری‌ خودروهای برقی و توربین‌های بادی به کار می‌آید.
جِری جیائو، معاون مدیرعامل شرکت دولتی مین‌متالز که در تجارت فلزات و مواد معدنی در پکن فعالیت می‌کند، به رویترز می‌گوید: انرژی‌های پاک تقاضا برای مس را تا سال ۲۰۳۰ میلادی (۱۴۰۹ خورشیدی) تا حدود ۲.۴ میلیون تن بالا می‌برد و به رشد پایدار تقاضا به میزان ۳درصد در هر سال کمک می‌کند.

افزایش تقاضا با کاهش عرضه

به طور کلی پیش‌بینی می‌شود با افزایش تقاضا برای مس، عرضه آن کاهش یابد. این کاهش تا اندازه‌ای به دلیل کمبود سرمایه‌گذاری در سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۶ میلادی (نیمه دی ۱۳۹۳ تا نیمه دی ۱۳۹۵) است. در این ۲ سال بازار کامودیتی‌ها در سراشیبی قرار گرفت و سرمایه‌گذاری جدیدی به استخراج مس اختصاص پیدا نکرد.
کارول کووان، معاون ارشد مدیرعامل شرکت امریکایی مودی که در زمینه ارائه خدمات مالی فعالیت می‌کند، بهار گذشته در این زمینه گفت: کاهش عیار کانی‌های مس، کمبود مستمر سرمایه‌گذاری در معادن جدید و زمانی که موردنیاز است تا در آن اکتشافات جدید به مرحله تولید برسند، دسترسی به مس را محدود می‌کند و در مقابل اینها احتمال ناتوانی تولیدکنندگان فلز سرخ برای رویارویی با تقاضای در حال رشد وجود دارد. این تقاضا از سوی خودروسازان و در راستای تولید باتری ماشین‌های برقی است و اگر تا دهه ۲۰۲۰ میلادی (۱۳۹۹ خورشیدی) ذخایر جدید مس به بازار وارد نشوند، بازار با کمبود روبه‌رو خواهد بود.
این در حالی است که بنا بر گفته گروه مطالعات بین‌المللی مس، عرضه این فلز از ۱۶۳هزار تن در سال ۲۰۱۷ میلادی (۱۳۹۶ خورشیدی) تاکنون با کاهش جزئی روبه‌رو بوده است. در همین حال ۲ عامل می‌تواند بر رشد پیش‌بینی شده تقاضا و برابری عرضه و تقاضا تاثیر بگذارد؛ اگر روند رو به رشد تقاضا برای ماشین‌های برقی و فناوری‌های مرتبط با انرژی‌های سبز آرام‌تر از آنچه پیش‌بینی می‌شود، باشد یا اگر جنگ تجاری چین و امریکا از سر گرفته شود. هر دوی این اتفاق‌ها می‌تواند به کاهش تقاضا برای مس بینجامد، البته شاید تنها در کوتاه‌مدت! و در نهایت به نظر می‌رسد پیام کلیدی داستان این باشد که به پروژه‌های بیشتری برای استخراج مس و همچنین به صرف سرمایه بیشتری در پروژه‌های کنونی نیاز است تا این فلز از عهده افزایش تقاضا در آینده برآید.