به گزارش میمتالز به نقل از خبرگزاری رویترز، پیشنویس این طرح جدید که هنوز باید کابینه فدرال هند آن را به تصویب برساند، نشانهای از عزم جدی این کشور به عنوان پنجمین اقتصاد برتر دنیا در راستای اجرای طرحهای مبتنی بر کاهش تولید گازهای گلخانهای است. در این میان کشور چین، همچنان تنها کشور بزرگی است که به افزایش ظرفیت و ساخت نیروگاهای جدید مبتنی بر سوخت زغالسنگ ادامه میدهد.
با این حال، در صورت تصویب این طرح، محدودیتهای جدیدی در ظرفیت استفاده از زغالسنگ در چندین ایالت تاثیرگذار هند که سهم عمدهای در اقتصاد ملی این کشور دارند و برای تولید برق به زغالسنگ متکی هستند، اعمال میشود که برای اقتصاد هند چالشبرانگیز خواهد بود.
دادههای وزارت آمار و اجرای طرح هند (MOSPI) نشان میدهد که ایالتهای ماهاراشترا در غرب، تامیل نادو در جنوب و اوتار پرادش در شمال هند، سه ایالت بزرگ این کشور از نظر تولید ناخالص داخلی هستند.
این سه ایالت در مجموع بیش از ۳۰ درصد از تولید ناخالص داخلی هند را تشکیل میدهند و تقریبا یک سوم جمعیت این کشور را در خود جای دادهاند. این سه ایالت هند به عنوان قطب تولید این کشور محسوب میشوند که برای تضمین رقابت جهانی به هزینههای عملیاتی کم وابسته هستند.
بر اساس دادههای اندیشکده «Ember»، هر سه ایالت بزرگ هند به شدت به انرژی زغالسنگ برای تولید برق وابسته هستند؛ به طوری که بیش از ۷۵ درصد از تولید برق آنها با استفاده از زغالسنگ در سال ۲۰۲۲ تامین شد.
این بدان معناست در صورتی که طرح پیشنهادی به تصویب برسد، این سه ایالت هند در خطر کاهش تولید بخشهای وابسته به سوخت زغالسنگ خواهند بود که در نتیجه آن، کاهش تولید برق در نیروگاههای مبتنی بر سوخت زغالسنگ اتفاق خواهد افتاد.
از دیگر ایالتهای مهم هند از لحاظ سهم تولید ناخالص داخلی این کشور، میتوان به بنگال غربی (۵٫۸ درصد) در شرق و تلنگانا (۴٫۶ درصد) در جنوب این کشور اشاره کرد که حتی بیشتر از میانگین سه ایالت بزرگ هند، به استفاده از انرژی زغالسنگ متکی هستند.
به طور کلی، اتکای شدید نیروگاههای مبتنی بر استفاده از انرژی زغالسنگ در ایالتهای هند، چالش بزرگی که این کشور با آن مواجه میشود را نشان میدهد. به همین دلیل این کشور درصدد است یک نقشه راه موثر و مبتنی بر اهداف کربنزدایی را ارائه دهد که مانع حرکت و رشد اقتصادی ایالتهای این کشور و در مجموع اقتصاد ملی هند نخواهد شد.
در طرح پیشنهادی به صراحت اعلام شده است که نیروگاههای در حال ساخت و مبتنی بر انرژی زغالسنگ، هیچ مشکلی از بابت ادامه روند ساخت نخواهند داشت. بر اساس گزارش شرکت Global Energy Monitor (GEM)، در حال حاضر یک نیروگاه جدید مبتنی بر سوخت زغالسنگ در هند با ظرفیت تولید ۳۲ هزار مگاوات برق در سال در حال ساخت است.
دادههای این شرکت نشان میدهد که پس از ساخت این نیروگاه، ظرفیت عملیاتی فعلی شبکه برق هند ۱۴ درصد افزایش مییابد و ظرفیت کل نیروگاههای برق مبتنی بر انرژی زغالسنگ در این کشور به بیش از ۲۶۶ هزار مگاوات میرسد.
بیش از ۴۰ درصد از افزایش ظرفیت و نیروگاههای در حال ساخت در سه ایالت بزرگ هند و ۲۰ درصد دیگر در ایالتهای بنگالغربی و تلنگانا است. دادههای شرکت «Global Energy Monitor» نشان میدهد که ایالتهای جارکند و بهار در شرق هند نیز دارای افزایش ظرفیت قابل توجهی در استفاده از انرژی زغالسنگ هستند.
در کنار افزایش ظرفیت استفاده از انرژی زغالسنگ، بهکارگیری از انرژیهای تجدیدپذیر نیز در هند با رشد مواجه بوده است. ظرفیت کل تولید برق هند از منابع تجدیدپذیر از سال ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۲، حدود ۲۲ درصد افزایش یافته است و ایالتهای بزرگی مانند اوتار پرادش، تامیل نادو و تلنگانا بیشترین سهم را در آن دارند.
از آنجایی که تولید برق در هند با استفاده از انرژی زغالسنگ از سال ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۲، حدود ۱۶٫۶ درصد رشد کرده است، اما استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر در تولید برق، رشد سریعتری را نسبت به استفاده از زغالسنگ تجربه کرده است و به لطف حمایت دولت مرکزی هند و ارائه مشوقهای کسبوکارهای محلی، این نسبت رشد به سرعت ادامه خواهد یافت.
با این حال، استفاده از انرژی زغالسنگ در هر سه ایالت بزرگ هند یعنی ماهاراشترا، تامیل نادو و اوتار پرادش و همچنین بخشهای بزرگی از شرق کشور، همچنان نقش برتر را دارد و تولیدکنندگان برق تلاش میکنند همزمان با رشد تقاضای انرژی که به سرعت در حال افزایش است، هزینههای برق را تا حد امکان پایین نگه دارند.
در حالی که اعمال ممنوعیت در طرح پیشنهادی جدید به منظور ساخت نیروگاه جدید مبتنی بر انرژی زغالسنگ ارائه شده، دولت هند تضمین کرده است که نیروگاههای ایالتهای بزرگ میتوانند ظرفیت تولید مبتنی بر استفاده از سوخت زغالسنگ را در کوتاهمدت همزمان با روند تکمیل پروژههای در حال ساخت نیروگاههای جدید افزایش دهند.
حامیان کاهش فوری استفاده از انرژی زغالسنگ در تولید برق ممکن است از اینکه چندین پروژه جدید در حال ساخت مبتنی بر انرژی زغالسنگ هنوز امکان اسفاده از این انرژی را دارند، احساس دلسردی کنند.
با توجه به اینکه دولت هند مسئول رشد اقتصادی این کشور در کوتاه مدت و همچنین ارائه طرحهای مبتنی بر کاهش انتشار گازهای گلخانهای در بلندمدت است، اینکه سیاستگذاران این کشور بخواهند قبل از تعیین استانداردهای سختگیرانهتر در استفاده از زغالسنگ در دهههای آینده، آزادی عمل بیشتری برای تولیدکنندگان برق فراهم کنند تا بتوانند مصرف زغالسنگ را در سالهای آینده کاهش دهند، منطقی به نظر میرسد.
منبع: فلزات آنلاین