به گزارش میمتالز، شرکت توزیع نیروی برق در نامهای از سهمیهبندی برق صنایع سیمان و فولاد از ابتدای ماه خرداد خبر داده است.
شرکت توزیع نیروی برق خبر داده که در طول ماههای خرداد تا مرداد امسال برق صنایع سیمان و فولاد را بر اساس سه برنامه پیشنهادی سهمیهبندی میکند.
طبق نامه شرکت توزیع نیروی برق به صنایع سیمان و فولاد، برق این صنایع در قالب سه برنامه پیشنهادی از خرداد تا مرداد امسال سهمیه بندی خواهد شد.
آنطور که در این نامه آمده است:
به جهت برنامه مدیریت بار مشترکین سیمان، فولاد و انرژی بر شرکتهای توزیع به شرح زیر اعلام میشود. مقتضی است یکی از برنامههای ذیل متناسب با فرایند تولید مشترک انتخاب و ضمن ابلاغ به مشترک در سامانه جامع مدیریت پیک بار کشور (سمپ) نیز ثبت شود.
۱- همکاری از تاریخ ۱۵ خرداد الی ۱۵ شهریور، کاهش بار ۳۰ درصد از سلاعت ۱۱ تا ۲۳،
۲- همکاری از تاریخ ۱ تیرماه الی ۳۱ مردادماه، کاهش بار ۶۰ درصد از ساعت ۱۱ الی ۲۳،
۳- همکاری از تاریخ ۲۴ تیرماه الی ۲۴ مردادماه کاهش بار ۹۰ درصد از ساعت ۱۱ الی ۲۳
از آغاز کار دولت سیزدهم، علی اکبر محرابیان، وزیر نیرو، ایجاد ۴۰ هزار مگاوات ظرفیت نیروگاهی را در طول چهار سال به عنوان یکی از برنامههای اصلی خود معرفی کرد. در همین زمینه امیدواریها نسبت به رفع مشکل خاموشی بخش خانگی و محدودیتهای برق صنایع در اوج مصرف به وجود آمد.
تابستان ۱۴۰۱ فرارسید و وعده محرابیان تا حدودی به ثمر نشست، اما مشکل به صورت کامل برطرف نشده بود. در مصداقی بارز میتوان به قطعی برق شهرستان ورامین در اواسط خرداد ۱۴۰۱اشاره کرد. با وجود جو آرام هوا در این منطقه، برق بخش وسیعی از مرکز شهرستان قطع شد و با وجود گرمای شدید، شرایط سختی برای مردم رقم خورد.
صنایع نیز از ترکش خاموشیها در تابستان در امان نماندند. حمیدرضا صالحی، عضو کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی در این باره به روزنامه تعادل گفته بود: کشور با ناترازی تولید و مصرف برق مواجه است. این موضوع به شرکتهای بورسی لطمه میزند و در نتیجه مردمی که سهامدار هستند ضرر میکنند. به این ترتیب صنعت، پتروشیمی و فولاد نیز متحمل ضرر میشوند.
پیام باقری، رئیس سندیکای صنعت برق، در این باره گفت: در حال حاضر کشور با ناترازی ۱۲ هزار مگاواتی در تولید و مصرف برق مواجه است. سالهاست که مصرف برق در کشور از تولید پیشی گرفته و معادله منفیای میان عرضه و تقاضا رقم خورده است. برای عبور از این بحران دو راه وجود دارد، یا تولید افزایش پیدا کند یا مصرف کنترل شود.
به نظر میرسد نه تنها روی روشهای صرفهجویی نمیتوان حساب باز کرد بلکه ظرفیت نیروگاهها نیز کفاف مصرف را نمیدهد. چراکه سرمایهگذاری کلان در این زمینه صورت نگرفته است. دولت هم که منابع کافی برای هزینه در این بخش ندارد. این در حالی است که مصرف برق روز به روز در کشور افزایش پیدا میکند.
شاید تمرکز بر منابع تجدیدپذیر بتواند در این زمنیه کمککننده باشد. لازمه تولید در این بخش امنیت سرمایهگذاری است، یعنی دولت تضمین دهد برق تولیدی تجدیدپذیرها را میخرد و پول آن را نیز به موقع پرداخت میکند. تمرکز بر این موضوع علاوه بر خاصیت تسهیلگری که در تامین برق دارد به تشویق سازمانهای خصوصی برای حضور در عرصه نیز منجر شود.
منبع: تجارت نیوز