به گزارش میمتالز، به جز موارد استثنایی تقریبا همه متقاضیان مصرفی مسکن در بازار همواره تمایل داشته و دارند که آپارتمانهای کم سن خریداری کنند. شاید برای خریداران سرمایهای ملک این پارامتر به اندازه متقاضیان مصرفی که خانهای برای سکونت خود و خانواده خریداری میکنند، اهمیت نداشته باشد. اما واقعیت این است که فاصله سطح قیمتهای پیشنهادی مسکن از حدود بودجه تقاضای مصرفی به حدی زیاد شده که دیگر خواه ناخواه ملاک انتخاب ملک توسط این گروه از خریداران چیزی جز «قیمت» و «استطاعت پرداخت» نیست. البته این به معنای بی اعتنایی خریداران به ویژگیهای دیگر املاک بازار مثل سن بنا، امکانات و موقعیت مکانی نیست و همواره ترکیبی از همه این عوامل در انتخاب نهایی دخیل است. اما واقعیت این است که همه ملاکهای انتخاب املاک در مراتب بعدی اهمیت قرار گرفته اند و در وهله اول مساله تناسب قیمت و استطاعت پرداخت متقاضیان خرید ملک مورد بررسی قرار میگیرد و در مورد بسیاری از ملاکهای دیگر اغماض یا سهل گیری صورت میگیرد.
با این همه تحقیق میدانی از بازار مسکن نشان میدهد همچنان آپارتمانهای تا ۱۰ سال ساخت با اقبال بیشتری از سوی خریداران روبهرو است و آنها تلاش میکنند حتی واحدهای بدون پارکینگ، اما ترجیحا با سن بنای یکرقمی را برای سکونت پایدار تملک کنند. خرید از گروه سنی ابنیه تا ۱۰ سال ساخت موجب میشود خانوارها دست کم در یک بازه ۵ تا ۱۰ ساله دغدغهای برای تبدیل ملک خود نداشته باشند، چراکه در یک بنای نسبتا سرپا با وضعیت مشاعات قابل قبول ساکن شده اند و این امتیاز مهم گروه سنی تا ۱۰ سال ساخت در فایلهای فروش موجود در بازار مسکن شهر تهران است.
منبع: دنیای اقتصاد